Elimi uzattığım yollar karanlık çıktı. Sevdiğim insanlar hain, gelecek bir uçurum oldu. Gittikçe o uçuruma düşecektim. Koca bir çırpınışta geçmişe ışık yolladım. Bu benim en büyük çabam, tek çıkışımdı. Ya o ışık geleceği mi aydınlatacaktı, yada alacakaranlık yapacaktı. İç çektim, sevmediğim duvar oldum, hayat oldum ve ben artık ben olmadım. Ben, sadece ben değildim. Ben bizdim, ailemdim ve arkadaşlarımdım. Şimdi ise sadece gelecek için çalışır oldum. Şuan için yaşayan ben mecbur bırakıldım! Bunu kimse yapamadı, yine ben yaptım. Sadece benim kendimle oyunum, kaderin oyunuydu. Çırpınmak zor geldi, düşerken elimi karanlık kavradı. Bir hışımla kendine çekti. Ya ben karanlıkta ışık olacaktım, yada karanlık beni içine çekecekti. Derince nefes aldım ve herkesin yolunu takip ettim. Bu nasıl mı mümkün oldu, çünkü ben sadece bugünü düşünerek yaşadığımı biliyor. Kimse artık geleceği düşündüğümü göremiyor. Sessizce bir yılana dönüştüm, kimse sorgulama gereği duymadı. Yada olmuştur, belki de karşılıklı çehrelerimizi ezberlemiş birer senorya yazıyoruzdur. Ya benim kalemim iz bırakacak, yada bizim senoryomuz oynayacak. Karşılıklı dans eder gibi kıvrak vücut ve ritimle bir kötülük, bir iyilikle uyum sağladım. Sıcak nefesleri içimi yakarken , ateş püskürmek istedim. Hepsine haddini bildirmek istedim ama onlar sadece bugün de yaşarken nasıl yarının hesabını sorabilirdim? Ben kahinliğin en büyük adımını yarın atarken, bugüne yansıdı ve gözlerim kamaştı. Bilmiyorum geleceğin ışığını tamamını mı eve almak gerekir, yoksa pencere mi açmak gerekir. Perdesiz pencere de olmazdı. Güneş de bana isyan etmeyecek miydi? İndir şu perdeleri bırak ben doğunca sende hisset, uyan sadece bana uyan Alex! Demez mi? Ateşe karşı da buz olamam ki? Buz olsam da elbet eririm. Bu alacakaranlık o kadar çıkmaz ki..

1.2.2018 》41(şiir) Seni yazdıkça kül oldum. Beni bu kadar yakmamalıydın. Asi Rüzgar Bir asi rüzgar olmayı dilerdim Herhangi bir kuytu da olmayı Huzur veren maviyi okşamalı, Kokuna sıkı sıkı sarılmalı, Esrarengiz gecelerinde olmalıydım. İçine çektiğin nefesinde olmayı, Senin attığın her adımı içime çekmeliydim. Ne asice sevebildim, Ne de rüzgar olabildim.

Her bölümde farklı konulu bir kompozisyon var. Bölümler çok kısa. Bir bakın bence. 💕 Yazmanız gereken kompozisyon varsa benimle iletişime geçebilirsiniz. Yardımım dokunur belki 🥰 Yazmak için tek şartım tüm kitaplarımın bölümlerinin oylanması ve beni takip etmeniz, bu da çok zor bir şey değil diye düşünüyorum (: İnstagram: "b.e.hikayeleri"

Çok beğeneceğiniz covid-19 günlerinde sıkılmadan izleyeceğiniz film önerileri....

Halide 'nin soluğu kesilmişti tepeye vardığında. Tekerlekli sandalyeyi ittiren diğer adam çoktan kaybolmuştu. Tekerlekli sandalyeli adam ise tepenin yamacına ittikçe ittiyordu kendisini. Halide bu adamın intihar niyetinde olduğunu anladı. Arkasındaki adam da onu buraya kadar getirerek yardım etmişti. Tekerlekli sandalyeli kollarının gücüyle sandalyesininin tekerleklerini döndürerek yaklaşıyordu yamaca. Halide pek emin değildi ama bu adamın İkbal Hanımın felç kalan oğlu olabileceğine dair bir şüphe düştü içine. Halide , nefes nefese kalmış haldeydi artık. Koştu ... koştu . Bir taraftan da adama sesleniyordu " Dur yapma sakın dur ! "

Cennette 40 Gün Yapayalnız kalmış genç bir kadın... Darmadağın olmuş genç bir adamla kışın ortasında bir çocuk parkında yollarının kesişmesi ile tanışır. Hem adam hem de kadını kabullenemedikleri gerçeklikle yüzleştirecek bir yol beklemektedir.

Birbirlerine aşktan başka verecek hiç bir şeyleri yoktu... (DÜZENLENİYOR)

Sıradan bir pazar günü, sıradan bir aile ve son derece trajedi olan bir kaza. Mehmet o gün sıradan olduğunu düşündüğü bir güne uyanmıştı. Yani o öyle sanıyordu. Her şey banyoda ki lavabo aynasına yazılan kanlı bir yazıyla başlamıştı. "Öleceksiniz!" Kimin yazdığı bilinmeyen bu yazı ailenin kaderini etkilemişti. O andan sonra hiç bir şey istenildiği gibi olmamıştı. Aksine her şey tersine dönmüş ve bu kaza bir ailenin hayatını elinden almıştı. Bu bir lanet miydi? Yoksa sadece talihsiz bir kaza mı? Bu paradoksu çözmek Mehmet ve ailesine düşmüştü. Acaba ne olacaktı? Bu lanet ortadan kaldırılabilecek miydi? Yoksa aile'nin üzerine yapışıp kalan kara alınyazı' sı olarak mı kalacaktı? Kim bilir...

Her yaşanmışlık bir iz bırakırmış insanda. Kimisi iyi kimisi kötü... Her söz bir yara açarmış kalpte. Kimisi derin kimisi ise küçük birer sıyrık... Her yara kabuk bağlarmış bir gün daha fazla deşilip kanatılmadığı sürece... Çok fazla yara almıştı genç kız. Çok fazla yorulmuş yinede dimdik durmak zorunda kalmıştı ayakta. Geçmişin izleri her gün kalbini kanatırken, onu günden güne tüketirken daha fazla zorluk çıkmış daha da fazla yaralanmaya devam etmişti kalbi. Sarması gereken yaralar kanarken pesedişe doğru ilerlemeye başlamıştı büyük bir umutsuzluk rüzgarı ile... Daha küçük yaşta karanlığın içine doğru büyük bir hızla çekilmişti genç adam. Karşı koyamamış karanlık ile bütünleşmek zorunda kalmıştı. Her yara günden güne çürütürken bedenini karanlığın ta kendisi olduğunu düşünmeye başlamıştı. Hiç bir ışık ulaşmaz olmuştu kalbine. Hiç bir güneş doğmaz olmuştu gününe... İki pesetmiş beden bir gece yarısı karşı karşıya gelmişlerdi karanlık sokakta. İki buz tutmuş umutsuz kalp canlanmıştı yeniden. Kader ağlarının onları birbirlerine bağladığını bilmeden kaçmakta bulmuşlardı çözümü. Oysa sadece boşa kürek çekmişlerdi duygularını değiştiremeden... Tamamen hapsolmuş hissederlerken dengelemişlerdi birbirleri. Sarmışlardı yaralarını yorulup üşenmeden. Onlar beraber dengeydi. Sadece iyi veya kötünün olmadığının en büyük kanıtıydı. Her karanlık aydınlığı, her aydınlık karanlığı barındırır içinde. Beraber oluştururlar dengeyi. Denge görmek için bakmak gerekir kalbin en derinlerine... 🐚🦋🐚🦋🐚🦋🐚🦋🐚🦋🐚🦋🐚🦋 ~Aşk ve sorunlar karşısında kaçmak kolay bir seçimdir sadece. Önemli olan pes etmeyip savaşmaktır. Ayakta dimdik durup ben denedim diyebilmektir. ~ ~Sevgilim çok kanadık , çok kanattık ikimizde. Şimdi ise yaraları sar

Kitabın kapak tasarımı @avvilix'e aittir. Bir adam düşünün çok sevdiği karısını kaybetmiş kendini kızına adayan bir mafya herkes ondan korkuyordur . Karısından sonra hiç bir kadına aşık olmamıştır . Sadece tek gecelik ilişkileri olmuştur . Acımaz bir mafya kendisine yanlış yapanı affetmez hemen öldürür . Birgün bir kadınla karşılaşır ve hayatı değişir . Bir kadın düşünün çok güzel ve masum hayatı normal giderken birgün bir olaya karışır ve hayatı değişir. "seni öldürmeyeceğim ama benim esirim olacaksın ben ne dersem onu yapacaksın ve son olarak çocuklarla aran nasıl " dedim yüzüme şaşırmış bakıyordu ve cılız bir sesle "iyi " dedi ona gülümsedim ama bu gülümseme başkaydı . " güzel , kızımın bakıcısı olacaksın onu üzer , kötü davranırsan seni gebertirim" dedim . " ya kabul etmezsem " " o zaman ölürsün " dedim sesimde hiç bir duygu yoktu ben duygularımı iki yıl önce eşimi kaybettiğimde yitirdim . Başlama tarihi : 22/01/2019 Bitirme tarihi : 01/07/2019 Genel kurgu #4.sırada (03/08/2023) Melis #1.sırada (03/08/2023) Mert #5.sırada (03/08/2023) Evlilik #68.sırada (03/08/2023) Mafyanınesiri #2.sırada (24/08/2023) Romatizm #6.sırada (07/10/2023)