"Senin evin benim yanım!"dedi sakinlikten uzak bir ses tonuyla.Artık onun bu saçma imalarından çok sıkılmıştım gitmek istiyordum. "Bırak beni yanında kalmak istemiyorum bu konaktan da senden de nefret ediyorum!"dedim hiddetle "Artık çok geç küçüğüm,bir kez baktın gözlerime şefkatle.Bir daha bırakamam seni."dedi boğuk bir sesle. Bu takıntılı halerinden korkuyordum.Konak çıkışına doğru gidiyordum ki çıkıştaki korumalar geçmeme izin vermedi arkamı dönüp ona baktığımda ise sırıtışından bile bir şeylerin iyi gitmediğini anladım.