"Göğe bak Basketçi kız,sonsuz bir mutluluk bekliyor bizi."

"Bizim yine birlikte olmamız İmkansız"dedim düz tutmaya çalıştığım sesimle,bana doğru bir adım attı. "Sen demiyor muydun Belkide İmkansızın içindeki İmkanı bulmaktır Aşk diye?"gözlerimi kaçırdım,yine bana doğru bir adım attı ve ellerimi tuttu. "Yapma böyle,gel İmkansızın içindeki imkanı bulalım"gözlerine baktım.Bende istiyordum ama korkuyordum beni kendine doğru çekti ve sarıldı. Dayanamadım ve bende ona sarıldım.O an anladım benim İmkansızımda İmkanımda O diye.... *************************************************** Basketçi kız yaşadığı olaylardan dolayı sarsılır ve ne yapacağını bilmez.Aşk ona sadece masum yüzünü göstermişken acı yüzünüde gösterir.Aşk acısı çeken kızın Aşk sınavı başlar.Daha doğrusu Basketçi kız ve Aşkın hikayesi başlar... BASKETÇİ KIZ ADLI HİKAYENİN DEVAMIDIR BASKETÇİ KIZ'I OKUMADAN BUNU OKUMANIZI TAVSİYE ETMEM.

"Belkide İmkansızın içindeki İmkanı bulmaktır Aşk..." *************************************************** "Seni seviyorum Basketçi kız" "Seni seviyorum Güzelim" "Seni seviyorum deli Kız" "Ne zaman kalbini dinleyeceksin Basketçi kız?Ne zaman kalbine söz hakkı vereceksin?"dedi parmağı ile sol yanımı işaret ederek gözlerimi kaçırdım. "Hiç bir zaman!Ben beynimle karar veririm,kalbimin karışmasına gerek yok onun tek işi kan pompalamak"buruk bir gülümseme belirdi yüzünde "Aşkı nasıl yaşayacaksın o zaman?"biraz düşündüm "Yaşamıcağım istemiyorum"dedim gözlerimi gözlerine dikerek yüzünü yüzüme yaklaştırdı. "Seni seviyorum Basketçi kız" "Seni seviyorum Güzelim" "Seni Seviyorum Deli kız" Hiç bir şey demedim ne gözlerimi kaçırdım nede ağzımı açtım "Aşkı o güzel kalbine tattırmazsan bende mutlu olamam"dedi ve bana doğru bir adım attı "Aklımla sevsem olmaz mı?"diye sordum Masum bir sesle. Kıkırdadı "Bilmem olur mu?"eline baktım ve yavaşça elini elime aldım "Bence oldu bile"diye fısıldadım gözlerimi onun gözlerinden ayırmadan. Affalamış ifadesi bir gülümsemeyle yok oldu "Neydi bu şimdi?"diye sordu inanamıyor muşçasına.Omuz silktim "Aşk itirafı"dedim ve gözlerimi kaçırdım. Çenemi hafifçe kavradı "Kaçırma"gözlerimi yine gözlerine diktim "Neyi?"dedim anlamadığımı belli ederek,yüzünü iyice yüzüme yaklaştırdı "Gözlerini diyorum,kaçırma bırak biraz daha başım dönsün"

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Hayat küçük mucizelerle doluydu; bazen küçük bir kalpte, bazen bir kar tanesinde, bazen yıldızların arasında... Bazen de tam yanı başımızda! Sahip olduğum küçük mucizenin adıydı Pamir Ege. Bana bir kez gülümsediğinde tüm dertlerim yok olur, geriye sadece onun sıcacık sevgisi kalırdı. İki deli arkadaşım vardı; hep yanımda olan iki tatlı baş belası... Mucizemizin büyümesine birlikte tanık olurken onun içinde büyüyen özlemi engelleyememek en büyük korkumuzdu. Babası tarafından terk edilen bir çocuğun kırılan minik kalbi nasıl iyileşirdi? Bir mucize daha bekliyordum. Geçmişte sustuklarımı duyacak, oğlumun minik kalbini ısıtacak, tüm yaralarımızı iyileştirecek bir mucize... O mucize bir kar tanesinin avucuma düşmesiyle gerçekleşti. Avucuma düşen kar tanesiyle içim bahara yüz tuttu. Üzerine kar yağarken de ısınabilirmiş insan; Doruk Ataoğlu, usul usul yüreğime konduğunda anladım. O tüm merhametiyle hayatımızdaki bütün boşlukları doldurabilecek kadar güçlü bir adamdı. O, bizim geç gelen mucizemizdi!

Genç kadın, yalnızlığın hüküm sürdüğü yoğun hayat temposunda bir gece hastane nöbetinden yorgun bedenini sürükleyerek evine döndüğünde kapısının önünde gizemli notlar bulana dek hayatını çizdiği kurallarıyla, disipliniyle yöneten, tuttuğunu koparan kontrollü bir insandı. Notların saplantılı bir hal almasıyla beraber hayatında güvendiği herkese şüpheyle yaklaşmaya başlamış, kendisiyle kedinin fareyle oynadığı gibi oynayan bu saplantılı insanı bulmaya karar vermişti. Ve Tuna KARTAL akıl almaz tesadüfleriyle hayatına paldır küldür girdiğinde işler kesinlikle rayından çıkmaya başladı, içini ısıtan sıcak kahve gözleriyle bu karizmatik adam kendisinden tamamen zıt olduğu, rahatlığıyla onu çılgına çevirdiği halde yıllardır bir kıpırtı dahi hissetmediği kalbini göğüs kafesinde tekletmişti. - Unuttuğu şey, adımları ne kadar sağlam basarsa bassın o geçmişini içinde saklayan yaralı bir ruhtan ibaretti, ılık bir meltemdi, rüzgardı. Ve hayat güzel olan her şeyi bir çırpıda mahvedebilecek kuvvetli bir fırtına. '' - (Mavi Gece hikayesindeki Tuna karakterinin kitabıdır.)

Rüzgâra Dokunmak serisinin ikinci kitabıdır. * * * kapak tasarım: @viranebirkalp

AV, EPHESUS YAYINLARI aracılığıyla raflarda! * Zamanın çok öncesinden gelen bir savaş ve tüm bunlardan habersiz bir genç kız... Annabelle Jefferson, Hiddenfield kasabasına adımını attığı an bir şeylerin yolunda olmadığını biliyordu. Fakat bu kadar akıl almaz olayların tam ortasına düşeceğini asla tahmin edemezdi. Ağaçların arasındaki tapınağın anlatılmamış hikâyesi, kanlı bir tarih ve aydınlık ile karanlığın bitmek bilmez çatışması... Tüm bunların ortasında Annabelle'i, karşısına çıkan tehlikelerden koruyan ama rengini asla belli etmeyen bir genç adam: Jay Sullivan. Peki ya Annabelle'i, Jay'den kim koruyacaktı? Kendi avına âşık olan bir avcı, Yok edecek mi avını hiç düşünmeden? Ya da Koruyabilecek mi onu kendisinden? * #1 in Fantastik

Çaylak, EPHESUS YAYINLARI aracılığıyla raflarda! Annabelle Jefferson, zamanın çok öncesinden gelen savaşı artık biliyordu. Fakat bu savaşı sürdüren iki düşman türün ortasında kaldığını sanırken, kendisini izleyen yeni düşmanların varlığından haberdar değildi. Keşfedilen yeni türler, anlamı bilinmeyen kâbuslar, saklı kalan gerçekler, çözülmesi gereken yeni gizemler ve güç peşinde olanların bitmek bilmez mücadelesi... Tüm bunların ortasında Annabelle'in sığındığı tek bir kişi vardı; Jay Sullivan. Fakat... "Aşk, şeytanın hiç uğraşmadan kendi sonlarını yazması için insanların önüne attığı oyuncaktan başka bir şey değil," demişti Jay Sullivan. Belki de haklıydı. Tehlikeli bir hayat Tehlikeli bir avcı Ve Tehlikeli bir aşk...

Avcı, EPHESUS YAYINLARI aracılığıyla raflarda! Kirli oyunlar dönüyordu ve herkes bu oyundaydı. Sırlarının ardına gizlenmiş Jay Sullivan bile... Peki, bu oyunda onun yeri neresiydi? Annabelle Jefferson henüz bunu öğrenemese de, artık kendi yerini biliyordu. Asırlar öncesinden beri her şeyin merkezinde o vardı. Peki, gerçekte neydi o? Ya da kimdi? Bu soruların cevabı birilerinin bataklığı olacaktı. Ve... bakalım kimler bu bataklıktan kurtulacak, kimler tamamen dibe batacaktı? Artık karşılarında bir Av değil, Avcı vardı. - *Tüm hakları bende saklıdır!