Ben ilk kez onun yangınında onunla yanarken bulmuştum kendimi. ''Alacalı...'' dedi büyülenmiş gibi. Alnı alnıma yaslandı. ''Alacalı Ahuşan... Bana yazılmış gibisin.'' Kaç kere döndü durdu parmakları tenimde sayamadım. ''Sabrın sonu selametse...'' Elleri benden ayrılıp bir iki adım karşıma geçse de sözleriyle beni kendine mühürledi sanki. ''Yemin ederim benim selametim bir sen, tek sen olacaksın.'' Bu hikaye bir kadının kocaman bir adamın kalbine düşüp büyümesinin hikâyesiydi.

Bütün hayatını akademik kariyerine adamış tecrübeli ve profesyonel bir psikiyatrist, Lizge Koral. Ömrünü demir parmaklar ardında çürütmeye yeminli, korkusuz ve ruhundaki nefretin esiri olan Aras Ertekin. Birbirinden bağımsız, paramparça iki ruh. Onları karşılaştıran şey bir terapi kliniğiydi. Zaman öyle kudretliydi ki iki ruhu bir kasırga misali kasıp kavurdu. Ve bu iki beden bu şiddetli kasırgayla savrulup boşlukta kayboldu... ♤ "...Bir adamın manipülasyonlarının kurbanıydım ben. Bir katilin kurbanıydım. Beni öldürmemişti ama keşke öldürseydi, belki kalbimdeki boşluğu ancak öyle kapatabilirdi. Sosyopat ve gerçek bir psikopattı. Acımasız ve ürkütücüydü. Ve en kötü yanı, ona sırılsıklam aşık olmuştum..."