Hikaye o kadar da hayat dolu olmayan Yunus'un yeni sanal arkadaşı Doğa ile tanışmasıyla başlıyor. Başta her şey şirin görünse de ikilinin ilişkisinin bundan öncesine dayandığını ve ortak sorunları olduklarını göreceksiniz. Onları bekleyen zorluklar ve atraksiyon dolu hayatlarında birbirilerine tutunmak isteyecekler. Acaba bu önlerindeki uzun yolu birlikte aşıp bitirebilecekler mi?

1.2.2018 》41(şiir) Seni yazdıkça kül oldum. Beni bu kadar yakmamalıydın. Asi Rüzgar Bir asi rüzgar olmayı dilerdim Herhangi bir kuytu da olmayı Huzur veren maviyi okşamalı, Kokuna sıkı sıkı sarılmalı, Esrarengiz gecelerinde olmalıydım. İçine çektiğin nefesinde olmayı, Senin attığın her adımı içime çekmeliydim. Ne asice sevebildim, Ne de rüzgar olabildim.

Bildiğiniz tüm polisiye romanlarını unutun! Sıra dışı bir olay örgüsü, Gerilim dolu bir ajanlık serüveni ve gerçekçi karakterlerle bu polisiye roman sizleri bekliyor! Pişman olmayacaksınız. Emniyet, uzun süredir izini sürdüğü Mafyanın açığını bulmuştur. Bu açığı bulan Emniyet, Mafyayı çökertmek için bir ekip oluşturur. Bu acımasız ve profesyonel Mafyayı çökertmek için birinin içlerine sızması gerekir ve bu görevi Ana Karakter Kerem Komiser üstlenir. Bu sıra dışı görevde onu neler bekleyecektir? Yıllar önce işe giden ve bir daha haber alınamayan Kerem'in İnşaat Mühendisi abisi Toprak, hangi olaydan sonra tekrar ortaya çıkacaktır? Başka birinin kılığına girdiği için öldü gösterilen Kerem'in öldüğüne, kız arkadaşı Sena inanacak mıdır? Aylar sonra onunla tesadüfen nerede karşılaşacaktır? Uzun süre sizi etkisi altına alacak olan bu gizemli hikayede kötü karakterlerin geçmişi bile sizi derinden sarsacak.

İngilizce konuşma, anlama, yazma becerilerinizi geliştirmenize yardımcı olacak paylaşımlar için bu kitaba göz ata bilirsiniz.

(Bu kitap uyuşturucu, cinayet, kan, alkol, şiddet içerir.) Acılarım, ölümlerim, yeniden doğuşlarım, çöküşlerim, hayal kırıklıklarım, düşüşlerim, her seferinde ayağa kalkma çabalarım ve pes edişlerim, karanlık kaderim yazılmıştı benim yıllar evvel ve ben bu karanlık kaderin içine doğmuştum. 18 yaşında atmaya başlamıştı benim kalbim, o yaşıma kadar ölüydüm belki de. O günden sonra hep atar sandım, her şeye, herkese inat atar sandım. Oysa ki fazla uzun sürmedi, 26 yaşında söktüler kalbimi. Şimdi ise nefesimi kesiyorlardı. Ben bu karanlık kaderime doğmuştum, ben yalan girdabına doğmuştum. Tüm çırpınışlarıma rağmen kaybetmeye mahkum olduğum bu girdaba kafa tutmuştum. Şimdi ise kaçınılmaz sonuma ulaşıyordum, ben yalan girdabına yeniliyor, mahkum oluyordum. Kalp atışımın durdurulduğu, nefesimin kesildiği, ruhumun alev alev yandığı bu yalanlarla dolu karanlıkta ya tamamen yenilecek, ya da kazanacaktım. Ama iki türlü de yalan girdabına mahkum kalacaktım. *** Akıl sağlığı yerinde olmayan başrolleri okumaya hazır mısınız? Bir dünya, milyarlarca hayat ve hayatları kesişen bir grup insan. Peki hiçbirinin psikolojisi yerinde değilse? Akıl sağlığı yerinde olmayan 4 genç. Çocuklarını bu durumdan kurtarmak isteyen 2 baba. Peki bu babalar gerçekten masum mu? Gerçekten çocuklarının iyiliğini mi istiyorlar? Peki bu iki babadan birinin, çocuğu dışında ki 3 gençten birini öldürdüğünü biliyor muydunuz? O genç öldükten sonra kalan 3 genç ne yaptı? !bu kitapta kimsenin akıl sağlığı yerinde değil! Kitabın instagram adresi: @yalangirdabi @Tüm hakları bana aittir

Wattys 2016 kazananı! Yarı Texting. 2017'de Epsilon Yayınevi ile basıldı. 21.02.2022 tarihinde bölümler Wattpad'e yeniden yüklenmeye başlandı. Bahar on yedi yaşında kanser hastası bir genç kızdır. Tüm gününü odasında yalnız bir şekilde geçirmekle meşguldür. Okula gitmez, dışarı çıkmaz, ailesi dışında konuştuğu tek bir kişi bile yoktur. Hastalığı nedeniyle bir çok şeyden mahrum kalmıştır. Bir gün telefonunun rehberine kendisinin uydurduğu bir numarayı kaydeder ve ardından Whatsapp'tan o kişiye mesaj atar. Kimliğini açıklamaz. Hakkında bilgi vermekten kaçınır. Çünkü hastalığı ilerlemiştir ve insanların ona bağlanmasından korkuyordur. Rehberine eklediği o numara Doğukan'a aittir. Tamamen şansa dayanan bir tanışma ve ardından usulca gelen bir aşk. Onlar Yaprakçık ve Biri... *** "Fotoğrafımı görsen ne olur görmesen ne olur sanki?" yazıp yolladım. "Sen benimkini görüyorsun. Ortada büyük bir haksızlık var." "Ne yapayım? İlk sen yazsaydın bana da görseydin fotoğrafımı." "Bak sen... Çıkardın pençelerini anında." Gülerken bacaklarımı bağdaş yaptım. Parmaklarım ekranda gezindi. "Beni sen bu hale getiriyorsun." "İyi işte! Bana benziyorsun." 07.07.22 Genç Kız Edebiyatı #1 07.07.22 Fantastik #15 09.10.22 Bilimkurgu #13 (EYLÜL 2014)

Herkes en az bir kere, geçtiğimiz yılı düşünüp "Ayyyy geçen yıl ne kadar salakmışım!" cümlesini kurmuştur. İşte bu cümle, benim hayatımın özeti. İstisnasız her yıl böyle kendimden utanırım. Bir insan her sene saçmalıklarına saçmalık katabilir mi? Ne zaman duracak bu döngü? Sizi omuzlarınızdan kavrayıp, şöyle bir güzel sarsarak: "Süeda ne saçmalıyorsun sen yine?" diyecekleri yerde, söylediğiniz her şeye: "Ooooo çok iyi fikir, hadi yapalım!" diyen bir arkadaş grubunuz varsa bu döngü asla durmuyor.

İşte kaos. Biz buna entropi mi diyorduk? Her şey gittikçe bozulur. Kader, bozulma çizgisinde yamuk yumuk ilerler ve biz denge kurmaya çalıştıkça yön değiştirip bizimle dalga geçer işte. Beyninin büyük bir kısmını kasıklarının altında taşıyanlarsa buna ayak uydurmaya çalışır. Kimse adalet aramasın, çünkü o hiçbir gezegenin Tanrısını ilgilendirmeyen bir mevzu. Eğer kendimize olmayan Tanrılar yaratmasaydık ve her şeyi ondan umarak sadece beklemeseydik zaten adalet bizi terk etmezdi. Kimde bu adalet biliyor musunuz? Kaosun içinde! O da yönünü kaybetmiş ve nereye gittiğinin farkında değil. Konumunu ve hızını aynı anda asla hesaplayamadığımız elektronların arasında kaybolmuş ve kendini öyle bir kamufle etmiş ki bazen onu görmemize rağmen beğenmiyor ve canımızı acıtan o gerçeği dışlayıp reddediyoruz. Pardon da, biz neye direniyoruz? İnanın onu bile bilmiyoruz. Sadece çoğunluğa ayak uydurmuş ve çizimini kimin yaptığını bilmediğimiz yollarda aptalca koşuyoruz ve ne kadar da cesur olduğumuzu söyleyen boş insanların alkışlarıyla gururlanıyoruz. Peki, bu hangi yol? Hiç sordunuz mu kendinize. İşte Marsa böyle bir kaosun içindeydi ve kaç parçaya bölündüğünü kimse bilmiyordu. Fakat net olan iki şey vardı, ya elçiyi kabul edecekler ya da elçi kendini kabul ettirecekti. Peki kimdi bu elçi biliyor musunuz? Bir kadın mıydı? Zalim bir diktatör mü? Büyük Kâhin bunu neden görmüştü? Yoksa bu gerçekten de Tanrı'nın lanetiydi ve Tanrı intikam mı almak istiyordu? Ya da intikam almak isteyen kişi aslında çok da uzakta değil miydi? Ben bir Tanrıçayım ve bu benim kutsal kitabım. Sadece seçilmişlerin çözebileceği bir bulmacayım. Bu kitabı sizlere asla sunmamalıydım. Okumasını bilmeyene cehennem, okuyup anlayana kocaman bir dünyayım. Ben sizlerin arasındayım ama korkmayın. Gayet uysal bir varlığım.

Oğuz kızı süzdü ve "İçten içe beni arzuladığını biliyorum. Beni arzulamayan fâni olmadı şimdiye kadar." dedi. Umay yüksek sesli bir kahkaha patlattı. "Seni arzulamıyorum Oğuz. Ne seni ne kibrini ne de siyah çirkin paltonu görmek dahi istemiyorum." Oğuz "Öyle mi kristal!" dedi ve soyunmaya başladı. Kız gözlerini sımsıkı yumdu. "Korkma, pantolonumu çıkarmam. Ben de sıcakladım biraz." Umay'ın gözleri Oğuz'un vücudundaki yara izlerinde gezindi. "Bunlar ne?" diye sordu endişeyle. Oğuz soğukkanlı bir şekilde cevap verdi. "Babam Azazil, ölülere uygulayacağı işkence tekniklerini önce bizim üzerimizde deniyor. Eğer canımız yanarsa yürürlüğe sokuyor."