Birbirine yabancı iki yara vardı. Sadece iki tane asla kabuk tutmayan kabuk tutsa dahi sürekli bir yerlere takılıp, her seferinde yeniden kanayan iki yara... Merhem yoktu, ilaç yoktu, bir tedavisi ya da doktoru yoktu! Birbirine panzehir iki yaraydı onlar ve bunu fark ettiklerinde birbirlerine doğru çoktan yola çıkmışt...
Bu bir kaçış hikayesiydi. Babasının zoruyla istemediği bir evlilikten kaçan Deniz başka bir evliliğe adım atacağını henüz bilmiyordu. Aklında kusursuz bir plan yapmıştı ama beklenmedik bir misafir, yardım teklifinde bulunarak elini uzattı. Karadeniz'in sert, hırçın ikliminde doğup büyüyen Fırtına'nın yardım eline sar...
(Pek Kıymetlim adı ve konusu bakımından ilk kitaptır.) Aşkın en "Deli" hali... O akşama kadar gerçekten çok mutluydum, okulumu bitirip evime dönmüştüm ve düşünmemi gerektirecek hiç bir derdim yoktu. Şey demişti Ercan amca, "Senin kızın olmasaydı, benim oğlum kızına aşık olup delirmezdi," bu cümlenin ağırlığıyla ezildi...
"BUNU YAPAMAZSIN!" diye bağırdım karşımdaki adama doğru. Bi katile bağırmak ne kadar mantıklı onu da siz düşünün,ne kadar salak olduğumu anlayın. "Haklısın, aileni öldürmek kolay olur. Hm... Ailene acı çektirmek? İşte bu daha mantıklı" dedi adam ve oturduğu yerde daha da yayıldı. "Aileme acı falan çektiremezsin" dedim...