a może lepiej byłoby, gdybym wtedy odszedł?

- Co ty do cholery robisz, Daniel? - krzyknął w stronę blondyna jego przyjaciel, Johann. Tande zatrzymał się w miejscu, odwracając się. - Wracam do domu. Do rodziny. Do Anji. - odpowiedział. Forfang przybliżył się do niego. - Słyszysz to? - palcem wskazał oddalone centrum miasta w Austrii. Wszyscy słyszeli przytłumione odgłosy bomb i strzelaniny. - Nie wrócisz. Nikt narazie nie wróci do domu. Jest wojna, a my utknęliśmy w nieznanym dla nas kraju. Jeśli chcesz, to idź tam, ale licz się z tym, że nawet rodziny już nie zobaczysz. - odrzekł cicho brunet, spoglądając w oczy przyjaciela. Dostrzegł w nich strach i przerażenie. - Co teraz? - wydusił w końcu. - Musimy przeczekać to. - odpowiedział, wracając do hotelu. Oboje wrócili, wsłuchując się w odgłosy chaosu. Muszą walczyć razem, aby wszyscy bezpiecznie wrócili do swoich domów. Nie widzieli innego wyjścia, dlatego postanowili działać razem. I sami skoczkowie, i sztaby szkoleniowe wraz z trenerami. Nie pozwolą, aby wojna ich rozdzieliła.

jeśli tak jak ja lubisz niemców to bardzo dobrze trafiłeś

Mathilde, moja Mathilde. Czy jesteś gotowa na przejście przez nasze życie jeszcze raz?

Delikatnie. Czy ktokolwiek na tym świecie mógłby potraktować mnie łagodnie?

Lauf mit mir weg, aber wenn du es selbst machst, komm zu mir zurück, du weißt, dass unser Leben nicht so aussehen sollte. sequel to "lauf mit mir weg"