yuyuishh adlı kullanıcının Okuma Listesi
4 stories
YETİMHANE by btskurabiye
btskurabiye
  • WpView
    Reads 57
  • WpVote
    Votes 12
  • WpPart
    Parts 4
üç 11. Sınıf ın cinayet serüvenleri (BU KİTAP BEYZA ALKOÇUN KARANTİNA ADLI KİTABINDAN VE BÜŞRA YILMAZIN 4N1K ADLI KİTABI VE FİLMİNDEN UYARLANMIŞTIR)
İZMARİT ATEŞİ  by B3rf1wn
B3rf1wn
  • WpView
    Reads 157
  • WpVote
    Votes 32
  • WpPart
    Parts 1
"İzmarit ateşi Akın. Bizim ateşimiz, bizim kıyametimiz." ... Tanrı tarafından cezalandırılan yeryüzünü kurtarması için, Tanrı gökyüzünü de Dünya'ya hapseder. Gökyüzü, yeryüzünü öldürdüğü an birlikte yeryüzünden kurtulmaları mümkün olacaktır. Oradan kurtuldukları an her şeyi unutup, onları birbirinden ayıran ufuk çizgisinin ardında öylece var olmaya devam edeceklerdir. Belki de, asıl zor olan milyarlarca insanın içerisinden doğru kişiyi bulmak değil de, onu öldürmekti.
ELMAYI PRENS YEDİ by MishaPM
MishaPM
  • WpView
    Reads 797,261
  • WpVote
    Votes 50,933
  • WpPart
    Parts 4
Polisiye roman yazmak için kendini tüm dünyadan soyutlayan bir kız, bir gün karşısındaki apartman dairesine taşınan fazlasıyla tuhaf olan adamdan ilhamla bir dedektif karakter yaratır ve bu sebeple adamı her gün izlemeye başlar. Ve bu, peşinden fazlasıyla ilginç, komik ve romantik olayları da peşi sıra getirecektir. "Masalın başında, zehirli elmayı onun avucuna bırakıp, kendi masalımı terk edeceğim." TÜM HAKLARI, EPSİLON YAYIN EVİ TARAFINDAN KORUNMAKTADIR. ÇALINTI DURUMUNDA, YASAL HAKLARA BAŞVURULACAKTIR.
SOKAK NÖBETÇİLERİ by asliaarslan
asliaarslan
  • WpView
    Reads 58,365,420
  • WpVote
    Votes 2,252,532
  • WpPart
    Parts 63
16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."