in which niall has cancer and is awaiting death.

"I heard you're a player." I smirked. "So?" He answered. "Let's play a game." I looked at him skeptically. "Let's sweet talk. Let's play fight. Let's talk 24/7. Let's tell each other good morning and good night every day. Let's take walks together. Let's give each other nicknames. Let's hang out with each others friends. Let's go on dates. Let's talk on the phone all night long. Let's hold each other. Let's kiss and hug. And whoever falls in love first? Loses." I said looking him in the eye still smirking. "So, basically we'd be dating, but not actually dating?" He asked. I nodded shrugging. He stayed silent for a couple minutes. I searched his face for some kind of hint on what he was thinking. "Okay. Let's do it." He said. I smiled. This is going to be fun. "Let the Amateur Love Games begin." I spoke while winking to him as I turned to walk away. Copyright © 2014, His_Irish_Princess on Wattpad. ALL RIGHTS RESERVED Sequel: Game Over

"I love you," Niall said. "I've always loved you." And those three words is what changed my life entirely. - You cant fall for your best friend, can you? •Ashley Parkson, Niall Horan. Two ordinary people, but one with a career of fame. Both fell in love, and changed each other's lives into something greater• - WARNING: I know this book is carroty at times, but this was my first ever fanfic back when I was like 13, and im now editing bits of it. But enjoy x All rights reserved.

Truth or Dare. Those words changed your average New Yorker, Chelsea Briggs' life forever. The words that led her to amazing opportunities and placed new people in her life. The three little words that sent her half way across the world, to be with the world's biggest heartthrob boy-band in the world, One Direction.

It was the year 2009 when Niall was forcefully dragged out of the hospital room in tears, knowing he would never see his best friend again. She died with cancer at age 17... Or at least that's what everyone including the other lads of One Direction made Niall believe. ~UPDATES ON SATURDAYS [Hawaii Time]

Sophie word geadopteerd door 1D maar niet voor een normale reden. wat ze allemaal beleeft lees je In dit boek xx

Zijn geïnkte armen en zijn blanke huid was het duidelijkste kleurverschil in de donkere kamer. Zijn ogen die normaal helderblauw waren, zijn nu niet te zien door zijn oogleden die eroverheen zijn gevallen. Het enige licht wat te zien is, weerkaatst tegen zijn lip- en wenkbrauwpiercing. Hij lijkt zo onschuldig, zo lief en schattig. Maar zelf weet hij ook dat hij het tegenovergestelde is. Ook al zou je dat niet kunnen herkennen aan zijn schattige gezicht, daar in tegen wel aan zijn tattoo's en piercings. Zijn ogen staren ineens naar die van mij toe, zijn volle lippen geperst tegen elkaar aan. Normaal waren ze roze, maar nu zijn ze wit van het krachtzetten. "Het gaat niet werken, we weten allebei niks over relaties." Zeg ik zachtjes als ik mijn hoofd schud. "Het komt goed." Mompelt hij verdwaalt. "Dat beloof ik." #6 in fanfiction (thankyou!) ✫~✫~✫~✫~✫ ✫ alle rechten voorbehouden ✫ niet kopiëren ✫ veel leesplezier!

Iedereen heeft een mening over Niall, en die zijn niet zo positief. Noah gelooft ze, want hoe komen ze anders aan die geruchten? Maar als Noah in contact komt met Niall, komt ze erachter dat niemand hem echt goed kent. En eigenlijk is hij zo slecht nog niet.

Camille heeft gescheiden ouders. Haar vader woont in Londen en haar moeder in Amsterdam. Camille gaat om de zes weken naar haar vader, na zes weken naar haar moeder en na zes weken naar haar moeder enzovoort. Camille komt Niall tegen. Wordt het liefde? Voor altijd? Dat lees je in CML Hoogste rang #1 in Fanfic

(Vervolg op Not So Bad At All) Dit is het dan, samenwonen, volwassen zijn. Het is niet precies wat Noah en Niall hadden verwacht. Geld groeit namelijk niet aan de bomen en dromen worden toch niet allemaal verwezenlijkt. Maar ondanks hun moeilijke omstandigheden zijn ze nog steeds verliefd. Maar ook de liefde komt op het spel te staan met de situaties die de wereld op hen af gooit. Ze doen hun best, om hun leven zo stabiel mogelijk te maken. Maar dit blijkt allemaal toch niet zo makkelijk te gaan als alles verkeerd gaat en je elke dag voor nieuwe (ongewenste) verassingen staat. Maar ze blijven volhouden, want ze zijn gelukkig met elkaar. Maar of ze gelukkig blijven? EDIT: mijn motivatie en tijd voor schrijven zijn verdwenen, ik heb geen idee waarom en hoe dit kan omdat ik zo passievol was over schrijven. Ik vind dit vreselijk om te doen maar ik heb gewoon nooit zin om aan het verhaal te beginnen, en als ik mezelf zo ver krijg om te schrijven is het niet goed. Dus ik ga het verhaal op pauze zetten, misschien ga ik het nog afmaken, als ik weer motivatie krijg, maar misschien ook niet. Ik heb heel vaak nog ideeën over dit verhaal, maar ik schrijf ze gewoon nooit op. Misschien tot snel, misschien vaarwel, ik weet het niet. In ieder geval bedankt voor het lezen, ik ben blij dat mijn eerste boek wel afgemaakt is, deze ging volgens mijn gevoel toch al nergens heen. XXXXXXXXXXX