Umutların aşka bağlandığı bir hikaye... "Mum ışığıyla yakılmış hayallerim küller halinde savrulan umutlarım vardı benim." ♥♥♥ Hayata kaldığın yerden devam etmek yarım kalan bir hikayeyi tamamlamak gibiydi. Benim hikayem bitti sandığım yerden sonra başladı. Birkaç ay öncesinde her şey normal devam ederken birkaç ay sonrasında hiçbir şey eskisi gibi olmayacak cümlesi önünüzde beliriveriyor ve ne olduğunu anlayamıyorsunuz. İşte o cümle beni bulup kıskıvrak yakaladığında savunmasızdım. Tesadüf müydü yoksa bu da hayatın bana hoşçakal derken merhaba dediği bir hediye miydi? Buna net bir cevap veremiyordum. Çünkü o her şeyiyle benden farklıydı. O ölüme koşuyordu ben ise ölümden kaçıyordum. Ve bildiğim tek bir şey vardı o da bir şekilde birbirimizi tamamlayacak olmamız. Eksik ya da fazla... 🖤 Henüz yolun başındayken kendi nefesini bir başkasının nefesine katan umut dolu bir kızın hikayesi. Yaşamın tüm acımazlığına rağmen şartları zorlayıp hayalinin peşinden gitmek için bir adım atar. Gerçek sevgiyle gelen her şeyin onu ölüme bir gün daha yaklaştıracağından habersiz. Ama bu yolda onun için önemli olan başka bir şeyi fark ettiğinde her şey değişir. Artık tek bir amacı vardır. O da umudu yitik kaybolmuş bir adamın eksik parçası olabilmektir. Verdiği yaşam mücadelesi içinde bir başkası için yaşayabilmek. Ve bunu başarmıştı. Artık Kayra yeni bir sayfanın ilk dizelerini yazıyordu. Ama yolunda gitmeyen tek bir şey vardı o da Asya'nın son nefesinin ucunda olmasıydı. Ve yapılan fedakarlıkların karşılığını sadece bir kişiye ödetmenin yanlışlığı Kayra'nın kafasını karıştığında işler tersine döner. İşte o zaman gerçek sevgi baş gösterir ve tüm hikaye baştan yazılır...

Türk işi Japon işi,bunu yapan 3 kişi .... "Düştüğüm duruma bak, sevmediğim bir erkekle evleniyorum ve iki erkek beni seviyor, ama ben birini seviyorum ve hepsi benim düğünümde. Orospuluğun kitabını yazmak için genel eve gitmeye ne hacet, ben çok detaylı bir röportaj yazabilirdim bu şeytan üçgeninde. " Benim hikayelerim Kaf dağında değil,yer yüzünde geçer demiştim ya?Eminim içinden bir sürü ilk aşkın meyvası elmanın sapını yemiş Bahar'lar ve o sapı elinize veren Mert'leriniz çıkacak.Ama yinede pes etmek yok!!Mutlaka bir Samuray gelip sizi kurtaracak.. Missberina..

Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."

Aşk ta yaş çok mu önemli? Ya da biraz tombul olmak? Gamze hayalindeki prensin beyaz atlı olmadığını fark etse de artık çok geçtir her şey için.O artık bir Kurbağadır Limonata için... Gamze ve Fatih'in komik çekişmelerini çok seveceksiniz...

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )