[FREE STORY w/ bonus paid chapters] Seventeen-year-old bike-lover Roxy must fight her feelings for her arrogant rival in order to win the tournament. ***** Forced to move town after her dad's racing accident, feisty Motocross-lover Roxy knows her riding days are over...
_ მე მჯერა იმის, რასაც ვეხები, ვგრძნობ და ვხედავ. _ და რაც გესმის? _ადამიანები ხშირად იტყუებიან...
ისტორია მოგვითხრობს გოგოზე , რომელიც თავისი უფროსის სუსტი წერტილი გახდება. უფროსის, რომელიც მისი ბავშვობის მცირე ნაწილს იკავებდა... P.S გრამატიკული შეცდომებისთვის წინასწარ დიდ ბოდიშს ვიხდი ❤️
მოთხრობა არის ერთ გოგოზე რომელსაც თავისი კლასელი უყვარდა. რამოხდება მერე? როგორ შეიცვლება გოგონას ცხოვრება როცა ის სტუდენდი გახდება.
წიგნის პრეზენტაციაზე დაწყებული ისტორია, რომელიც სავსეა მოულოდნელობებით👀 ________ მოთხრობა აღებულია 4love.ge დან❤
- და მაინც... ჩვენ აქ ვართ, ყოველთვის ვიყავით. - და ყოველთვის ვიქნებით. (მოთხრობა კომედიაა. მისი ნაწილი წლების წინ არის დაწერილი, როცა ახალი ვიყავი ვატპადზე, შესაბამისად დაუხვეწავი და ბავშვურია ახალ ნაწილთან შედარებით, მაგრამ ბევრ კარგ მოგონებას უკავშირდება და მახსენებს საიდან დავიწყე ყველაფერი, ასე რომ არ ვცვლი, თუმც...
კითხვაზე არსებობს თუ არა ბედი ან ბედისწერა, ყველა სხვადასხვანაირად გიპასუხებთ. ზოგი თვლის, რომ საკუთარ ბედს თავად ვქმნით. ზოგიც, რომ რაც გვიწერია, ის არ აგვცდება. ადამიანების ერთ ნაწილს დამთხვევების სჯერა, მეორე ნაწილს კი იმის, რომ უმიზეზოდ არაფერი არ ხდება. საბოლოო ჯამში კი, რასაც არ უნდა მიაწეროთ ამბავი რომელიც...
-ქეთათო კარგად ხარ? -არა, არ ვარ კარგად, თითქოს ყველაფერი დაიმსხვრა რაც გამაჩნდა, არაფერი დამრჩა გესმის? -ამ დროს ძლიერი უნდა იყო. -მერწმუნე შეუძლებელია, ის დავკარგე რასაც ყველაზე მეტად ვეყრდნობოდი. -და აწი როგორ იქნება ყველაფერი? როგორ უნდა იცხოვრო? -ცხოვრება აქამდე იყო, აწი უბრალოდ ვიარსებებ.
- ვანილის გემო გაქვს. - დამჩურჩულებს ბაგეებზე, ხელს მიშვებს და გასახდელიდან გადის. ______________________ studentXchef romance მოთხრობა აღებულია 4love.ge-დან. ავტორი: მარიამ ნატროშვილი (lullaby0111)
'-თუ გაზაფხული მოვა, ჩვენ ერთმანეთს დავუბრუნდებით..! -და თუ არ მოვა?'
პირველი ორი ეძღვნება ბავშვურ სიყვარულს, რომელსაც დღეს ვერც კი მოვიაზრებ სიყვარულად. აი სხვა დანარჩენი კი...მას. თუმცა უნდა ვაღიარო,რომ გრძნობა გაქრა, დამავიწყდა როგორი განცდა იყო და, მძულს მასთან განვლილი მოგონებების გახსენება, რადგან უმეტესად ტკივილია.
