Mitolojide kelebek ateşi simgeler, ateşe koşan pervane böceğinin yanıp ateşle bağdaşmasıdır. Eski Yunan'da ise ruhun beden üzerindeki etkisini ve bu etkinin yarattığı büyük değişimleri simgeler. Mavi kelebek, saf ruhu simgeler. Bu, monoton hayatını sürdüren sıradan bir insanın hikayesi. Bu, o sıradan insanın hayatının bir anda nasıl değişebileceğinin hikayesi. İnançlarınızı sorgulayın. Çünkü en büyük maceralar en akıl almaz şeylere inanmakla başlar.

Sana demlenen şiirler var

Beyninin %60'ını kullanan, bir kadın. İlaç şirketinin CEO'su, milyoner bir genç. Ve her şeyden habersiz üniversiteli kız.

Okuyacak kitabınız mı kalmadı?Kütüphanenizdeki kitaplarınıza yeni bölüm gelmesini beklemekten sıkıldınız mı?Okuyacak kitap bulamıyor musunuz?O halde sizler için hazırladığım 'Wattpad Hikaye Önerileri' ne bir göz atın iyi okumalar❤️

Çocuk muydum? Belki biraz. Bu beni kötü mü yapardı? Hayır, hiç sanmıyorum. Olgunluk gereken yerde olmalıydı, bugünlerde herkesin üstünde taşıdığı şekilde değil. Çünkü olgun olduğunu iddia eden insanlar bir avuç özentiden ibaretti. Saf mıydım? Belki biraz. Bu beni tehlikeye sokar mıydı? Evet, bazen. Ama bu kötü bir şey değildi. Ben insanlara güvenmeyi seviyordum. Sonunda kalbimi kırıyorlardı, güvenimi hiçe çıkarıyorlardı kabul, ama ben güvenmeyi seviyordum. Güvenmediğin bir insana samimi olamazsın. Etrafına duvarlar ören insanlar güçlü olduklarını, hiçbir şeyin onları yıkamayacağını sanıyorlar. Yanılıyorlar. Ben sıradan bir kızdım. Ne herhangi bir yetenek üzerinde kendimi geliştirmiş ve parlamıştım ne de aşırı zekiydim. Çalışkandım, sorumluluklarımı bilirdim. Kendimi tanır, az olanla yetinirdim. Bazen Polyanna'nın pembe gözlüklerini ödünç alır öyle bakardım dünyaya. Benim dünyam bana her zaman yeterli gelmişti. Mutluydum, elimdekiler bana yeterdi. Yanıldığımı ise dört mevsim ardında anlamıştım. Elimdekileri doğru seçememiş, yanlış insanlara güvenmiştim. Çocuk gibi davranmak yerine olgun olacağım noktayı şaşırmıştım. Pembe gözlükleri kırmış, agresif olmuştum. Dört mevsimde arkadaş dümeninin beni nasıl farklı yöne sürüklediğini anladım. Şimdi ise hayatı yaşayanlardanım. Hala eskisi gibiyim aslında, ama her birinden azaltmıştım. Daha az çocuk, daha az saf, daha az arkadaş. Ve içinde olduğum gerçek dünyaya çıplak gözle bakmak... Bu iyi olandı. Doğru olan ve mutlu eden...

Siyah'ın, yan kitabıdır. Bu kitaptan önce Siyah'ı okumanızı tavsiye ederim.

Hayat aynı bir sabah güneşi gibidir; Çabucak her yere yayılır.Zaman geçer ortadan kaybolur,üşürüz ama tekrar geleceğini biliriz. Anabella Swan 1960 Mayısında,daha 6 yaşındayken annesini kanserden kaybeder.Babası ise annesinden bir hafta sonra intahar ederek ölür.Zavallı kız yetimhaneye kapatılır.Onun için Sabah Güneşi çoktan batmıştır. Reklam seslendirmecisi olan Kelly Jackson,hayalini kurduğu evsizlere yardım derneğini açmak için kolları sıvamıştır.Bu sırada Manhattan'ın en büyük yetimhanesi olan Küçük kızlar Yetimhanesi iflasın eşiğindedir.Kelly zorlukla da olsa dernekten vazgeçip bu yetimhaneye yardım etmeye karar verir.Bu sırada bu yetimhanede küçük bir çocuğa ait bir günlük ve eşyalara rastlar.Bu küçük kızla hayatının bambaşka yüzlerini görmeye başlayacaktır.