☆ Tüm hakları şahsıma aittir. ☆ Dışarıdan bakıldığında birbirinden farklı görünen iki hayat! Birbirine inatla çarpan iki kalp! Bir taraf Karadeniz'in sert dalgası, Diğer taraf Doğu'nun ılık rüzgarı. "Ilgar YÜCESOY & Ilım HAZNEDAROĞLU" Birbirlerine karşı hissettikleri o tutku dolu aşk, tüm engelleri aşmalarına yetecek miydi? #25Mart2016

Kar taneleri genç adamın boynunu sıvazladı. Tüm ayaz gökyüzünün soğuk esintisiyle kavisli çenesine sinmiş gibi irkildi. "Çalı bile itmiyor kendine sığınan kuşu. Rüzgar değse düşecek gibisin, herkes iki dağı aşabilirsin zannediyor!" Ne denli kırdığının dahi farkında olmadan tüm selleri üzerime savuruyordu. Ruhu karamsar bir rüzgarda çöllerde savrulmuş gibi dokundu. "Ben sadece seni görmek..." Tam cümlemi bitireceğim sırada öfkesi yüzünde daha fazla hissedilmeye başladı. "Bana bak, Liva!" Tam karşımda dikilmiş buz mavisi gözlerini irislerime saptamıştı. "Sen ve ben diye bir şey yok!" durdu ve gözlerindeki irisleri koyu gölgelerinde kayboldu. ... "Herakleitos der ki! Karakter insanın kaderidir!" Ardından bana döndü. "Sezgi, aklın tekeridir! Bazen kadınlar sezgilerinde fazla duygusal davranabilir!" Söyledikleriyle bakışlarım koyu irislerine dokundu. "Sevgi affetmez! Sevgi yıpratır." diyebildim. ... "Vuslat" gözüyle bakarsan "Yâr" "Hasret" gözüyle bakarsan "Yara" ...

81 milyon alem vardır. Biz sadece belli başlı olanları biliriz. Melekler, insanlar, hayvanlar, bitkiler, cinler ve şeytanlar. Peki ya bilmediklerimiz... Normal bir kız olduğunu düşünen Gece'nin macerasına kulak vermeye ne dersiniz? Kapak tasarımı: @CrystalSparkle09

Ezra Erdem, karanlığın adamı değildi. O tam olarak karanlığın kendisiydi. Bizim hikayemiz toz pembe değil, grinin en sisli haliyle başlamıştı. Babamın borcuna karşılık, Türkiyenin gelmiş geçmiş en acımasız mafyasına verilmekti kaderim. Çok ilkel değil mi ? Fakat ailemi, kahramanım olan babamı o pislikten korumak bu sefer benim ellerimdeydi. Ellerime yüklenen bu ağırlık, ellerimi ve ruhumu her ne kadar yaralasa da, hayallerimi yırtarak bu yaralara sarmıştım. Bu yaralardan kan değil çaresizliğimin sessiz haykırışları akıyordu. Ruhum kendini düşlerime asmış, intihar etmişti. Bedenim her şeye inat dimdik durmaya çalışırken, umudum ; göz yaşlarımı biriktirdiğim denizde boğularak can vermişti. Buraya kadar her şey çok karanlık. Kalp kalbi görmüyor, kimse sol yanlarının sessizce haykırdığı yardım çığlıklarını duymuyordu. Ta ki o ana kadar. Yağmur yağdı, gökkuşağı ortaya çıktı. Nefretin erittiği gökkuşağı yer yüzüne akarak kalplere doldu ve o an kapı tıklandı... Gelen her şeyi değiştirecek olan ; AŞK'tı. Bu karanlığın aydınlanma hikayesi değil, bir aydınlığın öldürülüşünün hikayesidir.... © Tüm hakları saklıdır. İznim olmadan kopyalanamaz, çoğaltılamaz. Yayın tarihi ; 20 Şubat 2015 NOT ; İznim olmadan Şebefruz ve Leyl-i Tarık isimleri kullanılamaz. 17.12.2017 Genç kız edebiyatı #3

Bu kurgu 2015 yılında yazılmıştır. Geri kalan tüm hikayelerden farklı konseptiyle yeni nesil hikayeye odaklanın! Salgının ilk zamanlarında salgının sebebi bilinmediği için ne gibi önlemler alınacağı hakkında bilim insanları dahil kimse ne yapılacağını bilmiyordu. Ellerinden gelen tek şey, belki yayılmasını yavaşlatır umuduyla sokağa çıkma yasağı, şehirlerarası ulaşımı durdurma ve hasta insanların yoğun olduğu hastaneleri kapatma gibi önlemlerdi. Ancak farkedilmeyen bir şey vardı o da salgının havadan yayıldığı hususu. Doğrudan yada dolaylı yolla herkes bu salgına yakalanmıştı. Ancak insanın hastalanması ve ölmesi bulunduğu ortama ve kendi beden sağlığına göre değişiyordu. Ayrıca ölen her insanın tekrar canlanmadığı da görülüyordu. Durum böyle olunca hükümet, halkın kafasının karışmaması ve olası halk ayaklanmalarının önüne geçmek için sosyal medyaya ve hastalık hakkında kesin sonuç olmaksızın haber yapılmasına yasak getirdi. Salt zombi bekleyenlerin hayal kırıklığına uğrayacaklarını şimdiden söyleyeyim... 08.04.18..... Paranormal... 3... 09.04.18..... Paranormal... 2... 14.04.18..... Paranormal... 1... 04.05.18..... Paranormal....hala 1...

Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümüş Colt vardı... İnsanlar kaçıp saklanırken, ben onlarla savaşıyordum. Sahi bunu neden yapıyordum? İnsan ırkına bu kadar zarar vermiş yaratıklardan neden korkmuyordum? Onlarla savaşıp, aptal insanların yaptığı yanlışı neden ben düzeltmeye çalışıyordum? Genetiğiyle oynanmış insanlarla, Mutantlar... Dünyadaki varlıkları insan, hayvan ya da mutant olarak ayırabilirken, kendimin ne olduğunu bilmiyordum. Herkesten farklı olduğum aşikârdı; fakat kesinlikle insan değildim. BİLİM KURGU #1 (DÜZENLENİYOR)

Arkamı döndüğümde görmeyi umduğum son kişi orada duruyordu. Dağınık saçları, beni her gören kişide olan şaşkınlık ve bir çift siyah göz. Bütün beklediğim bu değil miydi? Koşup kollarına atılmam gerekiyordu. Tabii gerçek olsaydı. Brad bana doğru iki adım attı. Artık karşımda duruyordu. Adımı yineledi. Sabit siyah gözlerini benden bir an bile ayırmadan bakıyordu. Başımı iki yana salladım. Değildi. O değildi. Artık ona bakmak dayanılmaz bir hal alıyordu. Elini yanağıma koyarak parmağını yüzümde dolaştırdı. Dokunuşuyla gözlerimi kapattım. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı. Şefkat, özlem ve çaresizlik kalbime doldu ve boğucu bir çaresizlik hissettim. Ben ona bakınca, gözleri biraz irileşti, ama ifadesi ve duruşu değişmemişti. ''Gerçeksin.''

Toplantı icin gittigi sehirde tesadüfen 2 yıl önce ölen nişanlısını gören genc adam yasadıklarına anlam veremez kızın yanına gittiginde ise hersey dahada karışır kimdi bu kız gercekten ölen nisanlısımı yoksa baska biri mi?

Ailesinden , evden kaçmış sevgilisi Kayra ile kaçan ada subaşı , ve sevgilisi Kayra korkmaz ile amerikaya onunla gitmektedir . Ailesini akrabasını geride bırakan Ada , hamile kalmaktadır ve bebeğin babası Kayra ise bu bebeği istememektedir ve adanın karnındaki bebeği ile terketmektedir .....

Duru amcasının zorla nişanlandığı selim denilen adamdan hamile kalmıştır. Selim'in onu terketmesi ile çocuğuyla ortada kalmıştır. Ve Mardin'in en büyük ağası Ahad hiçbir zaman çocuk sahibi olamayacağını öğrenmiştir. Büyük aşiret ağası ile Durunun yolları kesişirse... Bu bir töre hikâyesi değildir....