"İkimizde biliyoruz ki, er ya da geç benimle evleneceksin. Ve bu zorunluluktan olmayacak!" "Başlangıç: 12 HAZİRAN 2016 Bitiş: 18 EKİM 2019" © Ağa adıyla yayımlanmış ilk ve tek hikayedir! ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 2 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

Aşk onlar için farklıydı ... Birbirinden çok farklı görünen ama bir o kadar da birbirine çok benzeyen iki hayat . Esra Miray Aksoy ve Azad Yılmaz ın hayatı .. Aşk bu iki genç için sadece birbirlerine sevmekten çok daha farklıydı ...imkansızdi ,acımasızdı, tutkuluydu ... Bir tarafta modern ,kültürlü bir ailede yetişip büyüyen genç bir kız , Diğer tarafta ise TÖRE içinde , kan içinde, acımasızlık içinde yetişen genç bir oğlan ... Ve kesişen hayatlar .. Gururunu , hayatı boyunca her zaman her seyin üzerinde tutan Esra Miray, "Kendime çizdiğim yoldan asla sapmam" diyen Azad aga ... Ve bu iki gencin hayatlarını değiştirecek muhteşem bir AŞK ... Bakalım bu iki genç bu MUHTEŞEM AŞKIN hakkinı ne kadar verecekler ...

Sert acımasız herkesin korktuğu bir adam saf güzel nazik bir kız yolları kesişir aşk olup üstüne birde evlenip çoçuk yaparlarsa ve bunu ailelerinden saklarlarsa ne mi olur gelin görelim Mirzanın ezelin hikayesi 10. Bölümden sonra geçmişe dönecek ve tanışmaları evleneleri konu alınacak Küfür ve +18 içerik mevcuttur Herhangi izinsiz kopyalamada yasal işlem başlatacağım...

"Ben suçlu değilim"dedim titreyen ellerimi önemsemeden. "Ben bu hikayenin en masum karakteriyim aslında,kız kardeşini kaçıran abim, abim ile kaçan senin kız kardeşin,beni seçen ise sensin anladın mı?"dedim. Göz yaşlarımı umursamadan bir iki adım geriledim. Ve ona; "Farkında mısın,ne kadar acizsin?"Bu söylediğim onu kızdırmış olmalı ki derince bi nefes verdiğini gördüm."Şu söylediklerimde ne kadar haklı olduğumu bildiğin halde hala bana suçlu gibi bakmaya devam ediyosun,sanki seninle evlenmeyi ben istemişim gibi." Susuyordu... "Şuan senin sustuğun gibi bende bir ömür boyu susacağım.Ve sana yemin ederim Nefes VURGUN bir zaman gelecek benim içimden geçenleri bilmemek seni kahredecek.Ve sen bana yalvaracaksın." *** Kapak yapımı @supermanmustdie 'a aittir.

Mezuniyet ile birlikte yeni bir hayata atılmayı beklerken, eline geçen o mektupla tepetaklak olmuştu Beyza. Öğrendikleri, yüzüne bir tokat misali çarparken 23 yıllık hayatının koca bir yalan üzerine kurulu olduğunu öğrenmişti. Tam 23 sene önce evlat edinilmiş ve İstanbul'a getirilmişti, ana vatanı Mardin'den alınarak. Emirhan Ağa, iş toplantısı için gittiği otelin kapısındaki kıza o saniye kaptırmıştı kalbini. Yer yarılmıştı da içine almıştı sanki kızı. Tüm Mardin'in altını üstüne getirmiş ama bulamamıştı. Taa ki aşiret toplantısını o asi, yeşil gözleriyle basana kadar. Kader onları birbirine yazarken, töreyi yalnızca vesile etmişti. Yolları çoktan birbirlerine düğüm olurken ne yaparlarsa kaçışları olmayacaktı. 'Töre, onların kavuşması için sadece vesileydi.' Başlangıç Tarihi : 13.07.2016 Bitiş Tarihi : 29.10.2016

Bir aşiret hikayesi... Umay, ablasının yaptığı şey yüzünden zaten kaçmayı düşündüğü şehrinden daha erken kaçar ve kendini hiç hazır olmadığı bir maceranın içinde bulur. Karşısına çıkan adam, aşiret oğludur ve bazı durumlar eşliğinde kendini onun yanında bulur. Peki, kaçmayı çok iyi bilen bu gençler aşktan da kaçabilecekler mi... NOT: Bu hikayedeki her şey kurgudur.

Acı çektiğini gösteren bir sesle konuştu."Ben seni gönlüme yara ol diye sevmedim ki; canıma can, geceme güneş, kışıma yaz ol diye sevdim " Gözlerindeki acı yüreğimi kavurmaya yetmişti. Ama yaşadıklarım bir türlü peşimi bırakmıyordu. Güvenemiyordum. Sessizliğimi fırsat bilip tekrar konuştu. Acıta acıta değil, yaşata yaşata. "Sevsene beni herkesin kırdığı yerden, sevsene beni herkesin öldürdüğü yerden, sevsene beni kimsenin sevmediği yerden ... " Sevemezdi ki bu kalp seni, nankörün tekiydi. Nerede bir olmaz var bulur onu severdi. En çok da gideni severdi. Alışık değildi ki gelenlere. Kıranları severdi, bilmezdi ki yarasından öpenleri. Ağlatanları severdi, tanımazdı ki güldürenleri. Dilimin ucuna kadar gelen kelimeleri yuttum. Bu sefer ben de istiyordum, sevmeyi sevilmeyi. Kocamdı o benim, her ne kadar törelere kurban gitmiş olsam da, hayallerimin katili olsa da kocamdı. Çok değil, hep severdi beni. Kırmadan, dökmeden, ağlatmadan... Herkesin kanattığı yerden severdi. Ona elimde kalan tek şeyi, umudumu, vererek konuştum. Gözlerinin kahvesinde boğula boğula döktüm kelimeleri. "Gözlerin bir denizse en çok orada boğulmak isterim, gülüşün bir kuyuysa en çok oraya düşmek isterim, kalbin cennetin bir köşesiyse en çok orada taht kurmak isterim, belki sevemem ama sevmeye çalışırım seni " Kanamaya alışan kalbi söylediklerimle tekrar attı. Aramızda nerdeyse hiç olmayan mesafeden duyuyordum yüreğinin feryadını. Yüzünde başkalarına hiç göstermediği benden de hiç esirgemediği güzel bir gülüş belirdi. Seviyordu beni lafta değil, yürekte. Öylesine değil, ölesiye seviyordu. Adam gibi seviyordu. Yetmez miydi ? *** Suçu kanıtlanmadığı sürece herkes masumdur. Onların tek suçu aşık olmaktı. Masum değillerdi artık, kalplerinde sevdalarını değil ölü canları taşıyorlardı onlar... COVER BY: NURECEHİKAYELERİ

|TAMAMLANDI| Yıllar önce bir kurşun sıkılmış ve yankıları asırlarca sürmüştü. Şimdi yine bir kurşun sıkılmış ve ben göğe tutsak adamın göğü olmaya mahkum kalmıştım. Adam ateşti yakacağım diyordu bense aşktım yanmayı ezelden beri bilirdim. Bu ateş olan bir adam ile aşk olan bir kadının hikayesi. Bu aşkın, ateşle olan imtihanının hikayesi.

İzmir'de ailesi ile birlikte yaşayan bir kızın hayat serüveni gayet normal gidiyordu ki Mardin'deki abisinin karısını aldatana kadar...

"madem o aşiretten bu eve kız girmesini istemiyorsun ozaman git bacınla Yusuf ağanın torununu öldür" Babasıda en az Serhat kadar bağırmıştı Serhat öfkeyle merdivenlerden çıkarken Babası arkasından seslendi "Yusuf ağayla konuştum yarın akşam nişan takılacak" Serhat odasına girip kapıyı sertçe kapattı. öyle öfkeliydiki kızgın boğa gibi nefes alıp veriyordu. Kimeydi bu öfke? Bu kızgınlık? Babasına mı yoksa onu istemeyen Hazalamı? Serhat alt üst olmuştu. Odada ne varsa paramparça etmişti. kırıp dökmüştü ama yinede sakinleşememişti Kalbine var gücüyle yumruğunu vurup "çıkar onu burdan Allahım bu acıya dayanamıyorum"diye haykırdı... ******** "Hazal Korkmaz" "Serhat Şah" >BEDEL< ↪Zeynep Esinti↩