Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

Gözlerime nasıl bir perde inmiş böyle? Allahım neden duyduklarımı algılayamıyorum? Beynim sanki kulaklarıma direniyor tercüme etmemek için. Ah, çok ağır. Siktir gözlerim çok ağır. Bilincim bu kadar yerindeyken nasıl oluyor da gözlerimi açamıyorum? Kabirde azap çekiyorum sanki. Demir tokmaklar vuruyorlar enseme. Tüm gücümle sadece tek bir parmağımı oynatabildim. Siktir sadece tek parmağımı! Korkuyorum. Şarkı söyleyebilir miyim burada? Kızarlar mı ki bilmiyorum. Başımın en tepesinden şakaklarıma sızan sıcaklığın varlığını hissediyorum. Sonunda Tanrım. Sonunda artık hissediyorum. Hala gözlerimi açamadım. Koşuyorum beynimin soğuk odalarında soluk soluğa. Kalbimin kapıları kapı dışarı ediyor titrek bedenimi. Gidecek yerim yok. Üstüme geliyor ciğerlerimin duvarları. Kapıdan kapıya koşuyorum. Hepsi kilitli. Nefes alamıyorum üzerime geliyor! Köprücüklerimden göğüs boşluğuma bırakıyorum kendimi. Ölüm istiyorum. Araftayım sanki ölüp ölüp diriliyorum. Düştüğümde geçiyor bedenime sert kemiklerim. Son bir kez sudan çıkmışçasına derin bir nefes alıyorum.

sefgiliyi bilerek yazdım ^_^ bu hikaye bi kızın başka bi ortama taşınmasının çıkardığı olayları anlatıyor okuyun ve bol bol yorum atın :*

Ben bir yıl boyunca akıl hastanesinde kalmıştım. Evet ben DELİydim. Aslında deli değildim aklım gayet yerindeydi ama beni deli sanıyorlardı. Doktorlar bile deli olmadığımı söylediler, ama annem inanmamıştı çünkü o adam beni uzaklaştırmak istedi ve annemi deli olduğuma ikna etti. Annemde beni zorla parayla hastaneye tıktırdı.Bu nasıl anne diceksiniz, ben de öyle dedim, ama bi insanın beynini yıkayınca böyle oluyor işte. Annem o adamla evlenmeden önce aramız çok iyiydi.O adamla evlenmeseydi hala iyi olabilirdi. Bu yüzden bu kadar nefret ediyordum o adamdan, ama bunları yanına bırakmayacağım.

Bu benim ilk hikayem.Arkadaşlarim yazıyordu ben de kendimi deneyim dedim.Biraz saçma gelebilir ama inşallah beğenirsiniz :))

Ergen bir kız ve başına bela olan taş bir varlığın birbirleriyle uğraşlarını konu alan bir hikayeyi okumaya var mısınız? Dikkat!Gülmekten yarılabilirsiniz!!!