Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

Üç harflileri görmek nasıl bilir misiniz? Veya kendinizi tutamayıp insanlara saldırmak? Evet ne yazıkki ben öyle biriyim. Ve bunları göre göre delirdim. Ve insanlara saldırmaya başladım. Not:Kitap tamamen kurgudur

"WHAT THE HELL IS GOING ON DEKU!?!?!? YOU'RE SUPPOSED TO BE QUIRKLESS!!!!" "I've always had a quirk kacchan, all I have to do is pull the strings."

Eğlencesine yazım yanlışları yuzunden özür dilerim

naruto bir anda girmişti sasuke'nin hayatına ama sasuke'nin kalbin de büyük bir yeri vardı.

"Bill yapma! Böyle olmak zorunda değil! Y-yapma. Bizi bitirme.." Boğazı acıyordu bağırmaktan ama umursamadı. Ağlıyordu yine ve yine. Yanakları sırılsıklamdı artık. Kahverengi saçları dağılmıştı iki yana. Bill çocuğa baktı. Ona doğru gitti. Yere çömeldi ve çocuğun şişmiş gözlerine baktı. Elini çocuğun yanağına yerleştirdi. Okşadı yavaşça. Babasının tekdüze bir şekilde "Bill!" demesini duymadı bile. Karşısındaki çocuğun elini tuttu. Avcundaki notu çocuğun avcuna yerleştirdi. Kırmızı dudaklarına uzandı ve alt dudağını emerek geri çekildi yavaşça. Sarı gözler kahverengi gözleri terk etti. Hızlı adımlarla portala yürüdü ve kayboldu... _ #1 billdip _ #1 esrarengiz kasaba - #1 gravityfalls - #1 dipperpines - #1 mabelpines -

Kacchan ve Deku zorunlu ev arkadaşıydılar artık.Psikopatın biri onları buraya hapsetmişti.Ve bu ev her şeyin başlayıp her şeyin bittiği yerdi. _ #1 bakudeku _ #1 anime - #1 bnha - #1 myheroacademia - #1 bokunoheroacademia - #1 midoriyaizuku - #1 katsukibakugou - #22 boyxboy