"Büyüdükçe sanki bedenimi değil, duygularımı da incitmeye başlamıştım. İğrenç bir alışkanlık, öyle değil mi? İnsanların duygularını kullanan bir duygu fahişesi." . . . . . . . .

Yeraltı dünyasının Cellat'lar diye tanıdığı adamlar tarafından kaçamadığı evden 20. yaş gününde kaçırılan Alev Karataş, çocuk ticareti yapan bir çetenin içinde sanılıyordu. Çetenin bağlantılarını ve sistemini çökertmek için Alev'i konuşturma amacıyla kaçıran Cellat'lar, bir bir ortaya dökülecek sırlarla sarsılacaklardı.

Nazlı sosyal medyada ilk kez 300 milyon okunmanın üstüne çıkıp 777 milyon okunması olan genç bir yazardır. Ancak kitabının yorumlarında en başından beri sevgilisi yok diye alay ediliyordu. Bu, bu kitabın geleneği haline gelerek Nazlı'nın her bölüm atmasından sonra yorumlara yazılıyordu. Artık sabrı taşan Nazlı, instagram arama kısmına rastgele bir erkek adı yazarak çıkan az takipçili hesaplardan birini seçiyor. Seçtiği erkeğin resimlerini kendi resimleriyle profesyonelce shoplayarak paylaşmaya başlıyor. Ancak shop olduğu belli olduğunda bütün kitap magazin sayfalarına ve okurlarına rezil olmamak için çocuktan, fotoğraflarını sevgilisi gibi kullandığını çaktırmadan yardım istemek zorunda kalıyor. Tabii çocuk mesajına bakarsa... "Ben 9 milyon takipçisi olan ve sosyal medyada en çok okunan yazarım, nasıl mesajıma bakmazsın?!"

Merih, arkadaşları Arda, Berkan ve Mert'le kampa gittiği gece hayatının değişeceğinden bir haberdi. Ormanda yürüyüşe çıktığında, çalıların arasında bulduğu kadın kendisine sadece 'Beni Korur Musun' diye sormuştu. Merih sorgulamadan, 'Korurum' demişti ve hikaye başlamıştı. Kadının içinde olduğu bu kabus, herkesin hayatına çökmüştü. İntikamla, kanla harmanlanmış bir yolda birlik olup yürümeye karar verdiklerinde mücadeleleri de başlamıştı. ••• "Sıkı sıkı tutundum hayata, ellerim parçalandı. Pes etmedikçe, eksildim, bittim. Sorguladım da, neden hayatım mahvoldu? Suçum neydi? Ayaklarıma pranga vurdular, zincirlerini boyadım. Vücudumda kesikler açtılar, her yaraya bir isim verdim. Saçlarımı yoldular, tellerini topladım. Hayata tutunmaya devam ettikçe, ellerimde derman tükendi. Pes etmedim. Kaynar sular değdi tenime, suya üfledim. Taşlar ve sopalar geldi sonra, ardından pis eller... Pes ettim, hayata tutunmayı da bıraktım. Bedenen ölmedim, iki göğsümün ortasını parçalayıp ölen ruhumu da azat edemedim..." ••• 'Beni korur musun?' 'Korurum'

Küçücüktüm. Şiirler yazardım, bir sürü. Hayallerim vardı. Büyüyecektim, şair olacaktım ve bir sürü kalbe dokunacaktım. Babam benimle gurur duyacaktı... Ama bu hayat, herkesin karşılıksız gördüğü eğitim için benden çok ağır bir karşılık istedi. Kız çocukları için eğitim bile karşılıklıydı, o karşılık büyüdüğümde evlenmekti! O karşılık Duman ailesine gelin olmak, kökünü kurutamadığımız töreyi zihinlerinde taşıyan insanlarla aynı konakta yaşamaktı... Hayatımda en ağır ödediğim bedel, bir ömür dert edeceğimi bilmediğim adam Yankı Duman'la evlenmek olacaktı. Seni dert ediyorum Yankı Duman. Her gece ve her şiir yazdığımda, her satırımda ve her rakı yudumumda ben seni dert ediyorum... ••• (cinsel içerikli sahneler olacaktır, başına uyarı koyarım)