21. yüzyılın en deli dolu çarlarından biri olan, zamanının büyük kısmını sanal ortamda geçiren, gündüzü gecesi, aklı fikri, derdi imanı, sağı solu kim ne yapıyor olan, anı anda yaşamayı seven, kendine güveniyle tam bir dünya markası olan Ahsen Naz, bir gece can sıkıntısına sosyal medya bağımlısı olarak bir sayfada gördüğü deneyi kendi hayatına aktarır. Deney oldukça basittir: Birisine kendi telefon numaranızdan cesaret göstererek, yani fake hesaplardan ya da Instagram'dan değil, mesaj atmak. Ahsen'de, cesaret hapı yutmuş kadar çok cesaret olduğuna göre de bunu anında kafasından 11 haneyi sallayarak yapar. Aslında bu sallama işi de kendi telefon numarasının sadece son rakamını değiştirmesinden, yerine uğurlu rakamını yazmasından ibarettir. Karşısına çıkan kişi ise hiç beklemediği biri olur. Bir Mafya. Not : Çerezlik bir hikayedir. Gülmek, eğlenmek için, klişe olmamak için, kafa dağıtmak için okunması rica olunur. Muck :* 21.11.2021 14.01.2023

+18 içerik bulundurmaktadır. lindy : neyse ben biliyorum senin keyfinin ne istediğini borasertel : Allah Allah nereden biliyorsun :D lindy : beni istiyor lindy : ellerimin vücudunda dolaşmasını istiyor lindy : yalan mı borasertel : Yalan lindy : bunları bir telefonun ucundan yalanlamak çok kolay lindy : beni becermeni istemiyorum lindy : bak çok basit bir yalandı :)

18+ sahneler ve fotoğraflar olacak,rahatsız olabilecek arkadaşlar okumasın.! ~ 0579......: Benim ol desem nankörlük etmiş olur muyum? Bir anda bildirim geldi Melin'in telefonuna. Hiç alışık olmadığı bir mesajdı bu.. Melin sevilmeyen bir İnstagram Fenomeni'ydi.. Aldığı mesajlar genelde 'Öl,Yok Ol!,Oksijen İsrafı' gibi şeylerdi.. Bu kadar nefret edilirken gerçekten onu seven biri mi vardı yoksa sadece dalga mı geçiyorlardı..? ~ Not: ÇEREZLİK KISA BİR KİTAP OLACAK!

Melis, asosyal ve içine kapanık bi kızdı. Özellikle de liseye ilk başladığı yıllarda... Okulda birçok kişi tarafından pek sevilmeyen, sayılı konuştuğu kişiler vardı. Kendi küçük dünyasına, abisi, kardeşi ve annesinden başkasını almak istemiyodu. Ta ki, Bilinmeyen bi numaradan ona yazıp sevdiğini idda eden çocukla konuşana kadar. ... "Melis'im" dedi acı çekercesine. "Benim bücürüm" dedi ve derin bir iç çekti. "Ne olursun be güzelim" biraz duraksamanın ardından devam etti. "Ölüyorum be kızım sana, artık acını, acımı seninle yaşamak istiyorum, gülmelerine ortak olmak, seni güldüren kişi olmak istiyorum, sana her an sıkıca sarılmak, senin bana benim sana aid olduğumu bilmek istiyorum" içim titredi, soluğum kesildi. Hani bazı saçmalıklar vardı ya birbirine ait olmayı cinselliğe bağlayan. İlişkiye girdiklerinde saçma bi şekilde birbirimize ait olduk diye zırvalayanlar. Onun tamamen saçmalık olduğunu şu an, şimdi anlamıştım. Derince yutkundum,derince yutkundu... "Lütfen... Nolursun, belki yaptığım bencilliktir,ama ben hayatımda hiç bu kadar bencil olmayı istediğimi hatırlamıyorum" dedi. Gözlerim doldu, ben iliklerime kadar sevgiyi hissettim. ... ÖNEMLİ NOT: YAZIM YANLIŞLARI OLACAKTIR, LÜTFEN RAHATSIZ OLACAKLAR OKUMASIN!

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

anonimhanım: Yeniden basketbol oynar mıyız? 02.04- #1 gençkızedebiyatı 09.04- #1 yarıtexting 27.04- #1 bilinmeyennumara 08.05-#1 mizah 11.05-#1 romantizm

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?