[Ne kadar üzgünsen o kadar mutluyum. Ne kadar incindiysen o kadar eğlendim.] Ülkenin her yerinde, neredeyse her duvarda benim ismimi görebilirsiniz. Beni arıyor ve bulmaya çalışıyorlar fakat doğruca gözlerine baksam bile beni göremiyorlar. Ben kim miyim? Etrafına bir bak. Şu duvardaki ilanı görüyor musun? Hani üzerinde 'Chronosaurus' yazan. İşte o benim adım. 《Uyarı: Kan, şiddet, küfür, işkence vb. şeyler geçiyor. Rahatsız olanların okumamasını tavsiye ederim.》

𝐌𝐲 𝐥𝐨𝐯𝐞, 𝐘𝐨𝐮 𝐚𝐫𝐞 𝐰𝐨𝐫𝐭𝐡 𝐢𝐭 𝐚𝐥𝐥

(bxb) Tamamlandı. Oyun oynarken aşık olacaklarından habersizlerdi...

"Ruminate bir RPG oyunu değildi, zeka gerektiren bir bulmaca oyunuydu ve sende eksik olan şey tam da bu... Lee Felix." Dijital oyun geliştiricisi olma hayalim yaklaşık 3.5 milyon abonesi olan Lee Felix yüzünden suya düşmüştü. Gdesingner'da öyle bir linç edilmiştim ki, sanki lisede görmediğim zorbalığı şimdi tadıyordum. ©adoyyakli 09.28.2020 |Let's Play isimli Webtoondan esinlenilmiştir.|

Hoşlandığım kız tam olarak Gudetama'nın beden bulmuş hali! Nasıl bir zevkim var anlamıyorum... -Choi Yeonjun ©adoyyakli 07.30.2020 💛

-tamamlandı- Bitiş çizgisine ilk varan kazanır Juliet. ©vinvinknat | all rights reserved başlangıç: 20032020 bitiş: 29062020 [#1 yeonjun] 10.12.2020

"Yah! Sana peşimi bırakmanı söylemiştim!" Kaşlarım çatık beni takip eden çocuğa bağırdığımda sırıtmış ve kulağıma doğru eğilmişti. "Peşini bırakabileceğimi hiç sanmıyorum, Kang Yeena." BXG Başlangıç: 23.11.2020 Bitiş:? 2020 Wattpad|©️Choi_ChaeHee *Kang Yeena'ya itafendir.* *Tüm hakları Kang Yeena'nın Choi Beomgyu'ya olan hayranlığında saklıdır.*

ellerini yavaşça yüzümde gezdirmişti,yüzünde de hafifçe beliren gülümsemeyle düm düz karşıya bakıyordu. Gözlerim ben istemeden dolmuş ve akmak için saniyelerle yarışıyordu. "Seni görmek istiyorum... hatta tek görmek istediğim sensin." dudaklarından dökülen kelimeler,zar zor tuttuğum göz yaşlarımı serbest bırakmamı sağlamıştı. yanağımda ki elinin üzerine elimi koyup,yüzümü hafifçe eline sürtmüştüm. hem ağlıyordum hem de gülüyordum,bu adam bana bunu yaşatabilecek tek kişiydi belki de. "Çok yakında sevgilim,çok yakında..." sadece ağzımdan bunlar dökülebilmişti,dökülen kelimeler de titrek titrek dökülmüştü dudaklarımdan. "Sen,ağlıyor musun?" sorduğu soruyla yüzünde ki gülümsemede kaybolmuştu. O çok sevdiğim gülümsemesi şuan benim yüzümden sönmüştü. kafamı dik tutup,iki elini de sıkıca tutmuştum. "Hayır,hayır ne ağlaması benim senin yanında ağlamam mümkün mü sevgilim?" tekrar yayılan gülümsemesiyle,ona sıkıca sarılıp o ferah kokusunu içime çekmiştim. "Seni çok seviyorum,iyi ki benim sevgilimsin." elleri yavaşça sırtımda ki yerlerini alırken,kısık bir sesle kıkırdamıştı. "Ben de seni seviyorum iyi ki benim sevgilimsin." işte buyduk biz,o beni göremese de dışıma değil içime tutulmuştu,ben ise onu görebiliyordum ama onun dışına değil,onun o bahçede kucağına oturan kediyi sevmesine tutulmuştum,ben onun kalbinin güzelliğine,şefkatine,ben onun herşeyine aşık olmuştum.