Beni en çok etkileyen manganın içine reenkarnasyon oldum!!! ~~~~~~~~ "Sen burada onun ruhunu yemek için varsın ama ben burada onun mutluluğu için varım !" "Ne saçmalıyorsunuz , leydim ?" Öfkeyle Sebastian'a baktığımda kırdığım potu yeni fark etmiştim . "Onu kurtarmalıyız , ne olursa olsun!" Sebastian'ın bir anda üzerime gelmesiyle istemsizce geriye adımlar attım . En sonunda sırtım duvara çarptığında ellerini iki yanımdan duvara yasladı . "Neden ona bu kadar bağlısınız? " Gözümden birer damla düşerken onu önümden ittirdim . Ben 19.yy İngilteresinde yaşayan Ciel Phantomhive'ın intikam hikayesinde reenkarnasyon olmuştum .

***Bu hikaye bir yaoi türüdür. Soukoku Genç adam , bar sandalyesinde otururup en sevdiği şarabını yudumlarken yine aklına o gelmişti . Gençliğinin büyük bir kısmı tamamen onla geçmişti . O kadar iyi anlaşamasalarda genç adam ona hep değer verirdi . Ama o , genç adamı yalnız bırakıp ortadan kaybolmuştu . Ne arkasında bir mesaj ne de iz bırakmıştı . Genç adam telefonunu çıkardı ve rehbere girdi . Onun adına tıkladı ve öylece ekrana baktı . Bunu kendine yediremesede onu özlüyordu. Ve şimdi onu arasa emindi ki o , telefonunu açmazdı. Hatta numarasını bile değiştirmiş olabilirdi . Sinirle şarabının son yudumunu içti ve bardağı sertçe masaya koydu . Ayağa kalktı ve hızlıca çıkışa yöneldi . Arkasından turuncu uzun saçları dalgalanıyordu . Duyguları karmakarışık olmuştu ve şuan mantıklı düşünemiyordu . O sırada bir adama çarptı ve çarpmanın etkisiyle kendini yerde buldu . Fark edemesede yanlışlıkla eli arama tuşuna basmıştı . "Dikkat etsene be kadın!" Öfkeyle ona çarpan iri adama baktı . "Kime kadın diyorsun hödük!" Diye bağırdı . Ayağa kalktığı gibi adamın yakasına yapıştı . "Kadına benzer yanım mı var lan benim !" O sırada kavgayı fark edenler durmuş merakla onları izliyordu . Müzik kesilmiş ortamda sadece 2 adamın bağırtıları , meraklı gözlerle onları izleyen insanlar ve endişeyle telefonda bağıran bir intihar manyağı vardı .

Izdırap... ...asla bitmiyor . Ve tüm acımın ortasında bir şiir hatırlıyorum , boşluğun içinde gerçeği fısıldayan Dostuma öfkelenmiştim . Öfkemi söyledim , geçti öfkem . Düşmanıma öfkelenmiştim . Dile getirmedim , büyüdü öfkem . Ve korkularla suladım öfkemi , Gece gündüz göz yaşlarımla Gece gündüz büyüdü öfkem Sonunda olgun bir elma verdi Düşmanım gördü bu elmayı Biliyordu ki benim elmamdı . Gece örttüğünde kutbun yüzünü Bahçeme girdi elmamı çalmaya Sabah olduğunda ne görsem iyi Düşmanım serilmiş ağacın altına Elmam herkesin korktuğu bir silahtı Ama ben onun bir silah değil , Kızım olmasını istedim ... Onu korumak için elimden geleni yaptım , Onursuz yaşamıma gelen ışığı . Benim dünyamda 4 tür varlık var : cadılar , vampirler , kurt adamlar ve normaller . Ben doğmaması gereken bir mucizeyim . Anne karnına düştüğüm andan beri beni öldürmeye çalışıyorlar . Çünkü ben benim dünyadaki en güçlü varlığım . Annem , babam ve amcam beni korumaya çalışırken öldüler . Ben ise acı içinde yaşamaya devam ettim . Taa ki onunla tanışana kadar ... O şeytanın vücut bulmuş haliydi . Ben ona aşık olmuştum . Ve o da beni sonsuz ızdıraba sürükledi . İşte bu benim acıklı hikayem . Herkesin korktuğu bir canavarım ve bende birr canavara aşık olmuştum . Oysaki ben bu hikayenin kötü karakteriydim ... ____________ Şiddet ve olumsuzluk içeren ögeler vardır (+18) Rahatsız olacakların okuması tavsiye edilmez .