Hayatını sokaklarda geçiren bir kız, metroda kalmaya karar verirse. Gözlerini kapatıp, açtığında kendini metro da değil de büyük bir askeri üssün odasında bulursa ne olur? Tanımadığı insanlanlar ona özel olduğunu söylerken kast ettikleri şey başkayken, onun en özel olması. Sokaklarda itilip kakılan, şiddete maruz kalan kızın bütün dünyanın, hatta bütün evrenin anahtarı olması. İçinde birçok tanrıçanün özelliğini taşıması "Beni ezen insanlar benim en ufak bir kararımla kül olabilirler. Bu mühür bana hayatın hediyesiydi, benden aldıklarının kefaretiydi."

Aslında her hatanın bir bedeli olduğu kadar bizleri o yanlışa sürükleyen sebeplerimiz de vardır. Ama kimse sebebini sorgulamayı tercih etmez; Çünkü ön yargı her zaman daha kolaydır.. Bu hikaye de bu duruma rastlayacaksınız ve sonuçlarını okuyacaksınız.. Eğer hazırsanız başlayalım.. Hikayeden alıntı.. "Ne söyleyeceksen çabuk söyle ve sonra defol git buradan!" Duydukları kızın iyice nefesini darlarken dolan gözleri görüntüsünü bulanıklaştırmıştı. Biriken yaşlar akmak için direnirken gözlerini kırpmamaya zorluyordu. Çünkü biliyordu ki o yaş bir kez düşerse bir daha durmayacaktı. Derin bir nefes aldı ve dudaklarından o iki kelime döküldü. "Ben hamileyim.." Vereceği tepkiyi sabırsızlıkla beklerken gözlerini bir an bile özlediği yüzden ayırmamıştı. Genç adam kaşlarını çattı ve yüksek çıkan sesiyle bağırmaya başladı. "Benden olduğu ne belli he! Neden inanayım sana!" Kalbindeki acının tarifi yoktu genç kızın.. Korktuğu yine başına gelmiş, sevdiği adam bir kez daha inanmamıştı ona. Nefesi ciğerlerine yetmezken çoktan ruhunun bedeninden ayrıldığını hissetti ve gözyaşları bir bir firar ederken sert bir tokat geçirdi genç adamın yüzüne.. "Senden nefret ediyorum!" Wattpad'de bu isimle yayınlanan ilk hikaye..

Genç kız duyduğu inleme sesi ile kapıya baktı. Sanki bir canlı, can çekişiyor gibiydi. Umursamadı. Tüm insanlardan nefret ediyordu. Kum torbasını yumruklamaya devam edecekti ki bir ses daha duydu. Uluma sesi. Kaşlarını çattı. Orman yolunda yaşadığı doğruydu ama burada daha önce hiç kurt görmemişti. Veya da uluma sesi duymamıştı. Adımlarını kapıya çevirdi. Yavaş ve ağır adımlar ile kapıya yürüdü. Eskimiş tahta parçasını kapının kolundan yukarı kaldırdı. Kapının kolunu aşağı indirdi. Gıcırdayarak açılan kapının arasından baktı. Görünürde birşey yoktu. Tam kapıyı kapatıp geri dönecekti ki kesik bir nefes sesi duydu. Kahverengi gözlerini aşağı indirdi. Gördüğü şey ile dudakları aralandı. Kapıyı sonuna kadar açtı ve yere eğildi. Kapısının önünde uzanan kahverengi tüylü kurdun, boynundan sırtına kadar uzanan geniş yaraya hafifçe dokundu. Hayvan, masmavi gözlerini kıza çevirdi. Kıza muhtaçmış gibi bakıyordu. Yardıma ihtiyacı vardı. Daha fazla dayanamadı. Gözlerini açık tutmak için ettiği mücadele de kaybetti kurt. Mavi gözleri ağırca kapandı.

Kendisine güçlü bir varis yapabilmek için eş bulmaya çalışan bir Alfa ! Yaşayacağı şeylerden habersiz sinir problemi olan bir genç kız.. Eflan her şeyden habersiz sevdiği adamla hayallerinin peşinde giderken yaşadığı ihanet onun hayatını alt üst etmeye yetmişti. Asla aklına gelmeyecek bir hayatın ortasına ilerlerken yaşadığı tek ihanet bu mu olacaktı ? Sevgilisi tarafından ihaneti bir kez tatmışken daha ilerisi de mümkün olabilir miydi? Yeni tanıştığı Azat Ateş yüreğini hafifletirken daha kötüsünü onunda yapması mümkün müydü? Hemde bir Alfayken. KENDİSİYLE ÇELİŞEN ÖFKELİ BİR GENÇ KIZ. ÖFKESİ İHANETİ UNUTTURABİLECEK Mİ YOKSA BEDELLERİNİ ÖDEMEK ZORUNDA MI KALACAK ? Bu isimde yazılmış ilk kitaptır.Tüm hakları bana aittir . Çalıntı veya alıntı olduğu anda yasal işlem başlatılacaktır.