Parmaklarımın doğuştan yetenekli olduğunu çok duydum. Yeter ki bir kalem ya da bir boya verin bana. Başka bir şeye ihtiyacım yok. Ama kalbim sevmeye yetecek mi bilmiyorum. Onun müziğini işiten parmaklarım titremeye başlıyor. Korkuyorum.

Sözde Nişanlıdan tanıdığınız Toprak Duru, Efe Berfin, Barış, Deniz ve Junior Tamer'in hikayesidir ;)

Kalp düşünebilseydi atmaktan vazgeçerdi. Fernando Pessoa

Boş bakan gözleri aslında çok şey anlatıyordu. Sadece, bunu anlamayan bendim. Ya da anlamak istememiştim. Ve bunu, her şeyin sonunda fark ettim.