Klişelerden uzak gerçek aile, abi ve asker kurgusudur. :) Bu yıkım hepsinden büyüktü, yerle bir olan şehirlerin yanında ben de yıkılmıştım. O enkazdan çıkmıştım ama öğreneceklerimden sonra hiç çıkmamış olmayı dileyeceğimden bihaberdim. Depremde hayatı altüst olan bir kız. Evi yıkılan, enkaz altında kalan bir kız. Hayatı yıkılan, yine enkaz altında kalan bir kız. Yıllarca kendisinden saklanan gerçekleri öğrenip bu defa kendisi yıkılan bir kız. ... Ben Naz Günay, bu gece sıradanlığından şikayet ettiğim hayatımın sıradan olan son günü olduğunu bilmeden gözlerimi yumdum.

<<<<<<Tom Marvolo Riddle fanfic>>>>>> (Harry Potter) "Bu hayattaki en büyük ceza sevdiğin kişilerin seni hayatından silmesine tanık olmaktır." Bu kitap sıradan bir "Tom Riddle" kitabı değildir. Bu içinde sadece saçma bir aşk barındıran ve sonu masum bir evlilikle biten bir kitap da değildir. Bu aynı zamanda dostluğu, mutluluğu, acı geçmişi, hayal kırıklıklarını ve hüznü de içinde barındıran bir hikayedir. En önemlisi de bu bir "değişim" hikayesidir. "Biz aydınlığın içindeki bir miktar karanlık, ve karanlığın içindeki bir miktar aydınlıktan ibarettik." #1 Tom Marvolo Riddle (Arklar ben nu kitabı 2018'de yazdım çok cringe okumayın LSÖCÖSÖÖFÖX)

Macera kaldığı yerden devam ediyor. Bu sefer karanlığı yenebilecekler mi dersiniz? Kapak tasarımı : dobbysonsuz.

-DÜZENLENİYOR- Jasie Potter iyi niyetli, kimseye zararı olmayan, bazense anlık gaza gelen sıradışı sayılabilecek bir karakter. Kızıl ve kıvırcık olan saçları, babasından aldığı ela gözleri, ve abisininki gibi bir göz problemi var. Gözlüğünü takmayı sevmiyor, ama mecbur takıyor. Jasie ve altın üçlünün muhteşem hikayelerine hazır olun! Başlangıç => ~2019.11.03~ Bitiş => ~2021.05.05~ Düzenlenme=> ~2022.07.18

Düşün...Tony Stark baban veya Bruce Banner yada Clint hatta Steve işte hepsi bu kitapta! Genel olarak kadın okuyucu üzerinedir. Yazarken yardımı kocamaaaan dokunan @TeamLokiForever a teşekkürler! © Tüm hakları saklıdır.

"Tavukları pişirmişim, hacıyıda çarşıya göndermişim Tavukları pişirmişim, merveyide çarşıya göndermişim. Merve tavuk ,tavuk; tavuklara inanma! Tavuklar köti köti, tavuklar zalım zalım. Merveyide pişirmişim, tavuğuda çarşıya göndermişim" Galiba bi yerde yanlış söylüyorum ama çözemedim. Hımmm, bir problem yok. "Ulan hangi şarkı katili bunu söylüyor?" Can abimin dediği şey ile sırıttıp elimi kaldırdım. Eeee sonuçta mükkemel bir şarkı koymuştum ortaya, taktir edilmem gerehli Hey, hey! Sen! Gelde bana eşlik et Beraber kuş olup hayallerimizin üstünden uçalım, içine girmeyelim çıkamayız. ❤❤❤❤ Onun dünyasında normallik yasak. O hayata kendi yönünü katmayı seven bir leylek. Hayata mutluluk getirmeyi iyi bilen bir mal. Bir delikten kendi hayatını tasarlayan bir deli. Pembe hayalleri yok olmuş bir peri. Onun kadar mal, gereksiz, salak, deli birini göremezsin. O seni bu dünyada bekliyor, ya sen onun bu çılgın dünyasına hazırmısın? Hazır değilsen seni 3 hayır ile uğurlayabiliriz ama hazırsan; ağlayıp, gülüp, şaşırıp, kızmaya hazır ol! Hadi başla! Bakalım sonuna gelebilecek kadar çılgınmısın? (Eski Adı: Leylak Kuşu) ❤❤❤❤❤❤ Eğleneceğin kadar ağlayıp, sövebileceğin bir kitap.😄😄 Ama ağlayıp söverken bile gülmeye hazır ol😄😄😄 Atmadığınız kahkaları atacaksınız💗 Kitabın; karakterle, sözlerle vb. Herşeyle bana aittir, çakarsanız yasal işlem başlatmaktan çekinmem! ufak yazım hataları için özür dilerim ❤❤❤❤❤❤

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Bu hikayede bir adamın kapısına bırakılan bebeğiyle yaşadıkları komik tatlı mutlu hüzünlü hikayesi var. DİKKAT! ! Şeker hastası olanlar okumasın aşırı tatlılık içerir.