Paano mo tatapusin ang isang kwentong ni hindi pa nasisimulan? Paano mo pa ipagtatapat ang iyong nararamdaman kung, ang taong iyong pagsasabihan ay aalis na? Hahabulin mo ba sya? Kung hahabulin mo naman, maabutan mo kaya? Ang hirap kung ang mismong kalaban mo ang ang tadhana... hindi mo alam kung kelan ito kakampi say...
"Thank you." Isang simpleng salita ng pagpapasalamat. Kung tutuusin sa oras na makarinig o makatanggap ka ng ganitong salita, mapapangiti o matutuwa ka diba? Pero alam mo bang pwede rin itong maghatid ng lungkot, pagkabigo at maaaring pati kawalan ng pag asa? Lalo na kung ang sasabihin sayo ay, "Thank you... best frie...
Dear Queen J, para po sa inyo ito. Alam kong korni pero pwede nang pagtiyagaan. LOLS.
Ang kwentong ito ay nahahati sa tatlo. Tatlo dahil ipapakita nito ang kanya kanyang saloobin o point of view ng bawat isang karakter na nasasangkot dito. Ito ay kalahating imahinasyon at kalahating base sa tunay na buhay. Kung magkakataon man na mababasa ito ng mga taong naririto, kayo na ang bahalang humusga at tumuk...
Paano nga ba magmahal ng isang childish? Puro lang ba laro ang lahat sa kanila? Hindi marunong magseryoso? Hmm... sa tingin mo? paano nga ba? At paano rin ba pakawalan ang isang taong naging parte na ng pang araw araw mong buhay sa mundo ?