"Vermem Ali! Onlar benim çocuklarım!" "Gülşah onlar benimde çocuklarım!" "O kadar kavga, dayaktan sonra Defne sende kalır mı? Çocukta nasıl bir travma bıraktıysan her gece 'Baba vurma anneme' diye sayıklıyor. Hadi Kaan küçük diyelim, Defne 6 yaşında Ali!" "Gülşah, ne dersen de o çocukların velayetini ben alacağım." "Hiç şansın yok! Avukata darp raporlarımı verdim, en kısa zamanda tekrar senden boşanacağım." Ve bunu demesiyle arka arkaya silah sesleri patladı. Annesinin sesleri yavaşça kesilirken babasının 'Naptım ben?' nidalarını duyuyordu.

Kucağımdaki minik, onun uzattığı oyuncaklarla oynarken kendince gülüp, mırıldanıyordu. Ben ise gözlerimin dolmaması için çabalıyordum. Tek yaptığım Duru'nun saçlarıyla oynayarak oyalanmaktı. Onun ise oturduğundan beri suratıma baktığını hissediyordum. Dün duyduklarımdan sonra ne tepki vermem gerektiğini bilmiyordum. "Ahu." diye bana seslenmesiyle sadece "Ne!" dedim kendimi tutamayıp. Aniden çenemde hissettiğim parmaklar, kafamı ona doğru döndürdü. Bakışlarını kısaca Duru'ya değdirdikten sonra hayranmışcasına bana baktı. "Bizim de bundanımız olsun mu?" deyip beni hem dumura uğrattı, hem de bedenimdeki bütün kanın yüzüme hücum etmesini sağladı. ──────── 𐙚 ──────── Bazı kısımlarda texting vardır. Argo kelimeler bulunmaktadır.

Abimin arkadaşı, yaşı büyük, yıllardır abi diyorum Cemre! Oluru var mı bu işin söylesene? #Ağırabi'de 1 numara 15.03.2025

Tanımadığım zoraki evlendiğim o adamın evinde onun yatağındaydım. Sertliği içimi delip geçerken sıcak nefeslerini kulağıma verirken boğazımı sertçe sıkıyordu. "Sen benimsin , Sen benim karımsın" diye sayıklayan koca adam bacaklarımı daha çok ayırırken kafasını boynuma gömdü. eşsiz dişlerini boynuma geçirirken "bu taptığım tenini benden başkası görmeyecek yoksa seni bu yataktan çıkarmam duydun mu" derken gözlerimi zorlukla açtım. Benim yeşilliklerim onun kahveleriyle buluşurken gözlerindeki tehlikeli parıltılar hâla oradaydı. boğazımı hafifçe sıktığı an kafamı salladım. dudaklarıma yeniden kapanınca ondan başka seçeneğim olmadığını kendime itiraf edebilmiştim...

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Gazel'in sıradan ilerleyen hayatını altüst eden takıntılı ve saplantılı Gencer Kaya , Gazel'e gerek yaptığı eziyetlerle, gerekse psikolojik şiddetle hayatı zehir ederken Gazel'in elinden gelen tek şey umuduna tutunup teslim olmamaktı... Kaçırıldığı ve tutsak edildiği evden kaçıp onu tek koruyabilecek kişi olan Pusat Kurt'a sığındığında işte asıl mesele o zaman başlamıştı.... Gelin , Gazel'in ona takıntılı bir manyaktan kaçarken sevdaya tutuluşu ve o sevdayı koruma çabasını birlikte okuyalım. Bu hikayede bir kızın ona eziyet eden kişiye aşık olmasını okumayacaksınız. Ona yapılan her şeye rağmen asla pes etmeyip direnişini, boyun eğmeyişini okuyacaksınız. Bunun yanında onu koruyabilecek ve zalimin karşısında duracak tek kişiyle olan karşılıklı aşkı hikayeyi okudukça okumanızı sağlayacak.

"Sana her yaklaştığımda," dediğinde başını eğip dudaklarını usul usul kulağımın kenarına getirdi. Nefesi resmen nefesimdeydi. Bu çok fazlaydı.. O gecekinden daha farklıydı bu. Yirmi iki yıllık ömrümde tanıdığım Kerim abi değildi bu karşımdaki adam. "Benden sanki bir vebalıymışım gibi bir canavarmışım gibi kaçışın," sıcak nefesi önce kulağıma sonra boynuma çarptı. Gözlerim artık kendiliğinden kapandı. İşkenceden beterdi bu durum. Biz şu an ne yapıyorduk? Cümlesini tamamlamadan son kez derin bir nefes çekti ciğerlerine. Bunu yaparken burnu benim kulağımın tam üstünde, saçlarımın tam başlangıcındaydı. "Şu koskoca bedenimi bitirdi, tüketti Işıl." baştaki cümlenin amacından sapan bu cümle de ne demek oluyordu? Neler söylüyordu bu adam, neler hissettiriyordu bana!? Dudaklarının arasından usul usul bıraktığı kısık nefesler saçlarımın arasına vurduğunu ve onları yavaşça havalandırdığını hissettim. Tüm tüylerim havaya kalktığında yeni doğmuş bir bebeğin açmaya çalıştığı gözleri gibi bende araladım gözlerimi ve dudaklarımın kıyısına vuran bir hevesle mırıldandım. "Kerim a-" "Şşş," titreyerek söylemeye çalıştığım sözler bıçak gibi kesildi, irkildim. Tüm bedenime etkisi altına alan bir ürperti yayıldı. Tüm hislerim öyle bir karmaşıklığa gömülmüştü ki ne hareket edebiliyor, ne de buna itiraz edebiliyordum. O ise göz kapakları birbirine geçili, sanki boşlukta sallanıyor gibiydi. Sanki bir hayalin içindeydi ve o hayalde yalnızca ikimiz vardık. Sonra bir an kapalı göz kapakları titredi. Nabzım her geçen saniye hızlanıyor, bana yaşam alanı bırakmıyordu. Ama meğer ben daha hiçbir şey duymamışım ki. Zira saniyeler sonra duyduğum Kerim abinin işkenceden farksız pürüzlü sesi canı çekilen parmaklarımın tutunmak amacıyla bir yerlere savrulmasına sebep oldu. "Abi yok, artık abi yok güzelim."

"Leyla!" Günlerin yer değiştirdiği o saatlerde, gecenin en karasında, bir ruhun kilitli kalmış sokaklarındaydık. "Burada ne arıyorsun?" Başkası için kül olan bir yüreğin yeniden yanacağını düşünmezdim ona kadar. Sigaranın külünün düştüğü zeminde ayağının ucuyla geçmişin izlerini sildi sanki. "Seni tanıdığım o günden beri açılan kapıların, çıktığım yolların sonu hep sana varıyor." Bir tebessümün kıyısında var olup orada yok oldum. "Belki benim de çıkmazım sensin. Leyl'im, Leyla'm, gecemin karanlığı, çıkmazım..." Onun kurduğu anlamların benim cümlelerimin üzerini örttüğünü hissettim. O çıkmazda onunla kalmaya gönüllü gibi "Benden ne istiyorsun?" Diye sordum. "Seni." Dedi. ... Leyl... Leyla... Gece saçlı güzel kadın...