izmarit: özür dilerim. (14.20) izmarit: şimdi, senden aldıklarımı, (14.20) izmarit: sana verme vakti sevgilim. (14.20) izmarit: ben seni çok sevdim. (14.20) ‼️ İzmarit 2019 yılında yazılmış texting bir hikâyedir ve o zamana göre yazılmıştır. 2024 yılında kitaplaştığında SİL BAŞTAN bir şekilde yazılmış ve öyle kitaplaşmıştır. Kibrit Wattpad'de hiç yazılmadı, direkt basıldı. Haliyle buradaki formatıyla kitap formatı arasında ne texting ne de düzyazı olarak bir benzerlik yoktur. ‼️

Tekrar o adama baktığımda olduğu yerde dikildiğini görmek merak uyandırmıştı. "Cehennem olun hepiniz! Gereksiz yara bantlarına, bu boktan yara bandı fabrikası açanların ağzına tüküreyim ben! Anasını sattığımın yara bantları!" Diyerek bağırmaya başlaması ile irkilmeden edememiştim. Açıkçası çok şaşırmıştım. Neden böyle söylüyor ki? "Hiçbir bokuma da yaramıyorsunuz! Küçük bez parçaları sizi! Bir kartonun içindeki, bir deste bez parçasından başka farkınız yok ulan!" "Ya bu yaralarımı kapatın, ya da yara bandı fabrikalarını!" Sesini daha da yükselttiğinde gözlerim sanki mümkünmüş gibi biraz daha büyümüştü. Deli olabilir miydi acaba? Peki ben neden buradaydım hâlâ? Aniden gözlerini çevrede dolaştırmaya başlamasıyla, göz göze gelmemiz ile irkilmeden edemdim. Yüzünü göremiyordum çünkü yüzünü bir şeyle sarmıştı ve sadece gözleri gözüküyordu. Bu... Çok tuhaf bir görüntüydü. Elimde olmadan bir adım geriye gittiğimde kaşları çatılmıştı. Sanırım herkesin gittiğini düşünüyordu. "Hah, sen de aptal yara bandı paketleyicisi misin yoksa?" Başını olumsuz anlamda salladı ve arkasını dönerek uzaklaşmaya başladı. Ne yani buraya geliyor ve yara bantlarına bağırıp çağırdıktan sonra gidiyor muydu? • • • Yayımlanma tarihi: 07.10.2020 Bitiş tarihi: Beğeneceğinizi düşünüyorum. Kitap kapağı için @sueinthemusicbox'a teşekkür ederim. Not: Mahir ve Melisa hayal ürünüdür. Lütfen gerçek hayatta onlar gibi birilerini aramayınız. Aksi takdirde evde kalabilirsiniz. #1 Yarabandı

0537******* : Madem seni çok istiyorlardı 0537******* : Öylece ortaya koymasalardı 0537******* : Aldım bi kere, geri vermi'cem 0537******* yazıyor... 0537******* : Aşığım, mutluyum, vazgeçmi'cem Rehberine kayıtlı olmayan bir numaradan en sevdiği şarkının sözlerini mesaj olarak alan Çiçek, numaranın arkasındaki kişiyi bulmaya karar verir. Kendisine aşık olduğunu söyleyen biri vardır fakat kendisinin aşk ile uzaktan yakından alakası yoktur. Anonimi bulmak için sürdürdüğü konuşma sürecinde anonimin kim olduğunun yanında, gizlediği bazı duygularının da farkına varır. 03.12.2020. texting | tamamlandı ✓

Hikaye de yetişkin içerik bulunmaktadır! Bunu bilerek okumanızı tavsiye ederim. "Seni meşgul ediyorum bu saatte ama dün telefonum sende kalmış onu alabilir miyim?" dedim. Elini sağ ön cebine sokup çıkarttı ve bana uzattı. Telefonumu almak için elimi uzatınca geriye çekti. Kaşlarımı çatarak ona baktım. "Bugün o puşt aradı, açtım." dedi. "Neden?" dedim. "Canım istedi." dedi. "Canın istedi diye benim telefonumu açamazsın." dedim. Kaşlarını çattı ve bir adım yaklaştı. "Ama açmak istiyorum." dedi. Anlamazca yüzüne baktım. "Ne demek istiyorsun Arslan Abi?" dedim. Gözlerini kapatıp soluğunu bıraktı. Gözlerini açıp dişlerini sıkarak konuştu. "Bak işte bunu istemiyorum. Bana abi demeni istemiyorum. Senin için abi olmak istemiyorum." dedi. Benim için abi olmak istemiyor muydu? Şaşkınlıkla gözlerimi açıp kalbimin hızlanmasıyla ona baktım.

Tamamlandı Aşkın Erdem! Annesinin enerjisini, halasının flörtöz tavırlarını gen edinmiş bir liseli! Babam halletsin demek yerine olaya 'Sa' diye giren biri. Heijan dinleyerek Adidas takımıyla karşınıza çıkarsa her an dolandırılabilirsiniz. Tatlı tulumuyla, kucağında kendisiyle karşınıza çıkarsa ondan kaçmayın. Tamamen zararsızdır. O bir uzaylı! Bir yandan da kardeşi için en iyisini isteyen bir abi. Kardeşinin bütün belalardan uzak kalması için en iyisini yapan bir abi! Kardeşini okula yerleştirmek için geldiği okulda yüzüne yediği çanta hayatını değiştirmişti. Mimar Kuzey Özyuğ! #Aksiyon 1 #Mizah 1 #romantik 1 #gençkızedebiyatı 1 #aksiyon 1 #aşk 3 #klasikler 1 #bilim1

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

O gece bir sır düştü okyanusa, sır çarptı kayalıklara, kayalık ezdi büsbütün her şeyi ve sonra her şey esrarengiz bir şekilde başladı. O gece zihninden tüm benliği bir kalemle silip atıldı, ne geçmişine dair ne de kendisine dair hiçbir şey hatırlamıyordu. O gece derin bir bataklığı andıran adam geldi ve onu geleceğinden tutup geçmişe sürükledi, sürükledikçe karanlık bir boşluğun içinde sallandı. Sonra... Sonra, Derin bir tutku yılan gibi sarıldı bedenlerine. İç içe geçmiş bir zincir gibi ne kopabildiler ne de bir bütün olarak paslanmadan kalabildiler işte bu onların arasındaki âşkın basit bir betimlemesiydi. "Cinnetimin içindeki akıl hastanemsin sen benim." ❄⛓

🥀 "Geçmiş, bazen mutlu bir anı bazen acı bir tebessüm. Bazı zamanlarda ise adı konulamayan duygunun adı..." Eflâl... Ölüme ve insanlara karşı gardını almış genç bir kadın... Korkuyla attığı her adımın, hayatından çaldığını fark edemeyecek kadar kimsesiz üstelik. Lâl... Ölesiye nefret ettiği insanlardan kaçıp sığındığı limanda, belki hayatının aşkını bulacak belki de en büyük hayal kırıklığını yaşayacak. Eflâl, onaylanmayan bir evliliğin meyvesidir ve henüz dünyaya gelmeden, hikâyesine ölümün gölgesi düşmüştür. İşi, dostları, abisi... Hepsi onu "öldürülmek" düşüncesinden bir nebze de olsa uzaklaştırmaktadır. Tabii, bir de Karan Akdoğan... Aslında kimsesiz olduğunu anlayan Eflâl'in, kimsesi olan genç adam... Aralarındaki bazen minnet, bazen şefkat, bazen ise karşı konulmaz bir sevgidir. Ancak Eflâl'in baş etmesi gereken ölüm gerçeği, onu Karan'ın yanında da rahat bırakmaz. Eflâl, gerçeklerle yüzleşmeye karar verir. Kime ve neye inanacağını bilmeden kendini hiç de tahmin edemeyeceği gerçeklerin içinde bulur. Artemis Milenyum aracılığı ile kitap oldu. Kitapçılardan alabilirsiniz.❤️ •Yeni bölüm gelmeye devam edecek ve final burada yayımlanacak.

🔞+18 içerik bulunmaktadır🔞 Büyük adımlarla yanıma gelip ellerini yanaklarıma koydu. Endişe ve mutluluk barındıran gözlerinin altı günlerdir uykusuz olduğunu ele veriyordu. "Dora iyi misin? Çok korktum." Dedi yüzümü hasar tespiti yaparcasına incelerken. "İyiyim." Dedim. "Çok korktum Dora..." Sesi acı çeker gibiydi. "İyiyim merak etme." "Allah belamı versin çok korktum." "Çağın, iyiyim dedim ya." "Çok fena korktum başına bir şey geldi diye." Sabır dilenircesine bir nefes aldım. "Çağın iyiyim diyorum ya. Sağır mısı-" Lafımın kesilmesi küçüklüğümden beri sinirimi bozan bir olay olmuştu. Ben konuşuyorsam karşımdakiler sırasını beklemeliydi çünkü diyalog bu şekilde kurulurdu. Ama ilk kez lafımın kesilmesini sorun etmedim. Dudaklarımın üstünde hissettiğim dudaklar sinir olmama izin vermedi çünkü. . . Keyifli okumalar... Başlangıç: 27 Nisan 2021