"Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedim büyükçe. "O günden sonra kurşun yedin, hatırlatırım." "Buna rağmen çok dincim." dedi Yavuz. "Pozitif enerji mi verdim?" diye sordum. "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı şakağıma. Önce ellerimi kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağımdan. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedim büyük bir endiş hâlinde. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedim net bir dille. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağıma. Bir öpücük daha bıraktı. Öpücüğü o kadar masumdu ki... Tıpkı yeni açmış bir çiçeğin yaprağına düşen ilk sabah çiyi gibiydi. Hafif, neredeyse hissedilmez. Ama aynı zamanda, o çiçeğin özünü barındırıyordu. İşte o masumiyetin ardında, bir volkanın derinlerindeki lav gibi, sabırla bekleyen bir arzu da vardı. Dudakları şakağıma değdiğinde yayılan sıcaklık, tenimi yakıp kavurmasa da, ruhumu derinden titretiyordu. Gözlerini kapattığını hissettim. Kirpiklerinin hafifçe şakağıma dokunuşu, fısıltıyla söylenen bir sır gibiydi. O an, zaman durdu. Etrafımızdaki tüm sesler kayboldu. Ne kuş sesi ne dışarıdaki hastaların sesi... Sadece onun nefesinin sıcaklığı ve dudaklarının tenime bıraktığı o tarifsiz his vardı. İçimde yeşeren karmaşık duygularla, ne yapacağımı bilemez bir halde kaldım. Kalbim, bu beklenmedik yakınlığın etkisiyle hızlanırken, zihnimde bin bir soru yankılanıyordu. "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağıma öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedim kısık çıkan sesimle. Sağ şakağımdan öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor

"Pretty When She Bleeds" İstanbul'un arka sokaklarında, sıradan bir kafede çalışan Elif'in hayatı sakin ve tekdüzedir. Ta ki bir gece, yanlış bir anda, yanlış bir yerde bulunana dek. Bir cinayete tanık olur. Ne var ki bu, sıradan bir suç değildir. Katil, acımasız, soğukkanlı ve tehlikelidir.Geçmişi, ardında iz bırakmadan yok olan hayatlarla doludur. Onu gören adamın gözünde Elif artık bir tanık değil, bir saplantıdır. Kaçmaya çalışan bir genç kız... Ve onu asla serbest bırakmaya niyeti olmayan karanlık bir adam... "Ne dersin Elif? Koleksiyonumun 100.parçası olmak ister misin..." 12.02.2025-13.06.2025 Katil#3 Kan#2

(0.5) Estelle White, Adrian Black'in takıntısıydı. Asla bünyesinden atamadığı, çocukluğundan beri bırakamadığı, zarar veren bir bağımlılıktı. Adrian, bunun ölene kadar süreceğini biliyordu. Bilmediği şey ise, Estelle'in de ona takıntılı olduğuydu.

Her şey normal görünüşlü bir adama yardım etmemle başladı. Onun benim şeytanım olduğunu bilmiyordum. Yoksa onu derin uykusundan asla uyandırmazdım. En uygun olduğu anda beni avladı. Hiç bilmediğim, dışardan normal görünen pahalı kafesin içine kapattı. Özgürlüğümün karşısında bana günah dolu teklifte bulundu. Ve şeytanımı her reddedişimde başıma neler geleceğini acı bir şekilde gösterdi. Şeytanımın teklifini kabul etmek istemiyordum. Çünkü onun kurduğu oyunda benden sadece bedenimi istemiyordu ruhumuda istiyordu. Beni korkutan en az şeylerdi bunlar. Asıl beni korkutan şey karanlığın içine çekildikçe bundan büyük zevk almamdı. Kendi karanlığım beni korkutuyordu.

''Lyla Isla Wright hayatının yönünü çizmeye çalışan genç bir av. Alexander Kai Ivory gölgelerin arkasında ve karanlığın tadı dilinin ucunda bir avcı. İhtişamlı bir bedene hapsedilmiş günahkar bir şeytan. Ve avcı, avıyla karşılaşmak için her şeyi göze alabilecek kadar tehlikeli.'' DİKKAT! Bu kitap cinsellik, psikolojik şiddet ve rahatsız edici içeriklere sahiptir. Okurken bunu dikkate alarak okuyunuz. Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. # 17 - karanlik. #12 - edebiyat.

İntiharı düşünmekle intihar etmek arasındaki boşluk... Birinde alınan nefes, diğerinde son nefes... O boşluğu dolduracak bir gün fiiliyete geçmemek için yıktığımız kalplerin cesetleri. Seni koruması için var ettiğin cesetlere basarak ilerleyeceksin kendi intiharına. Onlar öldüğüyle kalacak, sen yok ettiğin kendinle... O ölecek, sen yok olacaksın. Ruhunla gömecekler, uçamayacak. Çoktan kanadını kırmışlar... Peki ya senin öldürdüklerin? Ben öldürdüm, ben de öldüm... Katillerin yası tutulur mu? İsterdim... Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Sıradan bir günün akşamında, geçmeye çalıştığı köprüden nehre düşmek üzereyken ölüm tarafından kulağına fısıldandı. "Uzatılan buz gibi soğuk bir el bütün hayatına dokunacak." Bağımlılar ve Avcılar bu kez sıradan bir hayatın hayalini kuran, geceye doğmuş bir kız için karşı karşıya gelecek. Siyahla beyazın, geceyle gündüzün, iyiyle kötünün anlamını yitirdiği bir iç savaş. Zihin çıkmazı. Yaşam mücadelesi. Sarsıcı bir kısır döngü. Issız bir kasaba. Kusurlu bir kalp. Uçurumun diğer tarafına, gölgelerin arasına hapsedilmiş kayıp bir ruh. Önce sahip olduğu her şeyi elinden alacaklar ve siz bunu her bir satır arasında hissedeceksiniz. Hayata tutunacak bir neden verecekler, "Yapma!" diye haykırmak isteyeceksiniz. Bu hikâyenin masumu yok. Bu bir aşk hikâyesi değil, nefret hikâyesi. Gecenin soluğunu ensenizde hissedeceğiniz, okurken sıcak bir kahveye muhtaç olacağınız kadar soğuk bir hikâye. #Aylema #Aşeka #Dora #Amely

|| Mardin'den Kaçış Serisi: I || * Kurgu ve isimler değiştirildi. "Bazen evler, dört duvar olmaz." İstanbul'un ışıkları ve acımasız bir törenin gölgeleri... Kaderin size yazdığı senaryoyu yırtıp atabilir misiniz? Berdelin çemberine hapsolmuş bir genç kızın hikayesi bu. Aşkı, umudu değil; bir ailenin onurunu ve insafsız bir anlaşmayı temsil eden bir soyadını taşıyacaktı. Ama bir adam, o kadim törelerin yazılı olmayan kurallarına meydan okudu. O adam, onu hapseden kafesin anahtarı olacaktı. Fırtınalı bir gecede, kendisini bekleyen adamla değil, onu kurtaran adamla İstanbul'a doğru bir yolculuğa çıktı. Boğaz'ın serin rüzgarı, geçmişin tozlu sayfalarını aralarken, zoraki bir evliliğin gölgesinde yeşeren tehlikeli bir çekim fırtınası başladı. Peki, aşk bir kurtuluş hikayesi olabilir mi? Yoksa kaçtıkları töre, en karanlık haliyle şehrin kalbinde onları yakalayacak mı? Bu kitap, kaderine karşı duranların, aşkı en beklenmedik yerde bulanların ve geçmişin zincirlerini kırmayı göze alanların hikayesi. Ama unutmayın, her kurtuluşun bedeli vardır ve bazen en büyük karanlık, en aydınlık gecelerde bile sizi bulabilir. * Cinsel içerikli sahneler vardır. *Kapak tasarım şahsıma aittir *

Takıntılı bir mafya onun peşindeyken onun kalbi kim için atacaktı? "Hayatım boyunca tek bir kadın sevdim Dilşah." Bakışları vedalaşıyor gibiydi. Başındaki silah kalkar kalkmaz iki silah patladı. Biri polislere aitti. Diğeri... Ağzım açık kalmış, karşımdaki adama bakıyordum. Yerde, kanlar içinde yatan bedenine... 04.06.2020 #romantizm 4 =26.06.2020 #katil 2=07.08.2020 #katil 1=16.11.2020 Uyarı: Watpad'e Dilşah adında yazılan ilk kitaptır!!!

Dalgaların kayalara sertçe vuruşu gibiydi onun aşkı. Yıpratıcı. Bir zaman sonra ona nasıl aşık olduğunuzu sorgulayacağınız kadar dayanılmazdı tavırları. Uçurumları vardı. Onunlayken büyük denizlere açılan, hırçın dalgalara kurban gidebileceğim ve asla geri dönüşü olmayan bir yamaçta duruyor gibi olurdum. Rüzgarı hissedebiliyordum. Her zaman bu hissi verirdi. Özgürlüğü gösterip esir kalmayı öğretti. Deliydi, delirtti. "Çıkar sütyenini." Kaşlarımı çattım. "Ne?" "Seni daha öncesinde de üstsüz gördüm Vanya, böyle krem süremiyorum." Alayla güldüm. "O bir kere olur canım benim." Eğer bir kere daha yapmanı söylerse yaparsın Vanya diyen iç sesimi kısarak ciddi durmaya devam ettim. Yelkenleri suya indirmeyecektim. "Bak canım benim..." dedi beni taklit ederek. Benim aksime yumuşak bir sesle söylemişti bunu. "Bedenin benim için köle olmaya hazırken sana burnunun dikine gitmemeni öneririm." Bikini üstümün askılarını elleri arasına almıştı. Parmakları onları omuzlarımdan aşağıya çekerek omuzlarımı da kremlemeye başladığında kısık bir sesle homurdandım. "Köle olmaya hazırmışmış, sen kimsin de sana köle olayım ben?" Nefesinin yaklaştığını hissettim. Omzuma çarpan solukları tenimi yalayıp geçerken uzandı ve saçlarımı kenarda topladı. Tek omzumun üzerinden önüme doğru bıraktığı saç tutamlarımın ardından dudaklarını enseme bastırmıştı. Küçük bir öpücük bıraktı. "Ben kim miyim, göstermemi ister misin?" 8.1.24