<3
3 stories
PATRON  (+18) by lalelikoyunkavalcisi
lalelikoyunkavalcisi
  • WpView
    Reads 2,525,203
  • WpVote
    Votes 39,314
  • WpPart
    Parts 27
Bol +18 olcaktır. 18 yaşından küçükler ve rahatsız olanlar okumasın. #2 - Henrycavill
Tanımazsın Beni by xqr_selen
xqr_selen
  • WpView
    Reads 133,346
  • WpVote
    Votes 4,544
  • WpPart
    Parts 26
"Beni de bekle bari çok karanlık." Dedim sitem eder gibi. Arkasından yürümeye başladım. Topuklu ayakkabı ile yürünmüyor ki. "Ya biraz yavaş yürü öküz." Diye bağırdım sinirle. Arkasını dönüp sinirle bana bakmaya başladı, ardından hızlı adımlarla yanıma yaklaştı dibime kadar girdi. "Bana bak bana öküz diyip durma, ayrıca benimle aynı yerde olmak istemiyorsun gitsene madem, niye peşimden geliyorsun." Dedi sinirle. Zorlukla yutkunarak kaşlarımı çatarak cevap vermek için ağzımı araladım. "Deme bana bir şey, bir yolunu bulup buradan bir an önce çık derim." Dedi arkasını dönüp yürümeye devam etti. "He bu da son iyilik küçük kız." Dedi sertçe, hızlı hızlı yürümeye başladı. Topuklularla koşmak zor da olsa koşarak kolunu tutup durdurdum. "Ya tamam özür dilerim, ben korktum o yüzden dedim, beni de götür gittiğin yere, bilmiyorum ben nereye gideceğimi." Dedim masumca. "Banane." Dedi umursamaz bir tavırla. ... {Öylesine yazıyorum.}
SOKAK NÖBETÇİLERİ by asliaarslan
asliaarslan
  • WpView
    Reads 58,373,423
  • WpVote
    Votes 2,252,688
  • WpPart
    Parts 63
16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."