16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

!!! +18 "Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. Henüz gençliğinin baharındayken, sevdiği adam tarafından acımasızca dünyası başına yıkılan Eylül'ün ölmekten başka hiçbir planı yoktu. Gözünü kapatıp teslim olduğu adam olan Vaha, onu bir başına ve yüzüstü bırakıp gitti. Yaşadıkları anların hepsinin acı bir hatıraya gömüldüğünü dehşetle izledikten sonra ardı ardına darbe aldı. Annesinden, babasından, ağabeyinden... Bir zamanlar deli gibi sevdiği Vaha, tüm hayatını ellerinden çalmıştı. Uykusunda gördüğü dur durak bilmeyen kabuslarla, uyandığında umutsuzluğun beslediği ruhunu huzura kavuşturmaya kararlıydı. Ta ki dünyanın en kibar ve anlayışlı adamı olan Özgür'le tanışana dek... Eylül, uzun yıllarının ardından onu unuttuğunu sanıp yeni hayatının taslağını çizdikten sonra Vaha ile tekrar karşılaşır ve fitilin ucu ateşlenir. Çaresiz, umutsuz ve bir o kadar da yasak aşkın pençesine girmemek için birbirlerini mahvetmek pahasına ikisi de mücadele eder. Eylül'ün doğru sandığı yanlışları tokat gibi yüzüne çarparken, gerçekler onu dipsiz bir kuyuya atar. Fakat yazgının kesin çizgisinden çıkmak ne kadar mümkün olabilirdi ki?

BAŞLANGIÇ= 19/02/2019 BİTİŞ= 07/03/2019 *** E: Seninle mesajlaşırken neden bu kadar neşeli olduğumu sorguluyordum ilk başlarda biliyor musun? E: Sonra dedim insan sevdiğiyle konuşunca neşeli olmaz mı hiç? E: Çok seviyorum be bal peteğim. Öl desen ölürüm. Melis: Geber. E: Üzdün;( Melis: Uykumun içine ettin! E: Senin ağzın çok bozulmuş. E: Acı biber süreyim mi? Melis: Beni acı biberle yıldıramazsın taam mı? E: Ben seni neyle yıldıracağımı çok iyi biliyorum ama;) Melis: Neymiş o? E: Öpücük. -Görüldü- *** Kapak tasarım= @Perlaniz Yorumlara yapılan kitap reklamları vs. itinayla silinecektir. ©Tüm Hakları Saklıdır. S.D.

|Tamamlandı| Anıl: Başka ne biliyorsun? Anonim: Sandiviçlerinin kenarlarını hep kestiğini ve ortasını yediğini, Anonim: Gömleklerinin düğmelerini asla ilk seferde doğru ilikleyemediğini, Anonim: Üzümlü kek mideni bulandırdığı halde, biri ikram ettiğinde asla geri çevirmediğini, Anonim: Evinizdeki bir odanın senin isteğin üzerine kütüphaneye çevrildiğini ve senin, antrenmanların dışında kalan zamanının çoğunu orada geçirdiğini... Anıl: Bu kadar yeter! Anıl: Şimdi hemen söyle, Anıl: Kimsin sen? Anonim: Seni çok seven... Anonim: Birisi.

-DÜZENLENİYOR- ❄️ Kapak: aslkuday4 Karların erimeye başladığı zamandı. Her bir özel kar tanesi, yine mutluluk getirmişti dünyaya. Ama bu sefer, yalnız dönmüyorlardı yeryüzünden. Güneş sıcağının vurmasıyla birlikte buhar olup giderken, kızın değerli kardeşini de götürmüşlerdi. Ama bir umut vardı değil mi? Mucizevi Kar Taneleri yıllar sonra ona bir hediye bırakır mıydı? Kız buna inanıyordu. Huzur, yeryüzüne yine düşüyordu. Ve bu sefer aldığını telafi edecekti. Sakarlık başa belaydı ve kız fazlasıyla sakardı. ____________________________________________ ❄ "O kartopunu bana atan gerizekalı kim?" diyen sinirli sesle gözlerim kocaman açıldı. Bağırmamıştı ama bu hali ayrı bir ürperti katmıştı. Ve işin kötü yanı ise... Sanırım o kartopunu ben atmıştım." _________________________________________ ❄ "Kayboldum mavi gözlerinde bir ömür boyu olması dileğiyle..." _________________________________________ ❄ "Ben kötü biri değilim Hira. Ama iyi biri de değilim. Siyah değilim, ama beyaz da değilim. Hayır ikisinin ortası gri de değilim ben. Çünkü insanın kendine seçtiği renk hayatıymış. Benim... Benim rengim deniz mavisi. Gözlerinde hayat bulduğum, deniz mavili kız..." _________________________________________ İLK YAYINLANMA TARİHİ: 03.01.2016 - 15.40

"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '

Akın: Platonik bir kızsın o zaman? 0545...: Sana niye platonik olayım ben? Akın: Giderim var da ondan. 0545...: Tuvalet gideri aynen. *** Başlangıç tarihi: 07.07.2020 05.02.2022: #romantizm 2

-Tamamlandı. Bu kitap Gölge serisinin ikinci kitabıdır. Melodi'nin hayatında her şey yolunda gitmeye başlamışken öldürülen bir kızın cansız bedeni üzerinde kendisine bırakılmış bir not bulunur. Kendini feda etmezse herkes birer birer ölecektir. Peki Melodi bir anda çıkagelen düşmanının varlığını nasıl karşılayacaktır? Artık içindeki gücü bulmanın zamanı gelmiştir.

Gözlerimi kapatıyorum, Bir deniz düşlüyorum masmavi, tıpkı gözlerin, Bir güneşli hava var düşümde,hafif bir meltem esiyor, Elimde bir el, yanımda sen... Biliyordum. Bu aşkta karşılık yoktu, umut yoktu! Ama seni sevmek yeterdi. Sesini duymak, gözlerine bakmak yeterdi, sen bana yeterdin... Öğretmenime aşık olmak ne kadar doğruydu? Platonik bir aşk hikayesinden başka bir şey değildi benimkisi! Ve böyle olması sinirlerimi bozuyordu. O anda sesini işittim kulaklarımda, "Gece, sen çözer misin soruyu?" Bu duyduğum en güzel sesti...

•TAMAMLANDI• Ben: Sen de kimsin? 0537***: Üç ay boyunca her gün sırana o çilekli sütleri koyan kişiyim. Ben: Biliyor musun? Sana zerre inanmıyorum. 0537***: O nedenmiş? Ben: Bu kadar bekleyip de üç ay sonra yazman... Ben: Hiç inandırıcı değil. *Hikayedeki kişiler ve bazı olaylar gerçektir.* Başlangıç: 28.03.2021🍂 Bitiş: 20.05.2021🍂