Yirmi yaşındaki güzel ve kibirli Grace Dorcey, İngiltere'nin kuzeyindeki liman kasabasının lordu olan Thomas Dorcey'in tek kızıdır. Tahttaki hanedana akraba olmalarından mütevellit asil kana mensup olarak doğan Grace el üstünde tutulup her istediği yerine getirilerek büyütülmüştür. Çocukluğundan itibaren edebiyat ve antik yunan tarihi dersleri almış, nakış işlemeyi ve arp çalmayı öğrenmiş, titizlenilerek günü geldiğinden kralla evlenecekmiş gibi özenle yetiştirilmiştir. Ailelerine ait kalede bir dediği iki edilmeyen Grace ancak prenseslere nasip olabilecek bir yaşantı sürerken, tahtı ve gücüyle hayallerini süsleyen kralın bizzat kendisinden gelen emirle hayatı alt üst olmuş, adeta bir kâbusa dönüşmüştür. Şehirlerine saldıran İskoçları durdurmak adına yapılan gizli anlaşma onu doğup büyüdüğü şehir Whitehaven'dan sökerek düşman adasına sürüklemiştir. Babasının onun için adeta pamuklardan var ettiği dünyayı terk edip herkesin ondan nefretle bahsettiği topraklara gönderilen genç kız için zorlu bir hayat başlamışken, kendini İskoç beyinin ona taban tabana zıt olan oğlu Ramsey Avalon ile hiç ummadığı maceraların içinde bulmuştur.

"Gece ve gündüz ebediyen yer değiştirecek." Küçüklüğünden beri bir kraliçe olmak için titizlikle yetiştirilen yirmi yaşındaki Celina'nın hayatı, kuzeninin veliaht prensle nişanlandığını öğrenmesiyle altüst olur. Yüreğinde taşıdığı ağır ihanet hissine rağmen saraya gitmek zorunda kalan Celina, bir anda kendini kurtlar sofrasında bulur. Yapılan gizli ittifaklar neticesinde prensin en yakın dostuyla nişanlanan genç kız, kaderinin iplerini ellerine almaya karar verdiğinde, kendi şeytanlarıyla yüzleşmek zorunda kalır. Artık bütün bir krallığın kaderi, Celina'nın hırslarının ve tutkularının esaretindedir.

Caterina Sforza'nın mutlu çocukluk günleri, babasının bir kilisede suikasta uğramasıyla son bulur. Suikastı azmettirenlerden biriyle evlenmek zorunda bırakıldığında ise yas dualarıyla örülü sıradan hayatı, yerini intikam şarkılarının söylenildiği acımasız bir dünyaya bırakır. Bütün bedellerin kanla ödendiği yeni yaşamında, atılan her adımın gizli bir amacı, her piyonun bir oyuncusu, herkesin bir maskesi ve saklamak zorunda olduğu sırları vardır. Ve düşmanları birbiri ardına silinip giderken o, kendi kayıplarına ağlamak yerine kanlı ve kasvetli intikam şarkısını mırıldanmaya devam etmek zorundadır. E- kitap olarak satın almak için: https://play.google.com/store/books/details/Naime_N_G%C3%BCnbatt%C4%B1_KIZIL_KONTES?id=zSk9EAAAQBAJ&hl=tr&gl=US

Milattan önce 726 yılında kehanet gerçekleşti. Şimdi sıra kefaretin. Ön Asya'da başlayıp, Mezopotamya'ya uzanan ve hiç var olmamış topraklarda nihayet bulan bir masal bu; yetişkinler için. Tüm telif hakları şahsıma aittir. Kurgu, karakterler veya isim çalınması söz konusu olduğunda hukuki işlem başlatılacaktır.

Bizimki zaten normal bir karşılaşma olmamıştı. Ne bileyim, ben taciz edilirken beni kurtarmamıştı yada birden çıkıp 'Sen benimsin.' falan da dememişti ki bu tarz şeylere normal diyor olmam da ayrı bir komik. Nasıl normal bir şekilde tanışabilirdik ki? O normal değildi. Şöyle söyleyeyim, soy ağacında belirdiği gün, o ağacı kesmiş olmak isterdim. Kurduğum üç cümleden birinde onu boğmak istediğimi söylerken şimdi salak gibi onu sevdiğim gerçeğini hazmetmeye çalışıyordum yada onun beni sevmediği gerçegini... Hayatıma nasıl girdiğini biliyor musunuz? Beni nasıl etkilediğini? Peki mavi gözlerini neden böyle sevdiğimi? Onun beni sevip sevmediğini? Bilmiyorsunuz. Son soru hariç her şeyi cevaplayabilirim. Çünkü son sorunun cevabını ben de bilmiyorum.

Gururun izin verdiği ölçüde birbirini tanımaya çalışan iki genç... Hayal kırıklıkları ve üzüntülerle harmanlanmış bir aşk hikayesiydi onlarınki. Romeo ve Juliet kadar destansı bir aşk yaşamayacak kadar bencillerdi. Belki de zaten aşk, başlı başına bir bencillikti.

Bana göre her aile bir ağaçtı, yapraklarsa aile üyeleri. Ben kendi ağacımın kuruyan yaprağıydım. Yalnız, hastalıklı, çaresiz... Ener Demir, o da benim gibi kuruyan bir yaprak...

ŞİMDİ EPSİLON YAYINEVİ KATKILARIYLA TÜM KİTAPÇILARDA... ------- "Biz, aynı rengin iki farklı tonuyduk. Bir yanda soğuk bir gecenin üzerine dökülen ay ışığı, diğer yanda kar yağarken bile parıldayan bir güneş... O ve ben, birbirinden uzak ama aslında bir o kadar yakın iki kişiydik. O ateş, ben baruttum. Temasımız son derece yakıcı olabilirdi ve birbirimizden uzak durma ihtimalimiz, bir buzulun ortasında can çekişen kıvılcım kadar yetersizdi. Kimisi buna kader diyebilirdi, kimisi tesadüf... Ne söylendiğinin önemi yoktu; şu noktada önemli olan tek şey ateşin kuvvetiydi."

Aşk bazıları için gece kadar SİYAH ve ASLAN kadar cesur olmak zorundadır. Onlar için, arada kalmaktır aşk, mantığından soyunup çırılçıplak kalmak, bedeninden sıyrılıp sevdiğine ruhunla dokunmaktır. Onlar için AŞK'ın kaderi arafa varmak, cennet ve cehennemin eşiğinde yaşanmaktır..

'' Korktuğun ve incindiğin halde uyanacaksın..'' ''Diller lâl olduğunda, şeytanların içerisine melek kırıntıları dolduğunda,gerçek aşk denen illet yeşerip gözlerimizden aktığında, imkansız dediğimiz şeylerin bize bir nefes kadar yakın olduğunu farkedeceğiz.'' Çünkü bu defa son yok!