"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

"İki yaşam çizgisinin ortasında kalan genç bir kız" Kendisini ait hissetmediği bir hayatın içinde bir yaprak gibi savuran 16 yaşında Simya'nın varoluş hikayesi. Simya açıklayamadığı şeyler yapan hayvanlarla konuşabilen, dokunmadan eşyaları hareket ettirebilen bir kızdır. Ailesinin ölümünden sonra kendisinden pek de haz etmeyen üvey halası ve eniştesiyle yaşamaya başlar. Halasının kötü davranışları ve okulundaki zorba çocukların yaptıkları onu yalnızlığa iterken içten içe bu dünyaya ait olmadığını düşünür. Okulda yaşadığı bir olay sonucu sinir krizi geçirirken devirdiği kitaplık onun yeni hayatının yolunu çizecektir. Daha önce görmediği güzellikte olan büyük mavi kitabı açtığında artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Gözyaşlarıyla açtığı kitap bambaşka bir dünyaya açılan bir kapıdır. Büyülü Dünya... Ilk defa aşık olacak, güçlü arkadaşlıklar edinecek ve büyü okulunda cadılık eğitimi alacaktır. "Kim olmak istediğini ve nereye ait olmak seçebilirsin." FANTASTİK İÇİNDE #1 (30.05.2020) 1 M okunma 💕 (20.04.2021) BAŞLANGIÇ 09.06.2017 DÜZENLENMİŞ HALİYLE BİTİŞ 08.12.2017

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümüş Colt vardı... İnsanlar kaçıp saklanırken, ben onlarla savaşıyordum. Sahi bunu neden yapıyordum? İnsan ırkına bu kadar zarar vermiş yaratıklardan neden korkmuyordum? Onlarla savaşıp, aptal insanların yaptığı yanlışı neden ben düzeltmeye çalışıyordum? Genetiğiyle oynanmış insanlarla, Mutantlar... Dünyadaki varlıkları insan, hayvan ya da mutant olarak ayırabilirken, kendimin ne olduğunu bilmiyordum. Herkesten farklı olduğum aşikârdı; fakat kesinlikle insan değildim. BİLİM KURGU #1 (DÜZENLENİYOR)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

°•○●Gözlerimin her kapanışıyla çığlıklar duyuyorum. Ve gözlerimi her açışımda yeni bir hayata başlıyorum. Kaç kere yaşadım bu şekilde? Kaç kere ölüp yeniden doğdum..! Ve kaç farklı çığlık sesiyle uyandım kabusların arasından?! ... Bazen rüyalarımdaki çığlıklar kimlere ait merak ediyorum. Düşmanım olma gafletinde bulunan öldürdüğüm "tanrıların mı?!" Yoksa beni sevme hatasını yapmış olan "masumların mı?" ...................................-နိုးထ........................................ ElementA, Tolunay Ç. tarafından yazılan bir Fantastic kurgu-Light novel& tarzlarında WebNoveldır. Türkiyenin ilk LightNovel türünde hikayesi olan "Simbiyoz'un yazarı tarafından uzun bir çalışmanın sonucunda ortaya çıkmıştır. Ortalama bölüm kelime sayısı 2200-2600 arasıdır. Hikaye daha çok dövüş sanatları, bilimkurgu ve fantazi ağırlıklı geçmektedir. Kisaca bas karakterimiz Ren'in büyüyüp güclenmesini ve pek cok zorlugu asmasini izleyecegiz. Diger isimleri Yuánsù -元素(Çince) عنصر(Farsça) элемента(Rusça) ----------------------------- Başlama Tarihi: 20 Ocak 2016 (Tahmini bölüm sayısı 150-200) Turu: Aksiyon, Dogaustu, Dovus-Sanatlari, Fantastik, Macera, Shounen, LightNovel -WebNovel Wuxia turunde bir hikayedir. (Wuxia kisaca Çin'deki dovus sanatlari ustalarinin maceralarini anlatır.) Buda klasik japon anime/mangasindaki klişeler olmayacak demek oluyor. Örnegin; Kimse arkadaslarim icin guclenmeliyim ya da Hokage olacağım demiyor. Surekli tekrarlayan cocuksu 'ecchi' sahneler, absurt durumlar olmasa da ciddi dereceli açık ve yaşı k

"Bu diyarı değiştirelim sevgilim." Dudağına doğru fısıldayarak devam ettim. "Bu krallıkları yerle bir edelim." ***** Bir sese, bir müziğe, bir şarkıya ne kadar tapabilirsiniz? ***** Bir kızın ne kadar değişebileceğine tanık olacak, fantastiği en dibine kadar okuyacaksınız. ***** Bıçak tutmayı bile bilmeyen bir kızın cesetlerle dolu bir denizde kanla yıkanmasını hikayesiydi bu. ***** Herkesin özel yeteneklerinin olduğu bir Dünya. Sahip olunan kajuneler. Birbiriyle yarış içinde krallıklar. ***** Görsellerle güçlendirilmiş bir kitaptır. BENİM KİTABIM SİZİN REKLAM PANONUZ DEĞİL! ****** #1 fantastik 27.04.2021 #1 tarihikurgu 27.04.2021 #1 aksiyon 15.08.2022 #1 dans 09.04.2021 #1 mitoloji 19.04.2021 #1 tanrıça 29.04.2021 #1 peri 30.04.2021 #1 akademi 03.05.2021 #1 okul 09.05.2021 #1 müzik 14.05.2021 #1 güç 20.02.2022