Öfkesine, hırsına, geçmişine kapılmış bir adam, "BARLAS KARAHAN " Geçmişinden habersiz, hırslı yeşil gözlere düşmüş genç bir kız, "HÜMEYRA ATABEY" Ilık bir esinti, intikamla yanan kalbe sarıldı. ... Bakışları altında bedenime değen elleri, benliğimi karışıyor. Her defasında ateşe değdiriyordu. Yeşil gözlerini perdeleyen esrarengizlik altında yatan intikam bedenimi, titretmişti. Çığlık çığlığa bağırarak beni itelediği geçmişin izlerini acıyla izliyordum. Rutubetlenmiş, paslı bir kimlikti. Tutsaktım! Niçin, tutsak olduğumu dahi bilmeden bana nefret ile bakan, adamın elleri arasında esir edilmiştim. "Sen kimsin" güçlükle can bulan kelimeler, savsak bir edayla titrekçe dökülmüştü.Bedenime değen elleri, sert baskısını hissettirirken yerleşen sızı acı bir inlemeyle firar etmişti. Kolumdaki baskı arttı. Kemiklerimin birbirine dokunduğunu hissettiren acı yer almıştı. Dokunduğu her yer yanıyordu. Günahın azametiyle ıstırap çeke çeke ateş alıyordum. "Ben" dedi. Kısılan gözleri gizemine kimlik kazandırdı. Bütün acılarını intikama sürükleyecek bakış sunmuştu. "Babanın günahıyım.." Geçmişin sürüklediği gerçek, acı, entrika, aksiyon dolu bir hikaye "HİSS-İ İNTİKAM"

•Siyah defterin beyaz kalemi... *KİTAP VE KİTABIN İÇERİSİNDE GEÇEN KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HİÇBİR GERÇEKLİK PAYI YOKTUR.* *KİTABIN ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM UYGULANACAKTIR.*

"Peki ya sen?!" diye sordum çatallaşan sesimle. Anın stresiyle dudaklarımı yaladığımda gözlerini dudaklarıma indirip bir müddet orada tuttu. Alnında beliren mavi damarı soluk ışığa rağmen fark edebiliyordum. "Sen de çıkacak mısın benim hayatımdan Dinçer abi?!" Gözlerimiz tekrar buluştuğunda, alev alev yanan hareleri içimde bir ateşi yaktı, yandığımı hissettim. Bu his, elimi kolumu bağlamıştı sanki. "Hayır!" taviz vermeyen katı sesi benliğimde yankılandı, yankılandı... Üstüme daha da eğilerek çenemden tutup kendi yüzüne doğru yaklaştırınca heyecandan titredim. Hiç bilmediğim bu duyguyu, pembe nevresim takımımın içinde, yirmi sekiz yaşında olan Dinçer abiyle yüzlerimizin arasında milimler varken yaşamak... Hele ki hala abi diyordum, boğazıma taş gibi oturdu. "Ben senin bu dünya da ahirette de elini tutacağın tek adamım.." ◾

Hikayeyi okurken ve okuduktan sonra hiçbir erkeği ve ilişkiyi beğenmemeniz, bu durum sonucunda da ebediyen yalnız kalmanız durumundan yazar kesinlikle sorumlu değildir. Ve önemli not; Mıçmıç, sulu bir aşk okumak istiyorsan, sevgili okuyucu; Lise hoşlantılarını veya dizilerde aşk olarak anlatılan saçma duygular var ya, işte onları konu alan bir kitabı incelemelisin.. Bu kitapta, sadakat var, fedakarlık var, özen var.. Bu kitapta sevdiğine dokunmaya kıyamayan bir adam var. Bu kitapta, sevdiği adamla büyüyen bir kız çocuğu var. Şimdi karar ver bakalım, Sana nasıl aşık olunacağını, nasıl sevileceğini öğretecek bir kitap okumaya, hazır mısın?

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."