bir yangın ki kalbimde senden başka bir şey bilmez şiirlerim şahsıma ait olup izinsiz kullanıldığı taktirde yasal işlem yapılacaktır.

*** Timur'un soyundan gelen Babür İmparatoru Ekber Şah, zamanın belki de en kudretli hükümdarıydı. 14 yaşında çıktığı tahtla halkına yepyeni bir yönetim sundu. Yüreğinde taşıdığı cesareti, kudreti ve merhameti ona yeni bir isim getirdi; " Celaleddin... " Ekber Şah, dinine ve geleneklerine aykırı bir şey yaptı. Rajput'un soyundan Jodhaa ile evlendi. Rajput prensesiyle Şah'ı ayıran en büyük sorun prensesin Hindu, Şah'ın ise Müslüman olmasıydı. Ulema da dahil bir çok kişinin itirazına rağmen Celaleddin, Rajput prensesini " Babür Melikesi" olarak sarayına, hayatına getirdi. Tek amacı dedesi Babür zamanından bu yana fethedilmekte olan toprakları vatanı haline getirmek olan Şah'ın henüz bilmediği bir şey vardı; " Aşk... " Düğün çadırına girene dek ne Şah ne de prenses birbirlerini görmemişlerdi. Jodhaa'nın yüzünü ilk kez gördüğü an Şah'ın kalbi zehirli bir okla vurulmuşçasına yandı, yandı, yandı. Ve en sonunda kül olup prensesin ayaklarına döküldü...

Tesettür Setr kökünden gelir. Setr; örtme, kapama, gizleme demektir. Buna göre tesettür güzelliği, nimetleri setr etmek için vardır; sergilemek için değil.

Ruhu arafta kalmış bir genç kız... Bir ayağa cennete düşerken, diğer ayağı cehenneme zincirlenmiş. Nefsinin, şeytanın ve hak yolun arasında kalmış, nereye gideceğini bilemeyen bir yolcu.. Labirentin içinde koşarken, her defasında yeşil gözlere çarpıp sendeleyen minik bir kalp.. Çimen gözlerin içinde cennetin fragmanını izlerken , karanlık bir uçurumun tepesinde cehennemin alevleriyle kundaklanan asi bir ruh.. Peki o hangisini seçecek ? Tövbe etmeyi mi, yoksa yoldan sapmayı mı ? *** Bakışları doğanın şefkate yansımasından doğan bir güneş, yeşilin aktığı nehirlerden içime çağlayan bir merhamet gibiydi. Peki bende merhamet edilecek ne vardı ? Bu aciz gözlerimde mahur bakışlarımda göremediğim neyi görmüştü ? Kalbimi bana en çok hissettiren,dünyayı turlatıp kendime nerede olduğumu hatırlatan bir güç kaynağıydı. Bana baktığı her an yıllardır görmediğim baharı anımsıyordum;kışın en kör noktasında kaybolmuş bir yağmur olarak.

"Sen bir tırtılsın" dedi bana. "...ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum." Ardından bir kez daha gülümsedi. Yemin ederim ki o gülümsemenin yerine bana bir tokat atmasını isterdim. Kelimelerin, acısına bulanıp gülümsemesinin altında sessiz sedasız ezilişini hissettim. Bilmediği bir şey vardı; ben, bilmediğimi sandığı o cümlenin devamını biliyordum, bunu onun satırlarında okumuştum. Sen bir tırtılsın, ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum... ve sonra kendi kanatların parçalayışını. Arsıl Alaz işte buydu, zihnimin dolunayı. Düşüncelerimi, her yanıma nüfuz eden karanlığın ıstırabından arındırıp ışığını avuçlarıma bırakan adam, o bunu hak etmiyor. Bense, kurak bir toprağa düşmüş küçük bir su damlasıyım. O toprağı yeşil vadilere dönüştüremem, dev bir nehrin çağlamasını sağlayamam. Düştüğüm toprak beni içine çekene kadar bir yanımı güneşin sıcağına feda edebilecek kadar güçlüyüm yalnızca. Yine de aldığım nefesin bile bir gün bana yabancı olacağını hatırlamak istemezdim. Helya ALAZ

İyilik borcunu ödeme zamanı dedi elleri sabırsızca alnında dolaşırken.Sevgilim olacaksın. Aralarındaki tüm ilişki; birbirlerini gördüklerinde selamlaşmak ve birinin şikayet için diğerinin kapısını çalmaktan ibaret olan bu iki genç, son bir haftada hiç olmadıkları kadar görüşmüştü. Daha da görüşecek gibiydiler. ...... Devamını merak ediyor musun? Öyleyse al şu kalemi, işte bu da defterin. Hadi yaz içinden geldiği gibi. Hani bazen kurguları okurken kafamızda olaylar canlanır, Keşke şöyle yapsalar, buraya gitseler, şu kız da bir tavır alamadı, diye içimizden geçer ya. Hah! Şimdi o içinizden geçen her şeyi yazma zamanı. Size bir bölüm bırakıyoruz. Adı, görüntüsü, yiyip gezip görüp yaşadığı tamamen senin elinde. Kurguya istediğin gibi yön ver. Kurgu romantikken senin sayende bilim kurguya dönüşsün, yahut sıradan hayatlar bir anda fantastik bir aleme ışınlansın. Yazım yeteneğini göstermek istiyorsan, senin yerin burası. Haydi bu hikayenin yazarı sen ol!

Aşk güzel şey. Insanı mutlu eden,sevindiren... Sonra da o küçük dünyanı karartan. Başı güzel, sonu olmayan... Aşk işte... Ve her aşk ölümsüzleşmeyi. haketmeli. Her aşk ardında ölümsüz bir eserini bırakmalı. Tac Mahal gibi... Ölümsüz bir aşkın eseri. Bir Hindistan Hikayesi. Dinlemek isteyen?

"Öyle böyle ilerleyen bir hayatım var. Yani... Vardı aslında... İş aramaya devam ederken aynı zamanda annemin uygun bulduğu eş adayları ile görüştürülmeye çalışılıyordum. Ta ki onu görene dek!" Nesil hanım kızımız; gayet neşeli, biraz geveze, aklındaki dilinde, (yok canım elbet boşboğaz değil) yemeyi, gülmeyi seven, iş yapmaktan hoşlanmasa da epey hamarat bir hatun kişi. Uyumak, Furkan dayı ile didişmek, arkadaşlarıyla pencereden pencereye konuşmak ve jelibon en sevdiği şeyler. Bedir'in mavi gözleriyle karşılaşıncaya kadar öyleydi yani... "Hep derlerdi; o kişiyi gördüğün zaman doğru kişi olduğunu anlayacaksın, kalbin sana söyleyecek diye. Evet ben anladım. Gayet iyi anladım ancak bir sorun var. O nasıl anlayacak?" Müptela Yayınları farkıyla tüm kitapçılarda. ❤