"Sana Almanya'dan bir iş teklifi aldığımı söylemiştim hatırlıyor musun?" deyince başımı olumlu anlamda salladım. "Direk konuya giriyorum ben Almanya'da işleri yoluna koyana kadar annenle Ankara'da kalman lazım." dediği an gözlerim fal taşı gibi açıldı ve kendimi tutamayıp güldüm "güzel şaka." deyip daha çok gülsemde şaka olmadığını biliyordum. İkiside pek şakacı tipler değildirler.

Merhaba, Ben Asosyaliçe!Lise son sınıfım.Pek sosyal değilim.Ama olmaya çalışıyorum. Buraya dikkatinizi verin,ergenler, 'çalışıyorum'ama çalışmak o kadar da kolay değil,tabi ki de!Ya ayrıca nasıl kolay olabilir,Allasen?Ya şöyle düşünün; Bir anne evladından uzak kalabilir mi?Veya ne bileyim,bir kızın ilk ağdasındaki korkuyu bilir misiniz? Nasıl bir anne çocuğundan uzak kalamaz ise ben de benim en kıymetli evladım olan telefonumdan uzak kalamıyorum.Bir kızın ağda ile çektiği korku ve acı, internet paketim bitmiş ve Wi-Fi olmayan bir yerde cıbıldak cıbıldak kalmışçasına çektiğim acıyla aynı dozda. Peki, diyorsunuzdur ki; Neden sosyal olmaya çalışıyorsun?Güzelim asosyal hayat var iken neden yani,niye? Yaşlanıp,elinde bastonuyla gezinen bir ihtiyar olduğum vakit,torunlarım lise yıllığımı fark ettiklerinde orada Defne Karakuru yazısının altında "Asosyal" kelimesini görmek istemiyorum. Düşünsenize; o küçük bücürler"Asosyal Nine!"diye dalga geçiyor.Zaten soyadımla maskara olmuşum,bir de asosyallik? Palyaçoya dönerim!Bu kadar yıl dilden dile dalga olmuş,deniz kıvamına gelmiş ben,tam huzura ulaşmış iken,yaşlılığın zirvesinde kolbastı oynayıp,azan romatizmalarımla televizyonda hava durumlarını söyleyen o taş spikerlere taş çıkartacak derecede hava bilimine sahip olacak iken;o muşmula suratlı torunların alayına gelemem!Katlanamam!Aha,oracıkta kalp krizinden nalları dikip,eşekler cennetine aktarmalı,yaşlı indirimli biletimle geçiş yapmazsam, ben de Defne Karakuru değilim,arkadaş!O "Asosyal"kelimesi,"Bayan Popüler"e dönüşecek. Bu bir talimattır,dostlarım!Siz de benim yandaşçım olacak,menopoza girmiş karılar gibi en müstesna yerine kadar terleyen, dedikodu kazanının ta kendisi değil de o kazanı ateşleyen, son kelimesinin "telefon" olacağını bilerek her anını ergenlikleriyle çevreliyen bana yardım edeceksiniz!

Üç kızın okul başlamadan kalan bir ayında yaptığı çılgınlıklar. Üç kızın asla bozulmayacak arkadaşlıkları. Üç kızın hikayesi. Küçük bir uyarı: Küfür içeriyor, bana göre aşırı değil, size göre aşırı olabilir. Ona göre okuyun derim. Hadi size iyi okumalarrr :d

"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. Yanaklarımın üstünden süzülen gözyaşlarımı hissedince silmek için elimi kaldırdım. Tam yanağıma götürecekken Demir benden önce davrandı ve başparmağını yanağımda ve gözümün altında gezdirerek gözyaşlarımı sildi. Avucunu açtı ve başımı onun avucuna yaslamama izin verdi. Bu kitap KARANLIK LİSE serisinin ikinci kitabıdır.Önce ilk kitabı okumanız tavsiye edilir. Karanlık Lise serisi Epsilon Yayınevi ile tüm kitapçılarda! Karanlık Lise ve Karanlık Lise 2'yi tüm kitabevlerinden ve internetten satın alabilirsiniz. Bu yolda hiçbir zaman desteğini çekmeyen, daima yanımda olan Gölge Ailesi'ne çok teşekkür ediyorum. Sizler benim ikinci ailemsiniz. Sizleri çok seviyorum. Twitter: @alyaoztanyel Facebook: Karanlık Lise sayfası, Alya Öztanyel sayfası

'' Hayatın sıradanlığına aldanmış sessizce ilerlerken Birden karşına o kadar Eklendi Eklendi harika bir çıkıyor ki beden ... Derisinin Altında gizlediği ruhunun sana hissettirdikleri, sanki Anka kuşunun Sırtında dünyayı gezmek gibi. Hemen sihirli sarmaşıklar ziyaretinde masmavi denizler işe koyuluyor fazlaca vakit kaybetmeden ... Görünmeyen, ama hissedebileceğin asma köprüler uzanıyor karşılaştığın bu bedene. Göster göster onun ruhuyla Daha da güçlenen hayaller uçuşuyor gök yüzünde. Cebinde hiç eksilmeyen küçük mavi TOHUMLAR birikiyor, Toprağa savurduğunda yeşille karışıp gök yüzüne uzanan. Zaman uğramasın istiyorsun bu Iki Bedene, zaman hiç yakalamasın bu Iki ruhu. Bütün bunlar, hiç olmadigi Kadar renkli yapıyor Tüm siyahlıkları. Ebruli sanatı misali fırçadan düşen onu Bir Mavi, siyahlıkların içerisine sızıp usulca dans etmeyi Öğretiyor Diğer renklere. '' Tüm Hakları Saklıdır © '.

Aldıkları piyango biletinin kendilerine çıkmasıyla sevinçten dört köşe olan İnci, Cemre ve Başak'ın unuttuğu bir şey vardır. Bileti talihsiz bir kaza sonucu kaybetmişlerdir. Ve bileti bulmak için şehrin altını üstüne getireceklerdir. Ancak kahramanlarımız o kadar salaklardır ki, bu hiç de kolay olmaz. Başlarına gelen pişmiş tavuğun başına gelmez. En önemlisi de, asla aşık olmam dedikleri adamlara aşık olmaya başlarlar. ©Tüm hakları saklıdır