Herkesin şaşkın bakışlarının eşliğinde piste doğru el ele ilerledik. Sezer elimi bırakıp yüzünü bana doğru döndüğünde ilk başta ne yapacağımı bilememiştim. Ama o biliyordu. Elinin birini belime sarıp beni kendisine doğru çekti. Diğer elim de elini bulmuştu. Birbirimize çok yakındık. Akıl sağlımı korumak adına kendimi biraz geri çekmeye çalışsam da buna izin vermedi. Tam tersi beni iyice bedenine yapıştırmıştı. Kulağımda nefesini hissettiğimde gözlerim kendiliğinden kapanıverdi. Solist yerine ben bir tek Sezer'in söylediklerini duyuyordum o anda. Şarkıyı kendi sesiyle benim için okuyordu. "Ben bal arısı gibiydim senden önce Bak pervanelere döndum seni görünce" Sesi güzeldi Sezer'in. Eskiden okulun müzik grubunda yer alıp, okul programlarında şarkı bile söylerdi. Ama burada, bunu yapmasını hiç beklememiştim. Peki ya bana ne demeliydi? Resmen adamın büyüsüne kapılmış gidiyordum. "Yana yana kül olsam her an Yine de senden ayrılamam Yoluna adadım ömrümü ben Sensiz olamam Yana yana kül olsam her an Yine de senden ayrılamam Bin yıl yaşasam yine sana doyamam" Yutkundum. Gözlerimi bile açamayacak kadar aciz bir durumdaydım. Yanağımı Sezer'in yanağına yaslamış bir hâlde, onun kulağıma değen sesini duyuyordum sadece. 'Bana ellerini ver', dediğinde elimi daha sıkı kavramıştı. "Hayat seni sevince güzel Sana gönlümü verdim nazlı güzel..." Müziğin sona ermesiyle bir rüyadan uyanırmışçasına göz kapaklarımı yavaşça araladım. Sezer de başını geri çekerek gözlerimin içine baktı. "Seni seviyorum Naz'lı sevgilim," diye fısıldadığında bir an için kalbim durdu sanki.

Geceyi dinliyordu Onur. Cırcır böceklerinin sesi her yerden geliyor, hafif bir esinti yüzünü yalıyordu. Deniz'in kokusu burnuna geldi ve derin bir nefes çekti. İnsan böyle bir yerde ölene kadar yaşayabilir diye düşündü. Şehrin kargaşasından trafik gürültüsünden uzakta geçirdiği bu gece bütün duyularını açmış gevşetmişti Onur'u... Balım'a baktı göz ucuyla. Oda kendisinden farklı değildi. Gözlerini gökyüzüne çevirmiş şehirde göremediği yıldızlara bakıyordu. Bir süre daha sessizce geceyi dinlediler. Sessizliği bozan Onur oldu. "Yarın benimle gelecek misin?" "Anlaşmayı imzalarsan neden olmasın." "Herşey tamam da son madde sence de biraz ağır değil mi?" "Dedim ya sen bilirsin. Kabul etmemekte özgürsün." Bir süre daha düşünen Onur kararsızlık içinde başını sağa sola salladı. Denemeye değerdi. Şayet yapamazsa bırakırdı. Bakışlarını karşısında ki sandalyede oturan kadına çevirdi. Turuncu saçlarını serbest bırakmış, omuzlarına aldığı şala sıkıca sarılmıştı. İşte bu da gecenin suçuydu. Çünkü kadın cennetten bir manzara gibi görünüyordu...

Tren garında ölümü bekleyen bir kadının karşısına çıkan koca yürekli adamla başladı her şey. İkiside umudunu kaybetmişken kader onlara yeni bir yol çizdi. Sınavı zordu belki ama birlikte tutundukları mucize ikisine de umut oldu. "Sanıyordum ki kar taneleri soğuk olur, üşütür ama sen benim kalbime düştüğünden beri ben yanıyorum Asya." 10.09.2020 #1 romantik 07.03.2021 #1 kartanesi 28.06.2021 #1 dram 20.07.2021 #1 papatya 20.07.2021

Bambaşka şekillerde kesişebilirdi yolları... O çok bilindik dönemeçten dönünce kitapları yere düşebilir, toplamaya çalışırken kafaları tokuşabilirdi. Arkadaşları vesilesiyle kendilerini sürpriz bir görüşmenin ortasında bulabilir, hayatlarında aşka yer olmadığını iddia etseler de oracıkta sözlerini yutup kalplerini kaptırabilirlerdi. Yahut aynı mahallede büyüdükten sonra hislerinin farkına varmış sıradan komşu çocukları da olabilirlerdi. Kim bilir; belki o zaman birbirlerine kaşlarını dahi çatamaz, gönüllerini yarınlar yokmuşçasına kırma müsabakasına girmezlerdi. Fakat ne yazık ki en yakınındakiler bu hakkı onlara çok gördüler, kendi menfaatleri uğruna hayatlarını altüst edecek bir karar verdiler ve bunu yaparken enine boyuna düşünme gereği bile görmediler. Öyle bir karmaşayla aynı eve girmelerine sebep oldular ki; ikilinin tahammülsüzlükle yükselmeyi adet edinmiş sesleri kısılmak nedir bilmedi. Neredeyse her günleri zehir zemberek başladı ve yine aynı zulümle geceye erişti. On iki yaşında bir kız çocuğu ile on altısında bir delikanlı evlendirilir miydi hiç? Bunların çift olabileceğini düşünecek kadar basiretsizleşmek hangi cümle ile tanımlanabilirdi? Hepsinden öte kimse de çıkıp sormamış mıydı ki; birbirlerini görmeye bile katlanamıyorken, sevmeyi nasıl becereceklerdi? •gerçek bir hayat hikayesinden esinlenilmiştir•

Sahi, sevdiğin imtihanın olur muydu? Ve bir gün, o imtihanın ellerinden kayar mıydı? Yüzünde bir gülümsemeyle veda edebilir miydin sevdana? Hiç sevmemiş gibi. Ettiğin duaların O kişi için kabul olunmadığını, dualarının tecellisini başkasında gördüğünde ne yapardın? Teslimiyet. Nasip. Onun için ettiğin o güzel duaların başkası için kabul olduğunu nereden bilebilirdin ki? İşte bu sevda... Ne bir şehvet ne bir arzu. Bu Allah'ın ve Resulullah'ın razı olacağı bir sevda. Öyle olması gereken bir sevda. Tevekkül. ''Hayatının her köşesinde bulunduğun insan seni fark etmezken, hayatının her köşesinde olanı fark edemiyorsun Betül" dedi Ömer. Anlamamıştı... Hem de hiçbir şeyi... Sevda çok garipti ve ağır bir imtihandı...

Cinayet Masasının çevik polisi Hakan Çevik... İşinde taviz vermeyen, kurallara bağlı bu polisin bile 'hayır' diyemeyeceği güçler var. Nil Aydıner, eczacılık yaparken bir de Yosun Güzellik Merkezinin sahibi oldu. Kahve fincanını bahane ediyor ve bir şekilde insanlara yardımcı oluyor. Bir tarafta Cinayet Masasının polisleri, diğer tarafta kuafördeki personeli... Bir tarafın sessiz, katilleri hakkında bile konuşmayan müşterilerine karşılık, diğer tarafın hemen her konuda konuşan müşterileri... Galiba cinayetleri okumak ve çözmek beklendiği kadar germeyecek bizleri. Keyifli okumalar herkese

Eski bir dost... Erhan Binbaşı Sırlar, Yalanlar ve Kararlar'ı okuyanlar anımsar, Aden'e aşık bir Erhan Binbaşı vardı. (Okumamış olanlar da okuyup tanışabilir. :D ) Okuyucunun bir kısmının tercihi Erhan olunca, aşkına da karşılık bulamayınca, bu iyi kalpli insana güzel bir aşk yazmak şart olmuştu. Bir hikaye diye başlayacaksınız ama en az dört ayrı hikayeye bir de Erhan'ın başındaki belalar eklenecek. Bir de tadından yenmez bir baba var burada... Keyifli okumalar diliyorum herkese. ************************************************** Hikayemizde yer alan tüm olay, yer, kişi ve kurumlar hayal ürünüdür. **************************************************

Tek bölümlük, pazarınıza keyif versin diye eklenen, biraz erkek gözünden bakan bir hikaye.

Barış bey benimle evlenir misiniz?" Bahar sonunda söylemişti. Tam rahatladım derken Barış Bey'in yüzündeki kafası karışmış ifadeyi görünce hemen devam etti. ''Aslında banane diye düşünebilirsiniz. Haklısınız ama teklifimi kabul etmeniz karşılığında aile şirketimizdeki hisselerimi size devredeceğim. Tek sorun evlendikten sonra hemen boşanamayacak olmamız. Tabi bu gerçek bir evlilik olmayacak ama teklifimi kabul ederseniz bunu sadece biz bileceğiz. Dışarıya karşı bir sene boyunca mutlu bir çiftmişiz gibi davranacağız. Biliyorsunuz amcam kalp hastası ve onun bize inanması çok önemli. Bir senenin sonunda amcama gerekli açıklamayı uygun bir şekilde ben yapacağım.'' diye açıklamada bulundu. Bahar derin bir nefes alarak sustu. Barış Bey'den gelecek tepkilere kendini hazırladı. Büyük ihtimalle aklını kaçırdığını düşünüyordu. Sessizlik uzadıkça Bahar daha da geriliyordu. İçindeki huzursuzluk bir dalga gibi kabarmıştı. Tam tüm dediklerimi unutun demek için hazırlanıyordu ki karşısından gelen cevapla şok oldu. ''Tamam kabul ediyorum'' Evet her şeyi bekliyordu ama bunun bu şekilde kolay olacağını asla düşünmemişti. Hatta neden paraya ihtiyacı olduğunu nasıl açıklayacağını bile bilmiyorken patronu onu bile sormamıştı. Şaşkın şaşkın adamın yüzüne bakarken patronunun sesiyle kendine geldi. ''Yalnız benim de bir şartım olacak'' Bahar şaşkınlıkla sevinirken duyduğu teklifle ikinci şokunu yaşadı. ''Tek bir şartım var. O da bu evlilik gerçek bir evlilik olacak.'' Not: Mevsim Bahar ismiyle yayımlanan ilk hikayedir.

Pusat Ali Şahoğlu, en yakın dostunun kız kardeşi Gökbeyaz Çakır'ı kurtarırken istemeden katil olur. Onun için hapse girer, dört sene yatar, elinden birçok fırsatı kaçırır, sözlüsü Suna tarafından terk edilir ve yaralı, ihanete uğramış bir adam olarak hapishaneden çıkar. O çıkarken, Virankaya'da anlı şanlı bir düğün başlamak üzeredir: kardeş bildiği, kardeşini kurtarırken katil olduğu Baran Çakır ile, eski sözlüsü Suna'nın düğünü. Virankaya artık bir savaş beklemektedir. Yörenin iki güçlü ailesini de kasıp kavuracak, tam ortasında da iki büyük beyi birbirine düşüren Suna'nın olduğu bir savaş... Fakat hiçbir şey beklendiği gibi olmaz. Sebebi Pusat Ali Şahoğlu'nun çıkar çıkmaz Suna'ya değil de, kimsenin beklemediği birine yönelmesidir. Gökbeyaz Çakır'a. İNTİKAM SÖZCÜĞÜNÜ FAZLASIYLA İÇERSE DE İNTİKAM OLAY ÖRGÜSÜNÜ İÇERMEZ :)