« Gördünüz mü aileme olanları ? » diye konuşmaya başladım yıldızlara bakarak, hiç bir hareket yoktu. « Kaza dediler, » dedim yutkunarak. « Ama ben artık hiç bir şey anlayamıyorum. Neyin yalan neyin gerçek olduğunu anlayamıyorum. » Gözlerimden bir kaç damla yaş aktı. « Tanrım bana yardım et. Biliyorum, ben bir deliyim, gerçekle hayali ayırt edemiyorum ama sen bana yardım et. Bu zalimlerin arasında yaşama gücü ver. » Hıçkırarak başımı eğip gözlerimi silerken yine mırıldandım. « Yardım et, Tanrim. » Ne kadar ağladım bilmiyorum, en sonunda gözyaşlarımı silebilmiş ve kendime gelebilmiştim. Başımı kaldırdım ve gökyüzüne baktığımda önümden bir yıldız kaydı.《Sanırım sizde bana umut olmaya çalışıyorsunuz.》 Zorla gülümseyip yanağımdan süzülen yaşları silip gözlerimi kapattım ve bir dilek tuttum. 《 Umarım gerçekleşirsin.》