Sıradan bir köyden Mardin'in taş konaklarına uzanan bir aşk öyküsü. 1900'lü yıllar da geçmektedir.. kısaca eski dönem diyebiliriz. (İlk kitabım, yanlışlarımı maruz görün lütfen.Yetişkin içerik bulunur.) #ilkgörüşteaşk 1. (26/07/2025)

Sevdiğinde gözü önünü göremeyenlerdendim. Bundandır ki aldatıldığımı isteme merasimimde öğrenmiştim. Daha doğrusu kabul edebilmiştim. Sevdiğim adam beni en yakın arkadaşımla aldatmıştı. Yıkıntılarımı onardığım bir buçuk yılın ardından tekrar karşı karşıya geldiğimizde umulmaz bir işe kalkıştım. Bir yalan söyledim. Yalanıma ise en olmayacak kişiyi ortak ettim. Devrim Karasu'yu. ... "Beni ne sanıyorsun sen?" Sesinde hafif alaylı bir tını vardı.Kaşları çatık değildi, yüzünde herhangi bir şaşkınlık yoktu. Öfkeli olup olmadığını kestiremiyordum. Ağzımı açmama izin vermeden konuşmasına devam etti. "Oradan bakınca nasıl görünüyorum? Dur ben söyleyeyim." Merakla ağzından dökülecek sözleri bekliyordum. "Eski sevgilini kıskandırmak için kullanabileceği bir oyuncak." söyledikleriyle afalladım. Geri çekildim bir parça. Sözlerini aklımda irdelemeye başladım. Onu kullandığımı düşünüyordu, hem de Yavuz için. Ama benim o yalanı söylerken öyle bir amacım yoktu. Ağzımı açtığım an konuşmaya başladı. "Bıkmadın mı o itin peşinden koşmaktan?"

Yılların sevdasını küçük bir kalbe sığdıran adamın, artık kartlarını açık oynamak istemesiyle dengeler değişir, ortaya serilir. Bu duruma karşı çıkmaya çalıştıkça ona çekilen kız ise ne yapacağını bilememektedir. Müştak: Arzu ve iştiyak gösteren, fazla istekli, özleyen, hasret çeken.

"Mirza saçmalıyosun! Duyuyo musun beni?! Aç şu kapıyı! Aç dedim! Mirza! Sana diyorum! Aç şu kapıyı!" Bir yandan boğazım yırtılırcasına bağırıyor, bir yandan da kapıyı yumrukluyordum. Kapının iki yanında olan cama geçip ona baktım. Sanki ben burda çıldırmamışım gibi elindeki telefona bakıyordu. Önündeki korumalar emrini bekler vaziyette elleri önünde kafaları eğik duruyorlardı. Nihayet telefonunu cebine attı ve tekrar cama vurdum. Kafasını çevirip bana boş gözleriyle bakmaya başladı. "Evden dışarı çıkmayacak. Ölse dahi bu kapı dışarı açılmayacak. Duydunuz mu?" Gözlerini benden ayırmadan konuşmaya devam ederken çaresizce çırpınmaya başlamıştım. Klişe sevenleri şöyle alalım, buyrun efendim...

Bir boşanamama hikayesi.

Eski dönem hikayesidir! Yaş farklı vardır! "Kucağımda uyutmaya çalıştığım küçük kadınım" diyen adamın varlığıyla seyrek nefeslerim hızlanmaya başlamıştı. "İçimi erittiğinin farkında mısın adam" diye soludum. Ali Murat hafif sert kaşlarını milim milim çatmaya başlamıştı. "Sen farkında mısın peki içimde ne biçim tufanlar kopardığının" dedi burnuma buse kondurdu. Burnumdan sonra çeneme doğru uzandı. "Beni bu pürüzsüz ten, bu tazelik öldürecek" küçük dokunuşları ile kucağına çekti beni kocaman kucağına sığdırdığında küçücük kalmıştım. Ellerini belimde geçirip yüzüne sabitledi yüzümü. "Suretin aşkın kalemi" dedi ve dudaklarıma kapandı. "Suretin ki beni en dibe vuran canan..." Öyle güzel öpüyordu ki içimde bulunan toz bulutu beni derinlere çekiyordu. Ona tutulduğumu onsuz olacamacağımı hissettiğimde anladım...

Kararlar neticesinde hiç istenmeyen hayatlara mahkûm edilmiş üç insan. Ronî, Miran ve Zêrav. Yedi yıllık evliliklerinde çocuk olması için çabalayan Miran ve Ronî'nin nasibine bu tohum düşmemiş, bunun üzerine acımasızca bir karar verilmişti. Bir kadın kusurluymuş gibi görülüp sırf çocuğu olmuyor diye üzerine kusuru kapatılsın diye kadın getiriyorlardı! Bu acımasızca alınan karar ile yedi yılık Miran ve Ronî yuvası dağılmış, güven duvarları yıkılmış, yerine acıdan ve ağıtlardan örülen duvarları inşa etmişti. Ronî Şahinoğlu direnişini en çaresiz çabasıyla gösterirken benliğini kaybetmiş, tükenmeyen umuduyla yeniden bulmuştu. Miran Şahinoğlu evliliğin en temel ve en sağlam duvarının yıkılmasıyla birlikte sevdiği kadını kaybetme korkusuyla baş başa kalmıştı. Zêrav Koçer hayatına kara bir leke olarak sürülen kumalığa mahkûm edilmiş, bu lekeyi üzerinden kaldırmak için her yolu denemişti. Yıllardır saklanan sırları ortaya çıkarmış ve çıkardığı gibi hayatının iplerini tekrar eline almıştı. İki kadın tüm imkansızlıkların arasından özgürlüğü bulurken, geride kalanları acıya mahkûm etmişti. Tıpkı bu kararı verenlerin onlara yaptığı gibi... ‼️ BU KİTAP KUMALIĞI NORMALLEŞTİREN, ÖVEN, ÖZENDİREN BİR KİTAP DEĞİLDİR. İLERİKİ BÖLÜMLERİ OKUMADAN ÖNYARGILI DAVRANMAYINIZ!‼️

" Tek yanlışım ol." • Büyük sürgünün ardında bıraktıkları...Kusurların kadını en büyük kara lekesini alacakken davası olan bir yiğitle karşılaşır. Bir gelincik açarken kafkasya dağlarının eteklerinde... • Derler ki yaradan en çok sevdiği kulunu imtihan edermiş. Onun imtihanı ise altı yaşından beri başlamıştı. Beliz.. İz bırakan , işaret. Kişi adının kaderini yaşarmış.

Heja, düğün günü kocasının ölmesiyle onu kayınbiraderiyle evlendirmişlerdi. Öyle ki tüm mardin ona bahtsız gelin diye çağırıyordu. Heja ise daha 18 yaşında başına gelen olayları kaldıramıyordu. Kocası yerine kendisi ölmeyi tercih ederdi. Heja'nın ve Bahoz'un bu zorlu aşk yolcuğunda neler olacak hepimiz beraber göreceğiz . *Yaş farkı vardır. *+18 ve küfür gibi unsurlar vardır.