Seni değil, yalnızca seninleyken bulduğum o şeyi istiyorum. Hiçbir aynadaki, hiçbir sudaki yansımamı sevemiyorum senin irislerinde kendimi gördüğüm gibi. Hiçbir gözün içine bakıp da beğenemiyorum kendimi. Bana bakan gözler hissettirmiyor senin gibi. Yemin ederim alıp da gözlerini, oturtamıyorum bir başkasının yüzüne. Diğer insanlarda seni aramak, hayır, senin gözlerini aramak ne kadar acı biliyor musun hiç? Bilme. Zerre âhım yoktur sana, sen bu derdi sakın bilme.

Elli bir yıllık dilek ağacı ve her baharın başlangıcında o ağacın altında toplanan insanlar.

❝bilirsin, insan çok mutsuz olduğu zamanlarda güneşin batışını izlemeyi sever.❞ ‒ antoine de saint-exupéry, küçük prens originial author; wordcouture on ao3 ↯030720