Seni değil, yalnızca seninleyken bulduğum o şeyi istiyorum. Hiçbir aynadaki, hiçbir sudaki yansımamı sevemiyorum senin irislerinde kendimi gördüğüm gibi. Hiçbir gözün içine bakıp da beğenemiyorum kendimi. Bana bakan gözler hissettirmiyor senin gibi. Yemin ederim alıp da gözlerini, oturtamıyorum bir başkasının yüzüne...
Elli bir yıllık dilek ağacı ve her baharın başlangıcında o ağacın altında toplanan insanlar.
❝bilirsin, insan çok mutsuz olduğu zamanlarda güneşin batışını izlemeyi sever.❞ ‒ antoine de saint-exupéry, küçük prens originial author; wordcouture on ao3 ↯030720
Bir cevabı vardı muhakkak, bu bir bilmece ise bir çözümü olmak zorundaydı, fakat biz çözemiyorduk. Bazı geceler dakikalarca başka hiçbir şey yapmaksızın birbirimizin yüzünde yanıtını aradığımız bir enigmaydı bu. Nitekim hiçbir ipucu göremiyorduk. sevgiyle, dostlukla @ganamira [past, present & future perfect series / p...