-Ben senin düşmanınım Adam. O savaş alanında seninle savaşacak olan kişiyim ben! Edward'ın tarafında seni öldürmek için görevlendirilmiş kişiyim! Eğer kazanırsam halkın ölecek! Ölmemin senin için hiç bir anlamı yok. Senin için hiç bir değerim yok, eğer ölürsem, Asus büyük gücünü kaybedecek ve zafere büyük bir adım daha yaklaşmış olacaksın. Bana senin gözünde değerimin olmadığını ispatla o halde. derken beton korkuluklara tırmandım. Yüzüm ona dönükken kollarımı açtım. -Bunu sakın yapma. dedi sıkılı dişlerinin ardından, -Gözünde hiç bir değerim olmadığını ispatla, diyerek kendimi geriye ittim. Sert rüzgar tüm bedenimi sararken arkamdan ''Siktir!'' diye bağırdığını duydum. Tabi ki canıma susamamıştım. Atlamadan önce yere yaklaştığımda rüzgarı bükerek yumuşak bir düşüş yapmayı planlamıştım. Saniyenin onda biri kadar sürede, arkamdan korkuluklardan atladığını gördüğümde gülümsememe engel olamadım. Sonrasında devasa siyah kanatları açıldığında gördüğümün gerçek olduğunu idrak etmek için defalarca kez gözlerimi kapatıp açtım. Güçlü kolları bedenimi sarıp yukarı doğru süzülmeye devam ederken kusursuz kanatlarına dokundum. Öylesine güzellerdi ki ilahi görünüyordu. Terasa geri varıp kanatları yok olduğunda dahi beni bırakmadı. Güçlü kolları vücudumu tamamen sarmış, kafasını boynuma gömmüştü. Kokusunu içime çektim çok güzel çok karanlık bir kokuydu bu içime çektikçe kaybolduğum bir koku... -Bana değer veriyorsun. dedim fısıltıyla ondan çok kendimle konuşur gibi, çekilip yüzümü ellerinin arasına aldı. -Her şeyden daha fazla.. Bir sır verir gibi fısıldamıştı...

Belyaeva Ailesi | Klasik Bir Aile Hikâyesi •Kitaptan Alıntı: "Abim," diye fısıldadı. "Güzelim, iki gözüm, Milana'm." dedi ve alnını alnıma yasladı. "Seni, doğum gününde.." dedi ve yutkundu. "..kollarımın arasından aldılar bebeğim." Gözünden bir damla yaş yanağına süzüldü. Çenesinden aşağı düşmeden dudaklarımı gözyaşına bastırdım, çenesini öptüm. "Engel olamadım, kopardılar kollarımdan seni. İzin vermedim, direndim ama olmadı, yapamadım. Aldılar seni benden. Kopardılar çiçeğimi dalımdan, diken olup batamadım, yakamadım canlarını. Özür dilerim göz bebeğim, özür dilerim çiçeğim, özür dilerim bir tanem. Affet beni, ne olur affet! Bensiz, bizsiz büyüdüğün için affet beni!" derken ikimizde hıçkırarak ağlıyorduk. Ben bir çiçektim. Yeşerdiğim dal abimdi. Her çiçek dalında güzeldi. Ama geldiler, kopardılar beni dalımdan. Susuz kaldım, öksüz kaldım, yetim kaldım. • • • Abi kitabı kıtlığı yaşıyorsanız bu kitap tam size göre. Buyursunlar efendim!♡ Yıllar önce ailesinin düşmanları tarafından doğum gününde kaçırılarak ailesinden koparılan Milana Ahu'nun ailesine kavuşma hikâyesi! Not: Wattpad'de "Belyaevalar | Ailem" isimli yazılmış ilk kitaptır. •|16.11.2021 #1 | Geçmişin İzi | 27.11.2021