tony leczy rany, a stephen bardzo się stara być dobrym lekarzem.

"- No jasne. Złoty chłopiec w złotej zbroi... Co zostanie, jak ją zdejmiesz?" "- Geniusz, miliarder, playboy i filantrop. A co?" co gdyby Stark wychowywał Petera i bylibyśmy w stanie zobaczyć to jego oczami... one shot mojego leniwego autorstwa. zapraszam. chyba. ‎©nieistotne_kto 2020

"Człowiek w żelazie, ruda kobieta w czerni, mężczyzna z tarczą, skrzydlaty człowiek..." One-shot poświęcony zbiegłemu agentowi Hydry, który próbuje odnaleźć jedyną osobę na świecie, która zastępowała mu rodzinę. Z góry ostrzegam, że jeśli oczekiwałeś relacji Irondad-Spiderson, muszę cię rozczarować. Osobiście więź, którą tu stworzyłam nazywam Winterbrothers. Jeśli więc cię rozczarowałam, brakiem relacji Petera z Tonym, nie każę tego czytać. Tym co pozostali, życzę miłej lektury.

❝Wracam do bycia taką samą osobą jak inni, tak?❞ Wszystkie złe rzeczy mają swój początek i koniec, a ta jedna, szczególna sytuacja, wydawała się zacząć w tym samym momencie. W tym samym świecie dwójki tych samych osób. [KONTYNUACJA THE DIFFERENT]

❝Musiało tak się stać. Ten dzieciak był po prostu inny niż reszta.❞ On chciał tylko przełamywać strzały nieznanej mu osoby. Ale nie zauważył, że ktoś go uprzedził. Ona chciała wyplątać się z cholernej sieci. Ale nie zauważyła, że czym bardziej się szarpała, tym bardziej się plątała.

I'm not angry anymore Well, sometimes I am I don't think badly of you Well, sometimes I do. Harley doskonale radził sobie sam. Nawet jeśli cały świat mówił mu, że nie musi tego robić. Peter dla odmiany nie radził sobie w ogóle, ale hej, czy ktoś będzie zadawał pytania? Nie sądził jednak, że znajdzie się osoba, która nie odpuści. Żaden z nich nie spodziewał się, jakie znaczenie w tym wszystkim będzie miał pogrzeb ich mentora. Tytuł jest nawiązaniem do piosenki „I'm not Angry Anymore" Paramore Większość postaci należy do MCU i nie roszczę sobie do nich żadnych praw.

"-A więc zwiałeś?- rzucił milioner, posyłając chłopcu oskarżycielskie spojrzenie, którego ten nie mógł zobaczyć. Peter znów wzruszył ramionami, zaciskając usta- jesteś tu sam?- spytał Tony. Uznał milczenie młodszego za odpowiedź twierdzącą- a to? To twoje?- wskazał na laptop. Brunet kiwnął niepewnie głową. Czarnowłosy przez chwilę wpatrywał się w chłopca w oniemieniu. Laptop należał do niego. Laptop, z którego ktoś obrabował banki z kilkudziesięciu tysięcy dolarów, włamał się do bazy Tarczy i napisał obraźliwe maile do dyrektora największej organizacji antyprzestępczej na świecie, należał do czternastoletniego chłopca. -Ukradłeś go- oznajmił bezceremonialnie milioner. -Nie!- warknął natychmiast Peter. Tony zaśmiał się cynicznie, kręcąc głową. -Pakuj się- rozkazał, odsuwając się od rzeczy chłopca. -Niby dlaczego?- rzucił chłopiec, splatając ręce na klatce piersiowej. Tony wypuścił głośno powietrze. -Pakuj się, albo to wszystko tu zostaje. Bo ty na pewno nie możesz tu zostać. I nie dyskutuj- powiedział, gdy zobaczył, jak młodszy otwiera usta- oboje wiemy, że nie masz ze mną szans."

Na czole Tony'ego został złożony pocałunek. Albo nie był to pocałunek prawdziwej miłości, albo "Śpiąca królewna" to ściema. czyli Tony zapada w śpiączkę, ale doznaje więcej, niż kiedykolwiek wcześniej śladowe ilości stony