*diziyle alakalı değil.* Mutlu son görebilmek için uzakta ki birini değilde yakınımdaki birini sevebilmek için seni unutuyorum. İlk aşkım demek isterdim ama senden sonra aşka inancımda kalmadı...

Ben kim miydim? Ben gelip geçtiğim, adımımı değdirip kendimi kazıdığım bu topraklarda bahtsız bir bedeviden fazlası değilim. Yaptığım tek hatanın, doğmak, olduğu karanlık dünyamda, yaşamak için acınası bir halde umut arayanım. Ben, insanların bakıp da göremediğiyim. Zamanın açıp da silemediği yaralarım. Ben, içi kan ağlarken gülümseyen çehreyle herkesi kandıran bir yalancıyım. Ben Zerya'yım, kanla başlamış başlangıcın, kanlı bitecek sonuyum. ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 1 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

Çoğu aşk bedeli ne olursa olsun, yaşamaya değerdi. Hayalindeki adam tarafından beklenmedik sürprizleri hazmetmeye çalışan Güneş, hayalinde olmayan adamla tanıştığında allak bullak olur. Dans öğretmeni olmasının verdiği avantajla işlerden hızla sıyrılacağını sanırken, tangonun o son ihtişamlı hareketi gibi hayalindeki olmayan adama dolanır ve kendilerini pek de hayal edemedikleri bir dans pistinin ortasında bulurlar. Plan yapılmalı ve bu hayalde olmayan adamdan kesinlikle kaçmalıydı, ne var ki her plan gibi bu da başarısız olmuş ve tüm kaçmaların bedeli adama daha fazla tutulmasına sebep olmuştu. Doğu'ysa kardeşinin nişanı için yurt dışından gelmiş ve hayalinde olmayan dengesiz bir kadın tarafından resmen ele geçirilmişti. Kontrollü bir doktor olmasına rağmen kadının yaptığı her yanlış hareket ona çekilmesine sebep olmuştu. Ve işte ay tutulması da böyle gerçekleşmiş oldu. Kimsenin hayal edemediği kadar güzel ve tutkulu. Şaşkın, kaçamak, komik, aşırı sürprizli ve bir o kadar da duygusal bu romanı okurken parlayacaksınız!

Bade... İmam "Mehr-i müeccel olarak ne istiyorsun kızım?" diye sorunca "Üç talak hakkımı." diye cevap verdim. Cem kulağıma eğilip "Başka bir şey iste çünkü dinen o hakkını istersem elinden alabilirim." dediğinde bunu nereden bildiğini sorgulayamayacak kadar şaşkındım. Yine de öfkem ağır bastı "Olsun bir yıl sonra bitecek bir evlilik için mehir talep etmeyeceğim." diyerek cevabı yapıştırdım. Yüzünde oluşan şaşkınlık içten içe sevinmeme sebep oldu. Zavallıcık beni hiç tanımıyordu... Şu anda büyük amcamın salonunda oturduğuma ve torunuyla evlendiğime hâlâ inanamıyordum. Bana tercih hakkı sunulmamıştı, ya Miran Amcamın evli oğluna kuma olarak verilecektim ya da Bedirhan Amcamın bekar torunuyla, çocukluk aşkımla evlenecektim. Eğer sevdiğim adam ile evleneceğim için şanslı olduğumu düşünüyorsanız şanslı falan değildim. Cem'in mecburiyeti olmak arzu ettiğim bir şey değildi. Bana baktığında sadece kelepçe veya pranga görmesini istemiyordum ama gördüğünü biliyordum. Belki bana kalbinde minicik bir yer açardı ne yapar eder o daracık yere bile sığardım. Umut fakirin ekmeğidir derler umudumu kaybetmeyecektim. Elimden geleni yapıp ona gerçek Bade'yi gösterecektim. Sonra da beni sevmesini umut edecektim. Hayallerimin vücut bulmuş hali ne olur beni sev olur mu? Cem... Sinirliydim, delirmiştim, inanamıyordum, hatta kafayı yemek üzereydim. Benim adıma karar vermişlerdi bir hafta içinde evleniyordum. Aşık olduğum kadın babamın amcasının oğluyla evlenebilsin diye yakıyorlardı başımı. Üstelik beni evlendirecekleri kızı hiç tanımıyordum. Bade'yi asla sevmeyecektim her zaman bana yamanan kız olarak kalacaktı. Mecburiyetim olacaktı sadece. En kötüsü de teyzemin kıçına tekmeyi vurabilsinler diye kurban ediliyordum... ROMANTİK KOMEDİ Mardin Töre serisinin üçüncü kitabıdır. +18 YETİŞKİN İÇERİK

Aşk her şeyi affeder mi? Bahar, atları çok seven yeni mezun bir veteriner hekimdi. Çalışmak için gittiği at çiftliğinde hayatının aşkı Baran ile tanıştı. Kısa zamanda kendi masalının prensesi olmuş prensine kavuşarak mutlu sona ulaştığını sanmıştı. Aldıkları kaza haberi üzerine, kocasının memleketi Mardin'e gittiğinde ise öğrendiği acı gerçekle dünyası başına yıkıldı. Kocası sandığı adam başka bir kadınla evliydi. Aşkta ve savaşta her şey mübahtır demişler. Peki hiç aşkla savaşılır mı, aşkın cezası olur mu? Hayatta sadece siyah ve beyaz yoktu. İnsanoğlu bazı anlarda gri ile yetinmek zorunda kalıyordu. Her şey görünenden ibaret olmuyordu. Baran cephesinden olaylara bakıldığında ise gerçeklerin görünenlerle uzaktan yakından alâkası yoktu. Hiçbir suçu olmadığı halde, anne ve babasının aşkının cezası Baran'a kesilmişti. Tek bir Allah'ın kulu çıkıp da ona "Ne istersin?" diye sormamıştı. Aşık oldu ve aşkına kavuşmak için bencilce, üç kişiyi aynı anda yakacak bir karar verdi. Belki de aşk kimine göre bencillik demekti. Asıl büyük bedeli ödemek zorunda kalan ise yine sevdiği kadın oldu. Bahar, tek başına boğulmayı reddederek kendisiyle beraber sığ suların altına Baran'ı da çekti. Yalanlar işin içine girince aşktan geriye kalanlar iki sevdalı yürek için yeterli gelir miydi? Aşkın her şeyi affedip affetmeyeceğini ise zaman gösterecekti. Mecbur bırakıldıkları ile aşkı arasında sıkışıp kalmış bir adam ile aynı aşkın yıkıntıları altında ezilen, kandırılmış bir kadının hikayesidir Rüzgâra Karşı... Mardin Töre Serisinin ikinci kitabıdır. İlk olarak Bu Bahar Başka Bahar ismiyle yayımlanmıştır. +18 YETİŞKİN İÇERİK #romantizm de 1.sırada 17.11.2019 #genç kız edebiyatında 1.sırada 18.10.2020

"Ben, bana yasak olana dokundum. Bununla da yetinmeyip, cennetten çaldığım meleği kendi cehennemime atarak günahkâr oldum." Kadın, adamın siyah gözlerindeki karanlığa hapsolmamak için ne kadar dirense de aşk haindi. Ve bu duygu öyle güçlüydü ki, sinsice onu ele geçirip, ruhunu işgal ettiğinde efsunlanan kalbiyle tuzaklarla dolu bir hayata "evet" dedi. Adam için kadın, buz tutmuş yalnızlığına konan küçücük bir serçeydi. Önce kanatlarını kırdı acımadan, sonra kalbini çıkartıp avuçlarına aldı. Ama adamın hesaba katmadığı bir şey vardı. Ona sığınan küçük serçenin kalbi, kendi yarattığı cehenneminden daha sıcaktı. Geçmiş ve gelecek arasında sıkışıp kalmış, yeminleri bozduran bir aşk hikayesi...

İsmine yakışır bir adamın kalbine kaç cemre düşer

Ruhsuz bir adamla evlendim. Ruhsuz, duygusuz, gaddar, kaba ve insanlıktan yoksun bir adam... Artık Karahan konağında o ruhsuz adamla bir ömür geçireceğim. Ben beyaz gelinlikle annemin evinden çıkarken herkesin gördüğü gelinlik değildi, üzerimdeki... Kefenimdi... O gelinlik üzerimden çıktı ama kimsenin görmediği kefenim hâlâ üzerimde. Kimse görmese de ben görüyorum. Ben her gün öldüğümü sanırken, aslında o adamı gördüğüm gün öldüm ama bilemedim. Ben kim miyim? Hande İnanoğlu. Kerem Karahan'la evli, hayatı cehennemden daha cehennem sıradan biri... Çok sevdiğim arkadaşım Zehra'mın katkılarıyla.. Sonsuz teşekkürler NOT: TÖRE HİKAYESİ DEĞİLDİR!

Düz bir çizgide giden hayat sıkıcı olurdu. Bu söze istinaden Volkan hayatı boyunca sıkılacak zaman bulamadı çünkü ne çıktığı ne de indiği yokuş bitti. Omzundaki tozları silkeleyip önüne bakmayı tercih etti. Aşkın her halini sevdi ama bir gün karşısına öyle biri çıktı ki vuruldu, takıldı, tökezledi. Dik durabildi mi?

Hem öksüz hem yetim bir kızın kör gözlerde aradığı umutsuz aşkın hikâyesi.