Tiz bir çığlık, gecenin sessizliğini yırtarken, Yankılandı boş sokaklarda, bir feryat gibi. Pencerelerde titrek ışıklar, titrek gözler, Korkuyla izlediler karanlığı, birer seyirci gibi. Bir genç kız, umutla dolu gözleri, Karanlığın içine çekildi sessizce. Kurtuluş çığlıkları göğe yükseldi, Ama yankısı, sadece duvarlarda kayboldu. Seyirciler sustu, karanlık konuştu, Karanlık hep kazandı, o gece bir kez daha. Bir hayal silindi geceye, Ve şehir, sıradan bir gün gibi uyandı sabaha.

küçük bir diyarda yaşarken gece dolaşmaya çıkmıştım bir portal görmüştüm ve girdiğim de asla kendi dünyama dönemedim