Lan Wangji, dersten çıkmış düşüncelere dalmış bir şekilde Jingshi'ye ilerliyordu. O kadar dalmıştı ki arkasından birinin geldiğini bile hissetmemişti. Kısa bir süre sonra alın bandında hissettiği baskı ile arkasını dönmüş, gördüğü kişi ile yüzünü kaplayan sinirli ifade yerini şaşkınlığa bırakmıştı. Wei wuxian, sevdiği adamın yüzünde ki şaşkınlığı görünce kıkırdamış ve alın bandını dudağına götürüp öpmüştü. Gülümseyen gözlerle adama bakıp konuştu. ''Lan Zhan, uzun zaman oldu.''

"A-yin! Koşma düşeceksin şimdi. Düştüğün zaman gelip bana ağlama." diye söylenen babasına bakmış, kıkırdayıp hızlıca onun yanına gitmiş ve kollarını sıkıca sarmıştı. "Düşersem, beni teselli edeceğini biliyorum ki!" babasından da bir gülücük kazandığında tekrar oynamaya dönmüştü. Bu güzel anıların bir rüya olduğunu anladığında ise göz yaşlarını tutmakta zorlanmıştı. Wangxian kurgusudur. Başlarda öyle gözükmese bile ilerleyen bölümlerde belli olacaktır ✨

"Wei Wuxian, Jiang Cheng'in histerik bağırışını, etrafında aniden başlayan fısıltıları, Gusu Lan öğrencilerinin şok olmuş bakışları ya da Lan Qiren'in şok ve dehşet karışımı bir ifadeyle solan yüzünü görmezden geldi. Geri çekilerek Lan Wangji'nin yüzüne baktı. Hatırladığından çok daha genç olan yüzüne." ~ Wei Wuxian ve Lan Wangji, Guanyin Tapınağı'ndaki olayların ortasındayken kendilerini bir anda gençlik zamanlarındaki bedenlerinde bulurlar. Wei Wuxian küçük bir problemin (etraflarını saran bir sürü insan gibi) Lan Wangji'ye olan aşkını itiraf etmesini engellemesine izin vermeyecektir. [A translation of 'Wangxian's Time-Travelling Shenanigans' by pupeez4eva.]