"Babamın bu okulun sahibi olduğunu unutmuyorum. Sizin babama söylemeniz bir şeyi değiştirmeyecek. Bundan sonra dikkat edeceğim hocam." Dikkatle dinledi ve en sonunda gülümsedi. "Emin misin babana söylememin bir şeyi değiştirmeyeceğine?" Alaylı sözüne karşılık gözümü devirmek istesemde yapamazdım. "Amacın ne?" Rahatça arkasına yaslandı. Bu rahat tavrı daha da sinirlenmeme sebep oluyordu. "Ben sadece seni uyarıyorum, Lavinya. Ve bu sondu. Seni bundan önce de defalarca kez uyardım fakat umursamıyorsun. Son, Lavin. Şimdi çıkabilirsin."

"Ceylin... Akın Bey'in odasına. Hemen." Akın Bey dershanemizin müdür yardımcısı olmakla birlikte yaşım büyük olduğu için bir bok becerememiş muamelesi gösterdiğinden karşılıklı bir nefret içerisinde, aynı kapalı alanda hayatımı sürdürmek zorunda kaldığım bir adam. Ve ben bu adama ufaktan yanık olabilirim.