Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Soğukkanlı bir seri katille yolu kesişen bir kız... Üstelik kaderleri ortaktır ve sır perdesi aralanana kadar birlikte olmak zorundadırlar. ❄️ Yeni taşınılan her yerin tuhaf bir sırrı vardır. Fakat Merve ne belaları üzerine çeken, ne de kimsenin gözünü üzerinden alamadığı o kızdı. Masum sayıldığı da söylenemezdi. Aslında başına geleceklerin hiçbiri kendisiyle ilgili değildi. Ama bazen, bazı insanların yaptıklarının bedelini başka birileri öderdi. Kader, onları bu noktada birleştirdi. Hiç kimseye güvenemeyen soğukkanlı bir seri katil ve onunla birlikte olmak zorunda olan bir kız... Zaman ilerledi... Aralarında oluşan bağ inkar edilemeyecek kadar kuvvetliydi. Birlikteyken daha güçlüydüler. Bu yüzden birlikteydiler. 📍İçerisinde şiddet, kan ögeleri bulunmaktadır.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Bir acı ne kadar sürer? Hiç çocuk olamamış bir kalbin yası kaç günde biter?

... "Soğuk, açlık, susuzluk, uykusuzluk, işkenceler.. Aklının alıp alamayacağı her şeyi göğüsleyebilirim. En karmaşık bombaları imha edebilir, en büyük savaşlardan tek bir sıyrık almadan çıkabilirim. Gözümü kırpmadan ölüme bile koşabilirim ama.." dedi ve susup derin bir nefes aldı. "Ama?" dedim hevesle gözlerine bakıp. Nefesini dudaklarıma verip alnını alnıma yasladı yeniden. Ve gözlerini kapattı. "Ama sensizlikle nasıl başa çıkılacağını bir türlü bulamıyorum." dedi ve sağ elimi tutup kalbinin üzerine koydu. Benimkinden farksız bir şekilde, sabırsızca çırpınıyordu güzel kalbi. "Sen olmadığında burada bir şeyler ters gidiyor. Nefes aldırmıyor. Herkesi tek bir emriyle dize getiren Fırtına, kalbine söz geçiremiyor. Çünkü.." dedi ve derin bir nefes daha aldı. Bu aldığı kaçıncı derin nefesti? Neden buna takılmıştım şu an? Hiç mi hiç sırası değildi.. "Çünkü içinde öyle bir kadın var ki.. Öyle masum, öyle güzel, öyle zeki ve.. Ve öyle benim.. Bazen çıldırtan, delirtip çileden çıkaran; boynunu sarıp sarmalayan atkısını, saçlarına değen beresini, yansımasını izleyen aynasını bile kıskandığım.. Öyle bir kadın ki; sevmemek mümkün değil. Öyle bir kadın ki; adını duyan herkese karanlık, bir bana aydınlık.." ... Not: Başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Gecenin En Doğusu'nu ondan bağımsız olarak da anlam kargaşası olmadan tamamlayabileceğiniz şekilde kurguladım. Ufak tefek noktaları da elimden geldiğince açıkladım. Sevgiler.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

YAYIN TARİHİ : 06.01.2021 💙🐥 !! UYARI !!! GERÇEK HAYATTAKİ KİŞİ VE KURULUŞLARLA (MSÜ,TSK ) BİR BAĞLANTISI YOKTUR. İÇİNDE GEÇEN OLAYLAR SADECE BİR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. OKURKEN BUNU DİKKATE ALARAK OKUMANIZI TAVSİYE EDERİM KEYİFLİ OKUMALAR.♥️🤍🇹🇷 +++ Gözlerinin içine bakarken merakla sordu + Sizler kimsiniz ? Ne için, kim için çalışıyorsunuz ? Karşısındaki adamın sorduğu soruyla hafiften gülümsedi. -Bizler kim miyiz? Anlatayım. Bir millet düşün bağımsızlığına gölge düşürmemek için birbirleriyle kenetlenen, bir vatan evladı düşün vatanı için can vermeyi kendine borç bilmiş, bir vatan düşün her karışında şehitlerinin kanı olan, bir anne/baba düşün evladı şehit düştüğünde acısını içine atıp vatan sağolsun diyen. Ve bir bayrak düşün şehitlerinin kanıyla boyanmış. Öyle bir millet düşün ki bayrağı vatanı söz konusu olunca gözünü kırpmadan ölüme giden. Bizler kim miyiz? Bizler o milletin göz bebekleri ,o vatanın evlatları, o vatanın şehitleri , o gözü yaşlı anaların umudu, Ay yıldızlı bayrağımız için canını vermeye daima hazır olan Türk askeriyiz. Biz Türk ordusuyuz... Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır. Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır. 🇹🇷

💜Bu hikaye değerlenir diyen ilk tayfanın yeni gelenlere notları; MeoWkh "Ben sevdim ya bayaa güzel bencee" Polarraqua "Hayat tamamen benim kafa. Onun dışında yaşadığını ben içimde yaşıyorum sevme nedenlerimden biri bu. Bir kadının böyle güçlü olması ve herkese kafa tutmasını seviyorum." Geceninarkadasiben "Ben sevdim" Zeyydiyebirisii "Ben kızı sevdim çok güçlü ama biraz çatlak sksödmsmsm güçlü kadınlara hikayelere bayılıyorum" ZeynepYldz7654 "Mökemmel" ElzaBelserionss " Hayat'ın kıvrak zekası, psikolojiden anlaması esprili ve güçlü bir kişiliği olması beni çok etkiledi bir kadın karakterde aradığım her şey var yazarımızın ellerine sağlık. Hikayenin değerleniceğine adım kadar eminim, ileride oldların gözü yaşlı diyeceğimiz zamanlarıda görürüz inşallah " X_elf_gl " Kitabın konusu muhteşem, bir kadının küçük yaşta zorluklara katlanmasına ve büyüyüncede bu zorluklarla yaşamaya devam ettiğini gösteriyor.Bu kitap ilerde çok büyük bi şekilde patliycak ve biz cnm yazarımızla gurur duymaya devam edicez " asal157 "Çok güzel yaw sevdim ben😍" pembeyaz42 " Kız mükemmel şeytan gibi. Ileri görüşlü. Hikaye super " Sizler de gelip bu kitaba bir şans vermek ister misiniz? 💜 Not: Bu yorumlar 17. bölümden.

•radyo, tamamlandı. --- "Ve biliyor musun?" dedi sanki birazdan intihar etmeyecekmiş gibi bir mutlulukla. "Her duyduğumda aklıma gelen tek şiiri bu gece sana ithaf edeceğim. Bir özür hediyesi gibi düşün." Sesi titriyordu. "Sana gitme demeyeceğim. Üşüyorsun ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal. Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin. Sana gitme demeyeceğim, Ama gitme, Lavinia. Adını gizleyeceğim Sen de bilme, Lavinia." Gözlerimde yaşlar birikmeye devam ederken titrek sesini tekrar duydum. "Özdemir Asaf'dan Lavinia şiiri." derin bir nefes aldı. "Senin için Lavinia'm" --- Gizli Özdemir Asaf'lara ve onların Lavinia'larına ithaf edilmiştir. 2020//nottemorta