Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum. "YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Rüyalarında rengi olurdu; siyah, beyaz, mor ve gri. Benim rüyam tam olarak siyahın en koyu tonlarında. Savaş bitmedi. Sadece perde değişti. Binalar kül, şehirler enkaz... Gökyüzü karanlık. Ama o hâlâ ayakta. Silahı elinde, künyesi boynunda. Yüzbaşı Karay için emir yok, birlik yok, komuta zinciri yok. Sadece hayatta kalması gereken bir gece ve gerçeği öğrenmesi gereken bir kâbus var. Birde sevdası... Her adımda pusuda bir düşman. Her gölgede eski bir sır. Ve rüyalar artık sadece uykuda gelmiyor. Kurşunların, ihanetin ve karanlığın hüküm sürdüğü bu dünyada, ya uyum sağlarsın... ya da unutulursun. Hazır mısın? Çünkü bu bir rüya değil. Bu, son savaş. Kitabın tüm hakları / bu1yazar adlı kullanıcıya aittir

"Kime, nasıl bir kötülük yaptın da kollarıma düştün?" Büyük Cadı Avı'nda yakalanan Larina; ailesiyle birlikte yanmak üzereyken kendini yabancı bir evrende, bir yabancının kollarında bulur. Kollarına düştüğü yabancı; yıkılmış Artevi Krallığının saklı, karanlık prensi As Valor Jarlan'dan başkası değildir. Tür: Fantastik Romantik

Sivas'a yeni bir hayat için taşınan Kara Ailesi başlarına geleceklerden habersiz yeni bir hayatın adımını atarken, Almanya'nın en tehlikeli mafyası Sivas'a gelir ve kızları Arya'yı görür görmez aşık olur ve peşine takılır. Sevdiği kadını istemedende olsa başını belaya sokar.

Eleanor için kurt adam, vampir ve büyücülere inanmak kolaydı. Sonuçta o, anne ve babasının kurt adamlar ve vampirler tarafında öldürüldüğünü savunan bir çocuktu. Adı tüm eyalete yayılan Deli Eleanor Parker'dı. Çocukluk arkadaşı olan Caleb ile üniversitesi için yeni bir şehre taşındığında tek hayali onca çabayla başlayabildiği üniversiteyi bitirebilmektir. Ancak bir kızı kurtarmak için girdiği ormanda şehrin gerçek karanlığı ile yüzleşmek zorunda kalır. Kendi gerçekliği birer birer parçalanırken onu çok daha zor bir hayat bekler. Anne ve babasının ölümü ise tamamen sırlar perdesinin arkasındadır. Kurt adamlar, vampirler, cadılar, büyücüler, avcılar ve gölgeler. Kan, aşk ve oyunlar. Her şeyin ortasına düşen bir gölge. Her şeyin daha yeni bir döngüye girdiği bir evren. Bu oyunun kurucusu kim? 🌜🌚🌛 "GÖLGE KANI" ADINDAKİ İLK KİTAPTIR!!!

Karanlık aslında bahsedildiği gibi kötü değildi. Biz ışığı iyi seçtik diye karanlık kötü olmuştu, peki karanlığı seçseydik ışık kötü olur muydu? Karanlığın iyi, ışığın kötü olduğu bu hikayede acıların bizi beslediğini ve iyilerin aslında her zaman kazanamadığını görmeye hazır mısınız? Alisa Havas... Soylusu olduğu şehri terk eden Alisa, gittiği şehirde yaşadığı olayla iki sene ardından şehrine geri dönmek zorunda kalır ve bu zorunluluk canının bedeninden ayrılma korkusundan kaynaklıdır. Şehrine dönerken peşinden getirdiği düşmanlar ve sorunlar onun ve terk ettiği insanların hayatını etkileyecek Alisa'yı amansız bir savaşın içine sokacaktı. Güç ve acımasızlığın vücut bulmuş hali olan, ruhunu şeytanla ve içindeki canavarla paylaşan Alisa, ortasında kaldığı savaştan nasıl kurtulacaktı? İçinde girdiği savaş sadece canıyla ilgili miydi yoksa kalbinin de etkisi var mıydı bu savaşta? Yağız Ertuğ... Kelebeğinin, hayatının kadının onu terk edişiyle yaşadığı ihaneti kabul edememişken sevgilisinin geri dönüşü onu ve içinde büyüttüğü aşkı nasıl etkileyecekti? Hayatını adadığı kadının ihaneti yüreğini ve benliğini karanlığın derinlerine gömmüşken gün ışığı tekrar vurabilecek miydi gömülen kayıplarına? Ya her şey aslında bununla ibaret değilse? Krallığın sırları içinde düşmanların saldırısı mı daha zordu yoksa içimizdeki savaş mı? Kimsenin göründüğü gibi olmadığını illa yaşayarak mı öğrenmeliydik? Peki en güvendiğimiz aslında en güvenmememiz gereken kişiyse... o zaman ne yapmalıydık? Silahların ve gerilimin en üst düzeyde olduğu hayatta, yaşam ve aşk bir o kadar riskliydi. Bu risk alınmaya değerdi peki biz aşkı yaşamaya değer miydik? "Bizim hikayemiz hayat gibiydi, nerde ne olacağı belli olmayan bir belirsizlik..." Hikayemizin şarkısı: Manga- Her Aşk Öl

°°° 20 yaşında genç bir kız olan Bade, babasının kumar borcu yüzünden bir adam ile tanışmak zorunda kalır. Bade zamanla bu adama aşık olurken hiç beklemediği bir şey olur ve sevdiği adam tarafından bırakılır. İki yıl sonra evli bir kadın olarak hayatına devam eden Bade sevdiği adam yıllar sonra karşısına çıkar ve ondan nefret ettiğini söyler. Yıkılan bir kadın, sevdiği kadının evli olduğunu öğrenince ondan vazgeçen bir adam ve ilk defa aşkın ne demek olduğunu karısının bir çift mavi gözü ile öğren adamın hikayesi. Bu hayatı mahvolmuşken hâlâ güçlü olmaya çalışan bir kadının, MÂHİ'nin hikayesi. °°° Uzak gelecekteki sen. Şu anki seni asla unutma. Şimdi sen nerede olursan ol sadece bir süre dinleniyorsun. VAZGEÇME! Küllerinden yeniden doğacaksın. ... Başlama Tarihi 08/04/2021 Tamamlanma Tarihi 21/06/2022 ... #yürek kategorisinde 1 (12 Ekim 2022) #wattpad2020 kategorisinde 1 (19 Şubat 2023) #yara kategorisinde 1 (6 Nisan 2023) İnstagram:@obirwattpadyazar1 ©Kapak yapımı bizzat bana aittir.

|Yarı Texting| -Düzenlemeye alınacak.Yazım yanlışları ve mantık hatası vardır. Düzenleyip öyle Okuyabilirsiniz...O zamana kadar kitaplığınıza alıp sabırla beklemeniz.🌹 Başlama| 10/06/2023 Bitiş| ... ✯ Siz: Niyet ettim seni istemeyee. Siz:Niyet ettikten sonra sağa sola bakılmaz koçum... Siz: İmamsın bilirsin zateni. Siz: Alfa kadınım ben! Ayyy sen neredesin bee? Gel biraz, sen öv beni. Siz: Kendimi övmeyi seven biriyim de. Siz: Hadi konumuza dönelim... Ben sana niye yazdım biliyor musun? Siz: Bilemezsin tabii, çünkü söylemedim. Şimdi beni dikkatlice dinle... Siz: Allah'ım, sen affet bu kulu... Çünkü bu kul, İmam Bey kuluna fena hâlde âşık olmuş. Siz: Ama özellikle sesine âşık... Siz: Bu yazışmadan sonra Sonumuz olsun EVLİLİK Siz:Bin kere Amin🤲🏻 Siz: Ama... Bu adam nerede? İmam Beyciğim: Kimsin? Siz: Hürmetle... Destur İmam Beyciğim. ✯ Ecrin duru ve Eymen Asaf hikeyesini okumak için sizde davetilisiniz O zaman hoşgeldiniz gizemli kızın dünyasına...❣️ Uyarıları dikkate alın canlarım. Metni çalmak ya da kopyalamak gibi bir hata yaparsanız, direkt yasal işlemlere dalarım. Dipnot: Ailemde avukat var, yani beybisiii... bu işler tam olarak benim alanım.

"Gel hadi gidelim." Uzattığı eline bakarak fısıldadım. "Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun." Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti. "O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden artık hergün saat tam 1'de onu burada dinlemek için bekliyor olacağım. Tam bir saat boyunca o bana kendini anlatırken ben onu dinleyeceğim." Söylediği şeyle gülümseyerek ayağa kalktığımda elimden tutup beni indirdi. "Peki o minik kuş sizin her gün burada olacağınıza nasıl inanabilir ki? Ona söz vermeniz gerekmiyor mu?" Elimi bırakıp arkasını dönerek yürüdü. "Kim bilebilir ki belki gelmeye de bilirim? Belki de o minik kuş benim her gün burada olacağıma inanmalıdır." Yavaş adımlarla arkasından yürüyerek konuştum. "Ya o minik kuş insanlara inanmayı çoktan bırakmışsa." Birkaç adım atıp olduğu yerde durduğunda bense onun hemen bir adım arkasında durdum. Kara'nın kaslı sırtı ile uzun bir süre bakıştıktan sonra Kara bir anda dönüp burun buruna gelmemizi sağladı. Yaptığı şeyle sertçe yutkunup bir adım gerilediğimde Kara üzerime doğru eğilip bileklerimden tuttu. "O minik kuş şunu unutmasın." Bileklerimdeki yara izlerine parmak uçlarını gezdirerek fısıldadı. "Onun yaralarına tek dokunabilen adam benim." ... Acımasız geçmişinin ona bıraktığı izlerle yaşamaya çalışan genç bir kadın Süveyda Özdemir... Ve geçmişinin ona bıraktığı acıyla ve öfkeyle ilerleyen bir adam Kara Hanedanoğlu... Bu iki ruhsuz ve umutsuz insanın tüm zorluklara ve tüm acılara rağmen birbirlerinin yaralarını iyileştirerek verdikleri aşkın mücadelesi. Bu mavi durgun bir denizle, gri bir lodosun umutsuz hikayesi. ... Klişe başlayan ama kimsenin tahmin edemeyeceği şekilde soluksuz devam eden bir hikaye okumak isterseniz sizi hikayeme beklerim. ❤️ ... (Tarihler önemli... Not alın.) ... 12/03/2022

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."