"Benim..." dedim gözlerim anlık dudaklarına kayarken. Etli dudaklarının üzerindeki su taneciklerini diliyle temizlediğinde gözlerim gözleriyle buluştu. "...korumam ol, Kara Yağız."

Zorluklarla ayakta kaldığı hayatında bir de bursla kazandığı üniversitesini ilerletmeye çalışan Yağmur, hayatının en büyük pişmanlığını yaptı... Birine aşık oldu. O adam ondan sadece kalbini almadı... ama geride yalnızca pişmanlıklar kaldı. Peki yıllar sonra, bir anda karşılaştıklarında; her şey hâlâ aynı mıydı? *

Damarlarında, kaderin acımasızlığı ilmek ilmek gezen Mehir Mirzan, yalnızlığın en zift tonunu yaşadığı bir dönem olan klinik sürecinde kendisine yeni bir aile kurmuştur. Bir yıl iki ay sonra, madde ve nikotin bağımlılığı ile olan savaşını kazanıp, hayatla olan savaşının başladığından habersiz hayallar kurarken, kurduğu ailenin dağılma eşiğinde olduğundan da habersizdir. Habersiz olduğu bir diğer konu ise insanları ölümün ya da insanların ayırdığıdır. Geçmişten gelen yabancı bu sorularına cevap olacaktır. ❝Ölüm kapıyı çalar, kaburgandan bir kemik alır. Başka bedende vücut bulacak o kemik, ruhun bedenden ayrılışıdır. Ölüm bitiş sanılır, aslında kalanlara başlangıçtır. Bir kara kışın ortasında, yanan bir ateş, uzanan bir daldır. Yanan bir adam ise derdine belki devadır.❞ ❝Özgürdük çünkü kurtulmuştuk. Tutsaktık çünkü kurtulduğumuz sadece korktuğumuz bağımlılığımızdı.❞ ❝Zihnimiz hâlâ dolu, kalbimiz deli gibi vurgundu. Her nefesin göğüs kafesimizde bir çiçek soldurduğu dört duvarın arasından çıktığımızda bitti sandığımız bağımlılığımız yeni başlamıştı.❞

Yıllar geçti ama biricik annemizin yeri bir türlü dolmak bilmedi. Acımızı da yanımıza alıp bambaşka bir şehire geldik. Peki yıllar sonra her şeyin başladığı yere dönmeye karar verirsek: KEMER Mahallesine.. Kardeşliğin, dostluğun, ailenin, en önemlisi aşkın mahallesi; KEMER.

Kim olduğunu bilmeyen bir kız Amaris. Yetimhanede büyümüş dış dünya hakkında tek bildiği şey kitaplar ve hayal gücünü alabildiği şeyler ... Peki bunlar yalansa ; Yaşadığı gezegen Priroda da dönen oyunlar herkesten saklanan gerçekler herkesin kendi yüzü . Her sırrın kaderinde bir gün ortaya çıkmak vardır, sırlar bir gün ortaya döküleceği, yüzlere haykırılacağı günü bekler. Ve bazen tek bir sır kendimizi sevdiklerimizden şüpheye düşüreceği anı bekler ve bazen de öyle bir darbe vurur ki hiç bir şey eskisi gibi olmaz . Ne biz ne de onlar. ••• Ben kimim? Kim olduğumu, nereden geldiğimi, annemle babamın kim olduğunu bilmiyorum. Farklı olduğumu biliyorum sadece. Onlar gibi değilim. Güçlerimi daha keşfedememiş bir bilinmezlikle doğmuş hayatım o bilinmezlikle devam etmişti. Cevaplanmayan sorularımla bilinmezlikle hayata karşı savaşım doğarken başlamıştı. Benim hayatım önceden belirlenmiş bir kader çizgisinde ilerliyordu.Kendim hakkımda bildiğim tek şey adımın Amaris Richard olduğu. ••• Kapak : @infinite-pain kendisine çok teşekkür ederim İkinci kurguyla herkese tekrardan Merhaba ☀️ Kitabıma bir şans verip okur musunuz?

#RomanceReads2024 Yetişkin içerik. "Kirpiklerim heyecanla titriyor, her soluduğunda nefesini daha net hissediyordum. Dudaklarımız buluşurken bedenime yayılan sıcaklık kalp ritmimin dengesini bozuyordu. Dudaklarında kalan şarabın tadı öperken sarhoş ediyor, nazikçe kendine çekerken birleşen göğüslerimizde, birbirine karışan kalp seslerimiz duyuluyordu. Gözlerimi açtığımda eşsiz mavileriyle karşılaştım. Aynı anda geri çekilirken alnını alnıma dayamıştı. Gülümsüyorduk. Başımı göğsüne yaslayıp sıkıca sarıldı. "Seni seviyorum..." *** Eylül'ün aşk ve dram dolu hayat hikâyesine sizler de davetlisiniz. "O sandıklar dolup taşsa da, üstünü bastırıp kapattığım zamanlarda oldu. Bilmiyorum adı neydi? Hayat boşvermişliğe ne kadar gelirdi... Dolduğunu zannedip üzerini kapadığım şeylerin yanına yenileri eklendi. Öğrenmeli insan düştüğünde kanayan yarasına kendisinin üflemesini ve bir tek kendini, kendisinin iyileştireceğini..."

İngilizce konuşma, anlama, yazma becerilerinizi geliştirmenize yardımcı olacak paylaşımlar için bu kitaba göz ata bilirsiniz.