Erster Band der TURKISH-Reihe 𝙀𝙛𝙨𝙖𝙣𝙚 𝙔𝙖𝙣𝙢𝙖𝙯. Genau wie ihr Name ist sie eine lebende Legende. Mutter tot und vom eigenen Vater jahrelang gefoltert, bis er spurlos verschwunden ist. Mit ihren vier jüngeren Brüdern, versucht sie jeden Monat durch die Runden zu kommen. Aber wegen der Dummheit ihres Bruders, muss sie sich mit der Mafia anlegen. Sie hätte aber nicht wissen können, dass der bedrohliche Mafia Boss ein Auge auf sie geworfen hat. Sie hätte nicht wissen können, dass der Mann den sie verabscheut, ihr ganzes Leben ändern wird. | Alle Bilder sind von Pinterest, Google etc. Sonst liegen alle Rechte bei mir. Das Kopieren von meinem Buch ist nicht erlaubt. |

Hikaye, 1980'li yılların yaz sonuna doğru havaların serinlediği, yaprakların sarardığı ama sonbaharın henüz açık seçik bir şekilde kendini göstermediği bulanık bir zaman diliminde aittir. Bir genç kızın uzaktan uzağa gördüğü ve henüz tanımadığı bir adama hayranlık duyuşunu, ardından çevresinin onay verdiği ve hiç görmediği biriyle hayatının en önemli kararlarından birini verişini, bu kararın üzerine de omzuna yüklediği sorumlulukları nasıl yöneteceğini anlatır. Hava nadiren güneşli, toprak çoğunlukla verimli, Nare her zaman sessizdir. Buna tezat epeyce gürültülü bir adam hayatına girmek için yollar aramaktadır. Keyifli okumalar. ... Hikaye Karadenizde geçmektedir.

O, bir kızdan hoşlanıyordu. Ve hoşlandığı kız onun gözünde ulaşılmazdı. Kız bakmazdı ona. Sevmezdi, görmezdi, kabul etmezdi. Aralarındaki mezhep farkı en büyük sorunuydu. Genç adam bunları düşünüp daha girmediği savaştan mağlup ayırdı kendini. Mağlup olmanın verdiği ağrılı gecelerin birinde ise içindekileri bir yere yazıp dökmek, rahatlamak istedi. Tam da o anda yazdığı iki satır hoşlandığı kızın eline geçti, ufacık bir not kağıdıyla... Hesap etmediği olayın devamında ne yapacaktı? Peki ya hoşlandığı kız? O, insanlardan uzak durmayı tercih ediyordu. İnsanlar acımasızdı. Sevgileri yalandı, yaralayıcıydı, dilleri dikenliydi. Onlarla inancı uğruna bir mücadele içerisinde olmak istemiyordu. Bu yüzden hayattaki kargaşalardan, olaylardan uzak durarak koruyordu kendini. İnsanlardan kaçarak, yalnızlaşarak koruyordu kalbini. Ancak şimdi eline geçen not, onu adım adım kaçmak istediği o kargaşaya itiyordu. O ufacık kargaşa büyüyüp tüm hayatını ele geçirdiğinde ne yapacaktı? Etraflarında dönen olaylar karşısında birbirlerini bulamayan iki gencin hikayesi. "Biz farklı dünyaların insanları değildik. Aynı dünyaya sığamayan iki farklı karakterdik." *Wattpad'de yazılan Kalbi Kapalı adlı ilk hikayedir.

<Güzel sevmek üzerine bir hikâye... > - Yaş farkı vardır- Mahalledeki gençler olarak uzak tavırları, suskunluğu, sert mizacı sebebiyle aramızda onun adı "Yaban"dı. Beş yıl sonra mahalleye geri döndüğünde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Özellikle benim için. * (Nisan 2021)

'Her şey vaktini bekler. Ne gül vaktinden erken çıkar. Ne güneş vaktinden erken doğar. Bekle senin olan sana gelecektir..' 🥀 Muğla'nın izbe bir köyünden çok uzakta.. Büyülü şehir İstanbul'da, Tüfekçi yalısının kapısına bir not bırakıldı... Biz buna Mucize dedik.

Bana gülümseyerek bakıyordu. Tim çatışmaya devam ederken "Komutanım, sen bana çok şey öğrettin. Senin sayende Asil timine girdim, beni time sen aldın." dedi. Veda konuşması yapıyordu. "Böyle konuşma Selim, emrime uyacaksın oğlum. Ölmek yasak." dedim kızgınca. Ağzından akan kanı boynumdan çıkardığım fularla sildim. "Hakkını helal et deli komutan." dedi gülümseyerek "Benim hakkım sana helaldir." ••• "Emre," dedim ve konuşmama devam edemeden öksürmeye başladım. "Bizim işimiz yaşamak," dedim güçlükle. "Ve yaşatmak komutanım." diye tamamladı beni. ••• "Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün dediği gibi; 'Yetişecek çocuklarımıza ve gençlerimize tahilin hududu ne olursa olsun, en evvel, her şeyden evvel Türkiye'nin istiklaline, temeli benliğine, milli geleneklerine düşman olan unsurlarla mücadele etmek lüzumu öğretilmelidir.' Onlar bizim geleceğimiz, bize değil düşmanlara karşı duracaklar!" diyip sözümü bitirdiğimde hep bir ağızdan "Emredersiniz komutanım!" diye bağırdılar. Bu ses o kadar güçlü, o kadar kudretliydi ki nizamiyeden bile duyulduğundan emindim. •••🖇 Kapak tasarımı : @koyumorgokyuzu 🤍

Ben Alâ. Alâ Karakurt. Alacalı değil, simsiyah Alâ. Otuz bir yaşında, Özel Kuvvetler mensubu bir Türk subayıyım. Hayat bana öylesine acımasızca davranmıştı ki daha doğar doğmaz ebeveynlerim tarafından üzerimde incecik bir battaniyeyle ve yanıma konulmuş küçük bir kâğıt parçasında yazan üç harflik ismimle yaşamaya çalışmıştım. Ailem olmayınca ben de bu vatanın her bir ferdini ailem bildim ve on yedi yaşımda tanıştığım kahramanım sayesinde asker olmaya karar verdim. Yıllar süren eğitimlerden ve birçok zorlu görevden sonra gerçekten ailem olduklarını hissettiğim insanlarla, kardeşlerimle tanıştım ve tam iki yıl önce onları kaybettim. Burada Ateş'im. Alâ olmayalı o kadar uzun zaman oldu ki, insan olmayı unuttum. Burada yaptığım tek şey ölene kadar öldürmek. Kimi zaman terör yuvalarına sızıp oraları dağıtırım, kimi zaman ise destek gereken timlere desteğe giderim. Hem teröristler arasında hem de askerler arasında namım duyulmuştu ama bu durum beni sevindirmiyordu. Ben efsaneleşmek istememiştim. Yalnızca içimdeki yangını söndüremeyeceğimi anladığımda Ateş olup, yandığımdan çok yakmak istemiştim. Ne ismim bilinirdi, ne yaşım, ne de rütbem. Hakkımda bilinen tek şey Ateş olduğumdu.

Bunca zaman Rusya da yaşayan bir kız, 17 yıl sonra karıştığını öğrenir ve gerçek ailesinin Türkiye de yaşadığını öğrenir. Kız hiç gitmediği bir ülkede gerçek ailesiyle yaşamak zorunda kalır. Ailesi onu kabul edebilecek mi? Ya da Kız onlara alışabilecek mi? Gelin Derin Sofyanın hikayesini birlikte okuyalım. ------------------------------ Başlama tarihi: 24/07/2022 Bitiş tarihi: 11/12/2022

~ Tamamlanan kurgudur ~ "Ayın altında, bu topraklardan ya sağ ya da şehit olarak çıkacağız." Dediğimde sesimde ki korkusuzluk ikimizin de kanında hâkimdi. Fakat ikimiz de bu gurur verici hissinin bugün olmasını istemiyorduk. Acı ama gerçek. Deniz gözlü adam, kehribar gözlerime tutundu. "Vatanımız için gerekirse şehit oluruz." Dedi. "Unutma; vatan her şeyden önce gelir, aileden de önce gelir." Yüz hatları öfkeyle kasıldı. "Gerekirse kendi silâhını, kendi şakağına kaldıracaksın. Gerekirse o üzerinde duran el bombasını al ama bensiz pimini çekme." - 16.10.2021 -