"Beni seviyormusun?" Öfkeden koyulaşmış, gözlerine baktığımda korkudan, titriyordum karşısında. Cevap verecek kadar cesaretli olamadım, çenemde hiss ettiyim dokunuşla, gözlerim harelerinde kayb oldu. Benden bir cevap bekliyordu, doğruyu söylersem gecenin sonunda, canı yanan ben olacağım için yine onun, duymak istediyi şeyi yaptım. Başımı usulca sallayıp "Evet" dedim kısık sesimle. Kendi sesimi kendim bile duyamamıştım. Yüzünde memnun olmuş gibi bir ifade vardı. Yüzümü elleri arasına alıp alnıma dudaklarını bastırıp sahiplendirici bir öpücük kondurdu. sağ yanağımdan akan yaşa mane olamadım. Kulağıma eyilip "Seni seviyorum" dedi fısıldar gibi. Boynumda hiss ettiyim öpücükle kendimi çekmeye çalışsamda, belimi tutan elleri buna engel oldu. Eski adı Aşk'a TUTSAK *************** # 1. Tutsak #6 . Acı #28. İntikam #3. Ölüm ****** Ateş & efnan'ın hikayesi biri aşıkdı diğeri aşıkların katili. Tarih: 07 02 2022

Bir çığlık daha özgürlüğe kavuşmuştu o gece. Duvarla bulanan çığlıklar karanlığa hapsetmişti ikisinide Geri dönüş yoktu bugün. Acı iliklerine kadar sinirken Pişmanlık vurucaktı gün yüzüne. Acı ikisinide yok etmek için emir almışken Toprak iki can daha emrediyordu gökyüzünden.... ...... "Ben istersem nefes alır,ben istersem yaşayabilirsin güzelim, sen diye birşey yok ilya,sen ve sana ait olan herşey bana ait küçüğüm" Acı oydu, acı adamın duygusuzluğuydu,acı daha o doğmadan emanet edilmişti ellerine... "En acı ölüm ruhunun öldürülmesidir" Onunda ruhu ölmüştü ardından bedeni esir olmuş gücünü yitirmişti yavaşça... İLYA SOYKIR; Ateşin küçük kurbanı... Üç ay içerisinde tüm ailesini kaybetmiş,bu koca dünyada Onu acılar içinde ölüme sürükleyen duygusuz bir adamın ellerinde esir olmuştu... ölümü tatmak için çırpınıyordu ilya,her gece gözlerini parçalayan damlalar akmak için emir almışken, ölümü kara kalemle kalın bir kitaba not edilmiş. gerçekleşmeyi bekliyordu sadece... ATEŞ KARAHANLI; Acının, duygusuzluğun, ölümün beden bulmuş haliydi.. O acıdan yaratılmış,intikam ateşiyle büyümüş içindeki acımasızlığa tutunarak gelebilmişti bu yaşına kadar... İçindeki intikam ateşini bu minik bedenden çıkartmak için üstüne acımasızca abanırken,güçsüz çığlıklar duvarlara çarparak isyan edercesine Kaçıcak yer arıyordu. daha fazla direnememişti küçük bedeni... Kaderle iş birliği yapan ölüm emri,küçük kızı bu hayattan silmek için adamın Emirlerine itaat ediyor,onun gölgesine boyun eğiyordu tam anlamıyla... +18 bölümler olucaktır lütfen bunun bilincinde olarak okuyunuz

+18 Yusuf Agah Bey: Hemşire Hanım. Yusuf Agah Bey: İşinize gerçekten saygı duyuyorum. Yusuf Agah Bey: Ama Allah aşkına erkek doktor yok mu? Hemşire: Ben feminist bir bireyim beyefendi. Hemşire: Lütfen sözlerinize dikkat edin. Hemşire: Sanki, penisinize ben vurmuşum gibi konuşmayın lütfen. Yusuf Agah Bey: Hemşire Hanım, mecbur muyuz onu kontrol etmenize? Hemşire: İşim bu beyefendi. ____ "İç çamaşırınızı çıkarın." "Dokunmak zorunda mısınız?" ¿-_-? Y.T: 05.08.2021 - +18 olacak, rahatsız olanlar lütfen okumasın. -(Kitabımın kopyasını vb. bir kitabı daha görürsem, yasal işlemler başlatmaktan gocunmam.) -küfür içerir. -kitabımda reklam yapmayın. -lütfen ç(a)lmayın!! Tüm hakları saklıdır.

Ellerimi göğüslerimin üzerine kapamak, bacaklarımı birbirine geçercesine bastırmak ve kendimi tüm bunlardan sakınmak istiyordum. En çokta ondan... Bir tür bela gibiydi, vebaldi sanki. "Lütfen, lütfen beni rahat bırak." Beni yönetme düşüncesi bile korkunçken az sonra bunu yapmaya başlayacaktı. Belki de çoktan yapıyordu. Göğüslerimin üzerindeki ellerimi bileklerimden yakalayarak sertçe kafamın iki yanından yatağa yapıştırdı. Nefeslerim hızlanırken beyaz tenim gecenin ışığında parıldadı. Bileklerindeki baskısı azalırken ellerini yavaşça çekti. Gözlerindeki tehdit, gözlerindeki korkuyla yakın temastaydı. "Şimdi, ben seni rahat bırakacağım. Sense ellerini benim koyduğum yerden çekmeyeceksin." O itaat etmemi istiyor, oyunbozan... Bacaklarım birbirine yapışmış müsade etmezken, cezamdan korkuyorum. İtaatsizliğin bedelinin korkuttuğu kadar teslim olmanın ağırlığını kaldıramıyorum. Ellerim henüz aynı konumda. fakat az sonrasını kimse tahmin edemeyecekti. *** "Derler ki; bir kargayla göz göze gelirseniz, laneti ömür boyu üzerinizde olur." ***

"Adam tam istediğimiz gibi valla amcam! Suratsııııız aksiii nemruuut... Ayı Kazım diyorlar ardından. Sen düşün gerisini." "Oh oh, çok iyi. Başka başka?" "Çam yarması gibi de bir herif, bastımı yerler titriyor haa! Karşısında durmak için önce bir şehadet getireceksin yani." "Pek bir gözüm tuttu sen böyle anlatınca, kabul eder mi ki? Yok derse?" "Karısı doğumda ölmüş, ikiz oğulları var. Konakla, çocuklarla ilgilenecek birini arıyormuş evlenmek için. Lakin gönüllü yok anlaşılan." "Onca paraya pula rağmen istemiyorlar mı?" "Para pulda bir yere kadar sonuçta. Gerçi ben anlamıyorum, tamam iri yarı huysuz ve sert ama aynı zamanda adam gibi adamdır." Yan gözle bir köşede burnundan soluyarak oturan kadına bakıp imayla "Zamane kızları adam değil artist peşinde bilmez misin?" Kıs kıs güldü yaşlı adam, "Bilirim bilirim." "Nasıl kızım beğendin mi damadı? Senin beğendiğini denediydik, şimdi söz verdiğin gibi benim beğendiğime bakacağız." Hışımla yerinden kalkarak odadan kapıyı çarpıp çıkan kızın ardından yüzündeki alaycı ifade değişip yorgun ve düşünceli bir hale büründü. "Hayırlı olur mu dersin Metin oğlum?" "Valla amca hayırlı mı değil mi onu Allah bilir ben bilmem, ama dinsizin hakkından imansız gelir derler onu bilirim." *** +18 Hikayedir ***

Her şey yanlıştı. O ve ben... Bir imkânsızlıktan ibarettik. O, benim eniştemdi. Ben ise onun gözünde sadece küçük bir çocuk... Ama zaman kavramını yitirdiğinde, her şey yeniden yazılmıştı. Ve o gecenin izleri, silinmemek üzere yemin etmişti. Kapıyı tıklatıp içeri girdim. Oda, tıpkı onun zihni gibi siyah ve beyazın keskin sınırlarıyla doluydu. Karmaşık, soğuk ama bir o kadar da düzenli... Ama şimdi bunları düşünecek durumda değildim. Yanına gelip tam karşısında durdum. İçinde kaybolduğum o derin yeşil gözlerine baktım. Soğuk bakışları üzerimde hiçbir etki bırakmıyordu ama söyleyeceğim kelimeler, dudaklarımdan dökülmeden önce bile içimi titretmeye yetiyordu. "Neden geldin?" diye sordu, sesi her zamanki gibi sertti. "Düğün hediyeni vermeye," dedim, gözlerimi kaçırmadan. "Enişte." Bakışları daha da sertleşti. "Ver ve git." Derin bir nefes aldım. Hiç korkmadan, sakınmadan söyledim: "Ben hamileyim." İki kelime... Dudaklarımdan döküldüğü an anlam kazandı. Evet, ben hamileydim. Ve bebeğimin babası... Eniştemdi. #1-yasakaşk BU İSİMLE YAZILAN İLK KİTABDIR.

"Kendini benim karşımda tatmin edebilir misin?" Diye sordu. Hiçbir duygu hissetmeyen benliğim ile kaşlarımı çatarak "ne?" Diye sordum. Üzerimdeki bornozun kuşağına getirdiği eli ile hızla iki yana açtı onları ve karşısında çırılçıplak kalmama sebep oldu. Bu onun karışısında ilk çıplak oluşum değildi. "Kendini okşamanı istiyorum, gözlerimin içine bakarak, bunu yapabilir misin?" Diye sordu bu sefer, sabırsız bir ses tonuyla. "En yakın arkadaşımın kocası ile ilişki yaşayan ben, bunu yapamayacağımı mı düşünüyorsun?" Diye sordum alayla, gülümsedi. "Yasak oluşun en çok bu yüzden tahrik ediyor beni, inanılmaz bir kadınsın ve ben her gün senin kuytularına ineceğim" diyerek elini aniden kadınlığıma bastırdı. "Senin kuytularında tam bu noktada Kış Güneşi" dedi ve elini tekrar kadınlığıma bastırdı. "Şimdi kendini okşa" diye devam etti. Üzerimdeki bornozu çıkarttım, kendimi yatağa attım. Yüzümde yer edinen arsız gülümseme ile karşısında durarak kendimi okşadım. UYARI! -Bu hikaye savunduklarınızın aksine günah kokan davranışların olduğu bir hikayedir. Masumiyetin yok olduğu, yasağın taht kurduğu anlarla dolu bir hikayedir. Sizler ise eğer buradaysanız, masum kalamazdınız. Çünkü bu hikayedeki hiçbir karakter masum değildir.- 🕯 (İlk kitabım ve mevcut acemiliğim olduğu için kitapta oldukça fazla yazım yanlışı vardır. Düzenleyeceğimi bilmenizi isterim). (DİKKAT CİNSEL İÇERİKLİ SAHNELER OLDUKÇA FAZLADIR!) B.T= 16.06.2021

"Ben sana bir çocuk veremedim Devran. Bu duygudan seni nasıl mahrum edeyim ki ben? Bunun vicdan azabını nasıl ömür boyu omuzlarımda taşıyayım?" Kocasının dudakları usulca kondu boynunun girintisine. "Dilşad.." Gözlerini hüzünle kırpıştırdı genç kadın. "Bu sızı benim ruhuma kazındı artık. Her gün, her bir ağızdan dinleyerek işledi kalbime.-" Derin bir nefes aldı titreyerek. Belindeki kollar daha çok sıkılaşırken devam etti gecenin hüznüne eşlik etmeye. "Evlen Devran. Evlen ki babalık duygusuna hasret kalma ömür boyu." Benim gibi bu sızıya mahkum olma sende.. *** Dilşad ŞAHİNBEY & Devran Oğuz ŞAHİNBEY ?YAYINLAMA TARİHİ: 14.08.2021? ❌Yetişkin İçerik ( Dikkate alarak başlayınız.) - Tanıtım bölümü ile sınırlı kalacaktır. ( diyip de bölüm atan ben..) - Kitap aktif hale geldiğinde yetişkin içerik kapsayan bölümler gelecektir.(+18) Bunu dikkate alarak okumanız rica olunur. -R.E kitapları-SIZI? -

İhanet kategorisinde 1. Sırada Adam dehşetler içerisinde karısını izliyordu. Karısı kırdığı aynanın sivri bir parçasını almış. Boğazında tutuyordu... Bir an adam nefesinin kesildiğini zannetti, karşısındaki enkaz ona aitti... "İndir elindekini Leyla! Sonra pişman olacaksın" dedi adam. Oysa kadının en büyük pişmanlığı o'idi. Elinin tersiyle gözündeki yaşı sildi Leyla, bunca zaman döktüğü gözyaşlarına yenileri ekleniyordu, ve bu gözyaşlarına sebebiyet olan adam karşısında arsızca duruyordu. "Bak ben senin eserinim beni bu hale sen koydun. İçimde yaşamaya dair tek bir neden bırakmadın." "Leyla" dedi adam inleyerek. "Ben üzgünüm, böyle olsun istemedim. Leyla burukça gülümsedi, gözünden dökülen gözyaşını tekrar sildi. "Üzgünsün!" "Ama ben yapacağım hiç bir şey için üzgün değilim." "Bak elimdekine bunu ben tutuyorum. Ama sebebi sensin! Birazdan tüm acılarım son bulacak..." Adam karşısındaki kadının herşeyden vazgeçtiğini biliyordu. Yaptığı herşey için pişmandı. "Leyla pişmanım anla vazgeç, tamam yeniden başlayalım." "İndir o elindekini sana söz veriyorum, herşey daha güzel olacak." Leyla tekrardan güldü, herşey daha güzel olacak diyordu celladı. Zaten en büyük hatayı celladına aşık olarak yapmıştı. "Seninle olacak bir yaşamı istediğimi neden düşünüyorsun." Adam bir adım attı Leyla'ya doğru. Kadının dur diye bağıran sesi heryeri inletti. Ayşe, Aslı ve Fırat yukarı koştu, girdikleri odada Leyla'yı gördükleri şaşkınlıkla dona kaldılar. Gerçi zavallı kız çok bile dayanmıştı. "Leyla kan yerine geldin. Boşanamıyacağımızı sende biliyorsun. İndir o elindekini sakince konuşalım." Dedi adam bir umut, hayatında ilk defa bu kadar çok korkuyordu. Sevdiği kadın karşısında canından vazgeçmişt

"Biliyor musun? " dedi. Bir müddet sonra " öyle kolay değil benden kurtulman." Dilinin ucundaki bir itiraf dökülmüştü geceye. Lâkin benim kalbimi yangın yerine çeviren bir itiraftı bu. "Sana öğretemedim..." Nereye kaçarsan kaç, nereye gidersen git seni bulurum. Cehennemin dibine bile gitsen.. yine gelir bulurum seni..." "Bulursun" dedim. Kaderime boyun eğmeyi kabullenmem için sarfettiği bir kaç söz yeterliydi. Biliyordum. Bir kez daha anlamıştım kaçışım yoktu.